Lang leve het wereld wijde webje. Mailen, bloggen, Facebook, Google, Wordfeud (ja, dat bestaat nog steeds), Wikipedia… Heerlijk! En niet te vergeten: de webwinkels. Ik ben er gek op: online winkelen. Fysiek winkelen daarentegen is totaal niet aan mij besteed.
Ik kom buiten de verplichte bijna dagelijks bezoekjes aan de supermarkt, eigenlijk zelden meer in echte winkels. Heel soms bij de toko om de hoek, voor verse kruiden, boemboes en curry’s. En bij de plaatselijke Turk, voor de heerlijke entrecotes. De rest vergaar ik online.
Zo eens in de zoveel tijd bestel ik kleding. Ik vind het een zaligheid, passen in mijn eigen slaapkamer. Zonder alles onthullende en zwaar confronterende tl-verlichting. Zonder opdringerige verkoopsters. Geen gehijg in mijn nek van mensen die in mijn hokje willen. Geen zweetlucht van voorgangsters. Gewoon in mijn ondergoed, bijpassende schoenen aantrekken en uitgebreid passen. Bij flatteus licht. En wat ik niet mooi vind, of dat wat niet past, lever ik weer af bij de supermarkt om de hoek. Top!
Onze koffie en wijn worden hier eens per zoveel tijd de vijf trappen van ons gebouw opgesjouwd. Ik klik gewoon steeds de oude bestelling aan, reken af en de volgende werkdag komt een hijgende bezorger de dozen boven afleveren. Gemak dient de mens.
Zoals reeds bekend ben ik een schoenenmeisje, de Imelda van de Haaglanden. Ik weet het aantal niet precies, maar ik schat 65 paar schoenen te hebben. Ik bekijk dan kwijlend regelmatig diverse schoenensites. En héél soms (want ik weet heus wel dat het debiel is, zoveel schoenen) mag ik van mezelf een nieuw paar hakken kopen. En wat kan ik me dan ongelofelijk verheugen op mijn pakje. Ik lig dan nog net niet onder de brievenbus te wachten. Ik laat het ook wel eens verpakken als cadeautje. Voor mezelf. Hoe triest is dat?
Maar nog triester is dat ik met enige regelmaat de halve website van de Bijenkorf leegkoop. Nou ja: ik plaats van alles in mijn mandje en leeg het dan weer. Heerlijk. Scheelt op jaarbasis heel veel geld.
Ook mijn echtgenoot heb ik via internet weten te strikken. Na een date of heel veel was ik er wel van overtuigd dat alle mannen die ik daar ontmoet heb a) persoonlijkheidsstoornissen hadden of b) vreemdgingen of c) persoonlijkheidsstoornissen hadden én vreemdgingen. Gelukkig heb ik op de valreep nog het laatste normale exemplaar aan de haak geslagen. U wilt niet weten hoe blij ik met hem ben. Hij is de beste online “aankoop” sinds jaren.
bron: pixabay.com
Wat fijn om weer wat van je te lezen!
Hoop dat je weer wat vaker langskomt.
Wat leuk weer eens iets van je te lezen!
Vast en zeker. Ik werd gesommeerd door de redactie nl 😉