Hoe Vrouwen Denken

Van ons, voor jullie, mannen.

Volg ons

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter
  • Home
  • Over ons
  • Rubrieken
  • Vragen?
  • Adverteren
  • AVG/Privacy/Cookies
« Broedsel (2) – Vet geluk
Cultuurverandering laat zich niet afdwingen »

De lokale middenstander, bedreigde diersoort of oersterke overlever?

30 november 2018 door Annet van Dasler

Bron: www.pexels.com

Geluk bij een ongeluk

Nadat ik me ’s ochtends weer eens had verslapen, deed ik alles op de automatische piloot en rende in recordtijd op weg naar de voordeur nog snel langs de koelkast. Een korte greep leverde een beker yoghurt op. Ondanks dat ik nog niet echt wakker was, viel me direct iets vreemds op. De yoghurt was warm. Ai, niet alleen de yoghurt, de halve koelkast was warm. Zelfs zo warm dat ik de binnenwand amper aan kon raken. De koelkast had duidelijk besloten voortaan een magnetron te willen zijn. Langzaam drong tot me door dat ik waarschijnlijk aan een kleine ramp ontsnapt was. Dit zat tegen kortsluiting aan en mijn koelkast staat tegenover de trap, mijn enige route om bij brand een weg naar buiten te vinden.

Dorp met echte winkels

Eerst maar eens de stekker er uit, de inhoud die nog niet verloren was mee naar de koelkast op kantoor en als de sodemieter aan het werk. Maar wat te doen, het was zo’n week met 23°C en dan heb je toch wel graag een koelkast die het doet.
Geen paniek: ik woon in een dorp, de oplossing is altijd nabij. Later die dag liep ik maar eens een lokale elektronicawinkel binnen.
Een half uur later stond ik alweer buiten. Alle opties binnen mijn budget waren me voorgelegd, in de showroom kon ik voorbeelden bekijken en de koelkast van mijn keuze was zojuist reeds besteld. Eenmaal thuis werd ik nog voor sluitingstijd gebeld om de bezorgtijd nog beter op mijn agenda af te stemmen. Jawel!

Opgelost

Een dag later kwam ’s ochtends vroeg de nieuwe koelkast. Deze werd naar 1 hoog getild, uitgepakt, geïnstalleerd en de werking en bijzonderheden namen ze nog met me door. Daarna kon ik naar mijn werk vertrekken. De rekening kwam mee met het verzoek deze binnenkort even over te maken. Ik had niet eens aanbetaling hoeven doen. Deze koelkast kostte exact hetzelfde als wanneer ik ‘m op internet had besteld en laten bezorgen. Met alle gemakken van dien én ik heb ook nog eens geen vrij hoeven nemen voor de levering.

Praatje erbij?

Afgelopen week was ik samen met mijn geliefde met wat klusjes in huis bezig. Het zat tegen, we hadden niet het juiste gereedschap. Snel even naar de lokale DHZ-Dierenwinkel. Die verkoopt al sinds mensheugenis de Duvel en z’n ouwe moer, inclusief gratis advies én niet duur. Binnen een kwartier waren we terug  en hadden we de klus zo geklaard. Ik moest nog even terug voor lampen. Geen idee hoe dat nu zit met LED, Wattages en soorten, dus dat  werd me moeiteloos uitgelegd, inclusief een demo van het licht op een display. Na zelfs nog een gezellig praatje en een dorpsroddel brandden een  stief kwartiertje later thuis m’n nieuwe lampen al zonder dat ik ook maar een etiket had hoeven lezen.

Lokale helden

Zo heb ik talloze voorbeelden van super service bij alle lokale winkeliers. Ik kan op de fiets, lopend of makkelijk parkeren, krijg gratis en goed advies en ik betaal níks meer dan online.  Natuurlijk koop ik ook wel eens spullen via internet, maar ik wil een lans breken voor de lokale middenstander. Die ondanks de crisis en de leeg gestroomde winkelstraten het hoofd boven water heeft weten te houden. Met onverminderd enthousiasme iedere klandizie omarmt, ook als je maar een paar euro komt uitgeven.

Zíj betalen de feestelijke verlichting die in de wintermaanden onze straten siert, organiseren de intocht van Sinterklaas en sponsoren het hele jaar door menig lokaal sportevenement of dorpsfestival. Zíj verdienen onze klandizie. Absoluut niet omdat ze een bedreigde diersoort zijn, maar juist overlevers met oerkracht! Dankbaar wens ik ze allemaal een geslaagde eindsprint van dit jaar en een succesvol 2019.

bron: www.pexels.com

+25
0

Dit delen:

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail
« Broedsel (2) – Vet geluk
Cultuurverandering laat zich niet afdwingen »

De nieuwsbrief van HVD

Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)

Lees ook

  • Nieuwe Lijfstijl FTW (12) – vega + 16/8: kán niet mislukken

    Al dit gebrabbel over 16/8 en Intermittent Fasting kun je overal lezen op het internet. Onder andere bij alle zichzelf respecterende dieetgoeroes en eetcoaches. Maar het leuke eraan is: het wérkt wel! Ik heb dat na 2 weken al aan den lijve mogen ondervinden.

  • Papraatje (8) – Een beste borrel en een dode plant

    Over ruim 2 weken wordt hij alweer 95, meldt hij monter. "Ja, er komt maar geen einde aan!" verzucht ik theatraal. "Nee," zucht hij eveneens, "en je zit hier toch allemaal om an je einde te komme, nietwaar?"

  • Valentijn – de betekenis van iets dat niets te betekenen heeft

    Helaas. Het was een paard van Troje, dat hart. Echt onverschillig blijven ten opzichte van een pluchen hart, dat gáát niet. Je kunt een pluchen hart niet op je kamer laten liggen, jaren nadat het uit is, en dan tegen iedereen verkondigen dat het enkel een hart is dat écht niets te betekenen heeft.

  • Vrouwen en mannen met cowboylaarzen

    René droeg altijd cowboylaarzen. Of liever, de cowboy laarzen droegen René. Op de marmeren vloeren van de kunstacademie schuurde René met zijn verschijning de bewonderende blikken van alle vrouwelijke studenten zachtjes op.

  • Dagboek van een actrice – Oscars voor de ‘grootste’

    Het verbaast mij dat men in de utopie leeft dat de Oscars daadwerkelijk gaan over de kwaliteit van de film, het spel of de special effects. Het is een wereldje waar degene met de grootste de dienst uit maakt.

  • Het eerste #metoo’tje van mijn dochter

    Dochter (13) kreeg onverwacht een tik op haar billen. Van een kinderarts nog wel. Oh-oh... #metoo

Annet van Dasler

45+ globetrotter. Kijkt vol verwondering om zich heen. Beleeft alle opmerkelijke verhalen zelf. Zaait al vertellend twijfel over feit of fictie. Verwoed verzamelaar van koesterbare herinneringen. Vrijbuiter, (te) gekke tante van 4, trots op haar waardeloze huisvrouwschap. Heeft als voormalig radiomaker een ongeneeslijke liefde voor muziek en een enorm zwak voor mooie stemmen opgelopen. Krijgt weke knieën van een Iers accent. Zweert verder al ruim 15 jaar bij turfachtige single malt whisky, dat is dus nóóit een Scotch “on the rocks”. Tenzij het er één in kilt is.
Burgerlijke staat: catch me if you can. [VASTE SCHRIJFSTER]
Levensmotto: “It’s not your life, it’s life. Life is bigger than you. (Louis C.K.)

Alle artikelen van Annet van Dasler

Reacties

  1. wendy zegt

    30 november 2018 op 11:14

    En zo is het maar net…… helemaal mee eens. De mensen die alles via internet bestellen en alleen naar de lokale winkelier gaan als er snel iets gerepareerd moet worden. Moeten zich eens achter de oren krabben. Lokale winkelIers kunnen niet leven van alleen reparaties. Ze moeten ook dingen kunnen verkopen anders moeten ze de winkel sluiten. Maar als de winkels dan gesloten zijn klagen ze dat ze negens meer naar toe kunnen voor snelle service en reparaties.
    KOOP MET ZIJN ALLE BIJ DE LOKALE WINKELIER !!!!! Om de dorpen en steden gezellig en leefbaar te houden. Super geschreven.

  2. Annet zegt

    30 november 2018 op 13:22

    Eens Wendy!

zoeken

Leuk op Facebook

hoevrouwendenken

Doneren?

 

Recente reacties

  • Petra op Vrouwen en mannen met cowboylaarzen
  • Rvh op Vega-indoctrinatie op school revisited (deel 2)
  • Merel op Er is nog hoop
  • Mique op Er is nog hoop
  • zaz op Fat shaming – Asha op de korrel
  • Kees op “I am not an easy man” – verplicht kijkvoer voor iedere man
  • Seb Kuh op Fat shaming – Asha op de korrel
  • Karin van der Stoop op “I am not an easy man” – verplicht kijkvoer voor iedere man

Recente artikelen:

  • Nieuwe Lijfstijl FTW (12) – vega + 16/8: kán niet mislukken
  • Te koop: geile merrie met mooie Schwanz
  • Papraatje (8) – Een beste borrel en een dode plant
  • Valentijn – de betekenis van iets dat niets te betekenen heeft
  • In de ban van de Brexit
  • Vrouwen en mannen met cowboylaarzen
  • Dagboek van een actrice – Oscars voor de ‘grootste’
  • Het jaar van het Varken – wat staat er in de sterren geschreven?
  • Vega-indoctrinatie op school revisited (deel 2)
  • Het eerste #metoo’tje van mijn dochter

RSS Hoe Mannen Denken

  • Klaascolumn: Ali D. de uitgeprocedeerde asielzoeker
  • Vrouwen smeken om mijn saus
  • De Verlaten Man (183) – Klitten in je klit
  • De Huishoudbeurs. Een plek waar geen man dood gevonden wil worden.
  • Hou je bek en bef me

RSS Hoe Dieren Denken

  • Mijn Gevederde Huisvriend
  • Konijn = held
  • Inbrekers!
  • Diesel
  • Achterstevoren alles ik doe hoezo? (2)

RSS Hoe Gehandicapten Denken

  • Een hoop veranderingen
  • Niet alles Loopt op Rolletjes, maar wel wat te Zeiken
  • Ook wel een keer voor de wind
  • Moderne slavernij
  • Watertrappelen in een zee van weemoed

RSS Hoe Kinderen Denken

  • Een 10 jaar oude pianovirtuoos
  • 2019 – kom maar door, hoor!!
  • Verliefd op een meisje [vraag via de website]
  • Jahaa! Het is kerstmis!
  • Geen sneeuw? Maak zelf sneeuwvlokken! [knutselgekakel]

RSS Hoe Ouderen Denken

  • CliniClown en DementieClown: wat kost zo’n rode neus?
  • Samen, jaja…
  • Papraatje (7) – Bonte boel
  • Ouderen, durf oud te worden!

Zeer gewaardeerde berichten

  • Stella en de Twitter-mennekes (41)
  • "Mam, ik heb nog 24 muffins nodig!" (38)
  • Het eerste #metoo'tje van mijn dochter (37)
  • Vega-indoctrinatie op school revisited (deel 2) (29)
  • Fat shaming - Asha op de korrel (25)

Rubrieken

  • Home
  • Over ons
  • Rubrieken
  • Vragen?
  • Adverteren
  • AVG/Privacy/Cookies
loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres.
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.