Op het treinstation van Houten is vanmorgen een vrouw gesignaleerd zonder mobiele telefoon. Volgens ooggetuigen ontstond deze zeer ongebruikelijke situatie rond half negen ‘s ochtends, het moment van de dag waarop eenieder met gebogen hoofd stilzwijgend het nieuws tot zich neemt, of vriend en vijand op Facebook stalkt.
Geschrokken
Hoe lang de vrouw tussen de nietsvermoedende forenzen op het perron heeft gestaan, is niet bekend. De geschrokken omstanders kregen pas na 20 minuten door dat de vrouw geen telefoon bij zich had. Zij hebben onmiddellijk de autoriteiten gewaarschuwd via Twitter en WhatsApp. Politieagenten en een team van klinische psychologen, gespecialiseerd in gedragsstoornissen, reageerden vrijwel meteen en waren snel op de plek des onheils. De vrouw was echter spoorloos. Hoe dat heeft kunnen gebeuren, is niet duidelijk.
Slachtofferhulp
Op het perron werd direct slachtofferhulp verleend aan de omstanders, die zichtbaar moeite hadden met de uitermate ongemakkelijke situatie. Ooggetuige mevrouw A. Sjemenou had zichtbaar moeite haar emoties te bedwingen: “Ik ben hier heel erg van geschrokken. En ik heb heel wat meegemaakt hoor, hier in Houten. Ik ben er helemaal van ontdaan. Die rare vrouw stond daar maar, met haar handen in haar zakken. Laten we hopen dat ze zo snel mogelijk wordt gevonden.”
Oproep
De politie doet hierbij de volgende oproep.
Er wordt nog steeds gezocht naar de vrouw zonder telefoon. Het betreft hier een vrouw van middelbare leeftijd, met halflang haar van onbestemde kleur, van gemiddelde lengte en niet in het bezit van een mobiele telefoon. Het gaat hier vermoedelijk om een persoon met verminderde toerekeningsvatbaarheid, wellicht neigend naar depressie. Daarom wordt het publiek verzocht om de uiterste voorzichtigheid te betrachten bij het benaderen van dit persoon.
Kunt u bruikbare aanwijzingen geven omtrent de huidige verblijfplaats van deze persoon? Neemt u dan direct contact op met de politie van Houten.
bron: pixabay.com
Leuk hilarisch artikel! Gisteren met bus en metro gereisd(nee niet in Houten….) met mn mobiel in mn tas voor “je weet maar nooit”. De stilte is overweldigend vanwege het staren op mobieltjes en alleen een enkeling zit met een oortje te telefoneren, hetgeen van achteren gezien een in zichzelf pratend en gebarend psychiatrisch patiënt lijkt te zijn……
Hi Marjo, dank je wel… Enne ik maak mij er ook schuldig aan hoor, ik merk dat ik te vaak naar mn telefoon grijp, zonder reden. Het is verslavend…