Bron: screenshot Twitter
Asha ten Broeke schreef een column over het eten van vlees met een sarcastische insteek. Het was een antwoord op een column van Elma Drayer, wat weer een reactie was op Roos Vonk en De Telegraaf over de gehaktballenhoax (links in het artikel van Elma).
Elma vond dat we de moraal buiten de discussie moesten houden. Wat natuurlijk nogal debiel is, laten we eerlijk zijn. De keuze voor vegetarisch of veganistisch eten is bij uitstek een morele keuze. Dat doe je omdat je tegen dierenleed in de bio-industrie bent, of omdat je het milieu wilt ontzien. Elma is zelf ook vegetarisch, maar waarom maakt ze niet duidelijk. Nou ja, misschien lust ze gewoon geen vlees, dat is de enige andere reden die ik kan bedenken. Maar voor het gros van de mensen is het een morele keuze.
Honden
“Fat bitch” (bron: pixabay.com)
Dus Asha gaat daar even lekker op los, door voor te stellen dat we onze honden maar zouden moeten opeten. Heel verantwoord; ook huisdieren hebben een flinke ecologische footprint. Bovendien ben je ervan verzekerd dat het beest dat je eet een leuk leven heeft gehad, ervan uitgaande dat je daar zelf voor hebt gezorgd. Ze gaat nog even door, waarna ze de lezer geruststelt dat ze heus niet echt vindt dat we dit moeten doen, maar het idee als een spiegel bedoeld had; de selectieve verontwaardiging als het om dierenleed gaat, is nogal hypocriet. En daar heeft ze helemaal gelijk in.
Je weet natuurlijk dat na zo’n column weer ranzige, haatdragende reacties op Twitter komen. En ja hoor, de honden, nee de ratten (kun je ook eten), gingen compleet los. Vrouwen moeten het altijd al 3 keer harder ontgelden dan mannen, en Asha is dik, dus die wordt helemáál afgemaakt. De zogenaamd grappige opmerkingen over haar omvang zijn niet van de (walmende) lucht. Fat shaming van de bovenste plank.
Bron: screenshot Twitter
Harde grappen
Nu houd ik zelf ook best van harde grappen, daar niet van. En die mogen ook over uiterlijk en stereotypen gaan. Maar er zijn wel grenzen. En die worden in het Twitter-riool ruimschoots overschreden. Wat is dat toch, dat mensen enorm denigrerend doen naar vrouwen, zoveel meer dan naar mannelijke opiniemakers? En het zijn niet alleen mannen die dat doen, laat dat even duidelijk zijn.
Een vrouw met een mening is een naïef trutje, een slet of in het geval van Asha: een varken. Het is makkelijk scoren met sneue grappen, niet over de inhoud, maar over de boodschapper. Maar al te vaak gaat het over haar uiterlijk. Een vrouw die zich ergens over uitspreekt, is bijna per definitie de lul, hoe ze er ook uitziet.
Bron: screenshot Twitter
bron: pixabay.com
Fat shaming
Is ze mooi? Dan moet er een piemel in. Of eigenlijk is dat bijna altijd wel de standaard. Vrouwen moeten geneukt worden, want daar worden ze dociel van, of zo (not). Tenzij ze dik is. Of nou ja, dan moet er vast ook wel een piemel in, maar niemand die zich daarvoor wil opofferen (kuch), of dat in elk geval publiekelijk bekend maken. Terwijl we stiekem allemaal weten dat hele mannelijke volksstammen enorm geilen op dikke vrouwen. Maar dat zegt bijna niemand en plein public. Want fat shaming is nog steeds de norm. Dikke vrouwen zijn onaantrekkelijk, ze zullen wel teveel vreten, hebben geen discipline en zijn dus dom. Gek genoeg geldt die norm veel minder sterk voor mannen.
Bron: screenshot Twitter
Wij vrouwen zijn daar wel een beetje klaar mee. We hebben een tijdje gedacht dat de emancipatie wel zo ongeveer klaar was, maar dat is het niet. Vrouwen en mannen zijn níet gelijk, zo lang vrouwen nog steeds zo keihard afgerekend en aangevallen worden op hun uiterlijk. Altijd maar weer op dat uiterlijk.
Tot slot de buitengewoon waardige en humoristische reactie van Asha zelf op de bagger die ze over zich heen kreeg.
Bron: screenshot Twitter (Stella Bergsma/Einsteinbarbie telde voor de grap het aantal tweets dat enkel het uiterlijk van Asha belachelijk maakte n.a.v. haar column over moraal in discussies. Ze telde er meer dan 50… Daarna is ze maar gestopt met tellen.)
Dapper van Asha ten Broeke dat ze zich niets aantrekt van deze fatshaming! Echt absurd dat mensen zo tekeer gaan tegen een vrouw, alleen omdat ze overgewicht heeft.
Een heel goed artikel overigens, dat ik met instemming gelezen heb!
Dank je!
Je hebt zeker een punt maar fat shaming is geen vrouwelijk voorrecht; zie maar hoe een Ton Elias gefileerd wordt in het publieke onderbuik debat.
Dat gezegd hebbende, is obesitas, allicht enkele schrijnende medische uitzonderingen daargelaten, vrijwel altijd het gevolg van het eigen onvermogen om de tering naar de nering te zetten qua caloriehuishouding. Dat is m.i. een brevet van onvermogen om verantwoord met je welvaart en welzijn om te gaan. Meer nemen dan geven, zogezegd.
We kijken te veel naar wat ons onderscheidt als individuen (verdeel en heers in optima forma!) en te weinig naar de overeenkomsten die ons als mensen gelijk zouden moeten doen stemmen.
Etsi.
Het probleem is niet de grap. Het is een válse grap. Het probleem is niet de blik, het is het loeren, de hele dag door en de volgende dag weer en de volgende dag weer. Geen blousje aan kunnen want vieze Harry. De straat moeten oversteken omdat er een man aankomt van het geldingsdrang soort. Het probleem is de onderliggende jij-bent-minderwaardig–cultuur van uitsluiten en ridiculiseren, waarmee mannen elkaar paaien ten koste van je bestaan en dat van de halve wereld. En dat er daar nu ook nog mannen over in een slachtofferrol durven kruipen. Terwijl elke vrouw wordt bejegend alsof ze een iq van een poffertje heeft door een hele hele grote meerderheid mannen.
Je zegt er wat van en dan heb je t gedaan.
Omdat het zo vreselijk leed is wanneer je een vrouw niet op dr billen mag tikken en zeggen dat zij nu weer aan het werk moet. Ach ja. Hele stammen in Afrika zijn daaraan doodgegaan. Lees de blog van De verlaten man 118 maar.