bron: pixabay.com
First Dates is weer begonnen! Zoals wellicht bekend heb ik geen tv-abonnement. Daarom is het best leuk wanneer ik bij mijn lief; dan kan ik weer eens doelloos kan zappen. Alhoewel ik na 2,5 uur doelloos gezap weer heel goed weet waarom ik geen tv heb.
Dit keer landde ik echter op First Dates, en wel de Engelse variant. Ik had dat programma nooit écht gezien, dus ik bleef even hangen. “Er is toch niks anders op,” zo redeneerde ik.
Voor de mensen die First Dates niet kennen (kom onder die steen vandaan?): stel je voor, een restaurant in Engeland, één knappe barman, één host en twee leuke serveersters moeten ervoor zorgen dat de sfeer rondom twee mensen die elkaar voor het eerst (blind date!) ontmoeten, zó leuk is, dat de date heerlijk en fijn verloopt. Máár, je raadt het wellicht al: soms is er zó géén klik, dat het voor niemand leuk is. Nou, misschien toch wel; voor de kijker thuis is het natuurlijk smullen van het feit dat ook deze kikker wederom geen prins is.
Die avond heb ik heb zo genoten van dit programma! Met een dikke smile heb ik zitten kijken hoe de Engelse humor over de tafel rolde. Zo schattig en zo dapper van deze mensen om zichzelf zo bloot te geven op televisie, tijdens de alom bekende awkward eerste afspraak. Ik hou van de liefde, op wat voor manier dan ook!
Thuis heb ik het ook geïntroduceerd aan mijn puber kinderen. Dikke pret. En ik bedacht daarom na drie afleveringen een spelletje. Op het einde van de date, komen de twee in het programma weer samen op een ongemakkelijk houten krukje. Na een minuut wordt er door een vage achtergrondstem gevraagd: “Would you like to see each other again?” Aan de hand van de lichaamshouding moeten wij dan raden of ze elkaar leuk vinden. Heel grappig om te doen, probeer het maar eens!
Laatst kwam ik erachter dat de Nederlandse First Dates ook is gestart. Dus heb ik even alle afleveringen ingehaald die ik gemist heb. Die Nederlanders zeg, wat een andere beleving is dat!
Iemand op Facebook poste de comment dat het restaurant waar ze dineren een totale misser is. Geen sfeer. En ik moet haar gelijk geven. Het doet me denken aan een conference-hotel. Ik ben zo afgeleid door de mensen die zich hebben aangemeld (of zijn uitgekozen door de redactie; geen idee hoe dat gaat) om het restaurant te vullen, dat de helft van het programma langs me heen ging. De gekozen restaurantvullers moeten niet te hard praten, want er is geen muziek of reuring op de achtergrond. En als het dan stil valt op de date, kun je een speld horen vallen in het etablissement.
Nu hebben ze ervoor gekozen om een of andere zeecontainer-achtig ding om te bouwen tot restaurant. Waarom is me een compleet raadsel. Het is een íets minder vreselijke sfeer, maar het decor ziet er zo nep uit dat ik dáár weer door ben afgeleid.
Maandag ging heel internet uit zijn dak, omdat Lisa de arme man die haar date was, geen blik meer waardig keurde, nadat hij zijn eerste voet in het restaurant zette. De dame in kwestie baalde zo erg, dat ze in de wc haar ouders belde. Die haar op hun beurt weer op het hart drukten: “Wel aardig blijven, hoor!”
Twitter ontplofte:
Twitter heeft een uitgesproken mening over Lisa van First Dates
Ik lees nu dat Lisa zelfs bedreigd wordt. Zó diep zit dit programma dus bij de mensen!
Nou, ik ben in ieder geval blij dat ik niet hoef te daten; ik héb immers al een lief. Mét een tv. Waarop ik al die andere miserabele first dates kan bekoekeloeren. En dan kan ik nóg blijer zijn met mijn lief. En mijn eigen leven. Want is dat niet wat we eigenlijk allemaal willen?
Ik denk dat ik lekker onder mijn steen blijf zitten. Dit klinkt echt niet alsof ik daar absoluut naar moet gaan kijken.