Ik heb me de afgelopen tijd enorm vermaakt met het gemekker van rechts/conservatief Nederland over de spijbelactie van onze schooljeugd rond het klimaatbeleid. Toegegeven, ik heb niet alle columns gelezen, het wordt soms een beetje teveel van hetzelfde: Kinderen horen op school te zitten. Ze worden voor het karretje van de klimaatgekkies gespannen. Het is allemaal een complot. Indoctrinatie! Kinderen voor politieke doeleinden inzetten is kindermishandeling.
Doe. Normaal.
Bron: pixabay.com
Indoctrinatie
Om te beginnen met die indoctrinatie. News flash, elk kind wordt vanaf zijn geboorte geïndoctrineerd. Dat heet opvoeden. En onderwijs. Dat zeker in Nederland bepaald niet van ideologie is verstoken, gezien ons systeem. Gaan we (of beter gezegd; ze) nou opeens moeilijk doen over de waarden en normen die we onze kinderen mee willen geven? Serieus? Klinkt nogal totalitair.
Het is letterlijk onvermijdelijk dat een kind zich de ideeën van haar ouders en onderwijzers eigen maakt. Tegenwoordig hebben we ook een dingetje dat internet heet, waar datzelfde kind bestookt wordt door influencers, en die hebben het echt niet alleen maar over de laatste mode. Gelukkig niet. De mode-industrie is behoorlijk slecht voor het milieu.
Te jong? Gaat heen!
Wat me ook – vooral – ergert is de stelligheid van bepaalde columnisten (ook influencers trouwens) dat kinderen te jong zouden zijn om zich met volwassen problemen bezig te houden. Daar komt dat complotdenken ook vandaan, denk ik. Kinderen zijn dom, die kunnen niet zelf nadenken en organiseren. Sodemieter op! Grote bedrijven hebben tegenwoordig inspraakorganen van kinderen, omdat die een frisse blik hebben en met gekke invalshoeken komen. Outside the box denken, weet je wel. Veel bedrijven en overheden vinden het niet alleen leuk, maar hebben er ook echt iets aan.
Bron: pixabay.com
En wat is te jong? Er zijn hoogbegaafde kinderen die wiskundige vraagstukken kunnen oplossen waar jij en ik never nooit enig begrip van zullen hebben. Ik spreek weleens met een jongen van 17 die meer van politiek weet dan ik. Boyan Slat was geloof ik 16 toen hij begon met Ocean Cleanup. Je bent echt van de pot gerukt als je die jonge mensen gaat vertellen dat ze hun mond moeten houden tot ze “oud genoeg” zijn. Jeugdig enthousiasme is juist essentieel voor nieuwe inzichten en innovatie.
Pubers
En natuurlijk zitten er een hoop opportunistische pubers tussen die gewoon gezellig een dagje willen spijbelen. Ja, dus? Prima voor de opvulling, laat ze maar massaal de straat op gaan. We hebben het immers al dagen bijna nergens anders meer over, dus het werkt wel. Bovendien las ik dat scholen de hype ofwel aangrijpen om de leerlingen aan het werk te zetten (zoals een school die de kids op woensdag voor de actie laten nablijven om een werkstuk te maken – ik vind de link naar het artikel even niet zo snel terug), ofwel gewoon straf gaan uitdelen. Ook prima, er mogen best consequenties zitten aan deze burgerlijke ongehoorzaamheid, dat hoort er bij. Heb je die opportunisten ook meteen te pakken, die haken vanzelf wel af.
Probeer trouwens een beetje puber maar eens af te brengen van een voornemen dat zich in dat puberbrein heeft vastgezet. Dat is ook de bedoeling; dat kind is zich aan het losmaken van die eerder genoemde indoctrinatie en probeert een eigen mening te vormen. Daar moet je niet over mekkeren, dat moet je aanmoedigen. Het is pas kindermishandeling als je je kind dat misgunt.
Gemekker van links
Han van der Horst had een treffende column: “Wat een ouwe lullentaal, wat een neerbuigendheid, wat een geheven vingertje, wat een aansporingen aan de leerlingen om goed hun best te doen en eerst eens wat te leren voordat zij eisen stellen”. Inderdaad. Rechts Nederland weigert zelf te leren, vindt maar al te vaak dat wetenschap ook maar een mening is. En dan een grote bek hebben naar kinderen die zich inzetten voor een zaak die hun veel meer aangaat dan al die rechtsdragende ouwe lullen bij elkaar. Die hebben hun tijd van leven gehad, hun schaapjes allang op het droge. Altijd maar mekkeren over het belerende vingertje van links, zeiken dat ze niks meer mogen zeggen, maar als iemand iets zegt dat hen niet aanstaat, komt er net zo’n belerend vingertje tevoorschijn. Pff. Dikke middelvinger voor je. Stelletje hypocrieten.
Ik realiseer me dat deze column natuurlijk ook weer veel van hetzelfde is, vanaf de linkerkant bezien. Het gemekker van links zeg maar. Ik ben eigenlijk ook gewoon een schaap. Maar ja, ik wil wel graag op het droge blijven. Dus hoezee kinderen, spijbel en strijd voor de goede zaak! Als jullie nog een tijdje doorgaan hobbel ik vast ook een keer met jullie de straat op om een potje mee te blaten. Wel op de Dam graag dan. Want dat past zo lekker in mijn metafoor.
