Voor een ongelijkmatig iemand hecht ik wel opmerkelijk veel waarde aan symmetrie, valt mij opeens op. Of het een en ander met elkaar te maken heeft, weet ik niet, maar dat veronderstel ik gemakshalve. Asymmetrische kleding, sieraden, kapsels, huizen, tuinen en dergelijke; daar word ik heel erg onrustig van. Met name van de kapsels en zeker als deze dan ook nog eens vuurrood zijn en gedragen worden door een drieste dame in een kek Cora Kempermannetje.
bron: pixabay.com
Ik heb een vurige voorliefde voor de Engelse bouwstijl; de voordeur in het midden en aan weerszijden gelijksoortige raampartijen met daarboven in het pannendak twee identieke dakkapellen. En dat laatste dan aan beide zijden van de woning, die omringd is door een harmonieuze tuin met keurig gecoiffeerde bolle buxushaagjes, roze rozenpergola’s en hysterisch hagelwitte hortensia’s.
Regelrecht rampscenario: een minimalistische strak ingerichte woning, met van die gruwelijke grote gevelhoge raampartijen. ZONDER GORDIJNEN. Daar zet ik in gedachten eerst rigoureus een reeks rustgevende, rustieke roedeverdeelde raampjes in, voorzien van vouwvitrage. Daarna ga ik de boel driftig vullen en fluffen.
Als daar nu een flinke, buitengewoon blauwe, brocante buffetkast en hier tegen dat muurtje een antiek, eiken nachtkastje met zwartmarmeren blad komt. En op de banaal brede, bruinige bank een bende bonte kussens. Uiteraard mag een wandbrede, houten boekenkast niet ontbreken. Een en ander ruimschoots opgepimpt met altijd passende prullaria van Kitsch Kitchen. En wat te denken van een ruitje dat niet precies in het midden van de deur zit of zelfs diagonaal loopt? Of van een bank met een aflopende rugleuning, om nog maar niet te spreken over zo’n lelijk loungegeval met een lui lateraal liggedeelte. Afgrijselijk!
Dat heb ik overigens ook met even en oneven getallen. Ik koop van alles bij voorkeur 2 stuks, of 4 of 6, maar nóóit 1 of 3. Tenzij het echt moet of niet anders kan. Ik hou van ronde getallen met een vette voorkeur voor de 8. Ons huisnummer is 58: dat is weliswaar een even getal, maar ‘t is toch jammer van die 5. Nu is het ene cijfer uiteraard het andere niet; de 3 en de 5 zijn veel erger dan de 7 en de 9. Vooral de 3 is haast niet te doen.
Ooit ontmoette ik iemand, bij wie alle cijfers een eigen kleur bleken te hebben. Aanvankelijk vond ik dat zeer opmerkelijk, zelfs lachwekkend. Door enige introspectie kwam ik tot de opzienbarende conclusie dat dit bij mij ook zo is. Zou het dan toch iets doodnormaals zijn?
Test? Adem eens 4 tellen in …. en ook weer 4 tellen uit …. Doe dit 4 x achter elkaar. Haal dan de 3 voor de geest. Wat voor kleur heeft uw 3? Bij mij is ie donkergroen. Hij stinkt ook een beetje. Het is duidelijk een hij. En hij kijkt licht loensend en ook pinnig. Al is dat laatste meer iets voor een zij.
Welk cijfer is er bij u geel? Bij mij is het de 5. Kanariegeel. Genderneutraal. Schelle stem, beetje nasaal. Ruikt naar Ariel.
De 8 zou, zijdelings gekanteld, een lemniscaat vormen en daardoor symbool staan voor het teken van oneindigheid. Daar kan ik eindeloos over mijmeren. Bij mij is ze indigoblauw, ruikt naar katjesdrop en heeft een grappig gezellige giechel. En bij u?
bron: pixabay.com
