bron: pixabay.com
Zachtjes zingen helpt tegen zenuwen. Neuriënd slof-loop ik de trappen op naar de Impulse Studio. De deur zwaait open. Binnen staat club manager Jinie mij met een blij gezicht op te wachten. Mijn engel des doods, of gewoon een vrolijke health goeroe? We gaan het beleven.
Ik ben namelijk een grote fan van Lara Croft. Je weet wel, die dame die op het witte doek in tropische tempels en donkere grotten wild heen en weer springt en ondertussen achteloos links en rechts slechteriken vangt. En die er ten alle tijden vlekkeloos en enorm fit uitziet. Het optillen van een glas bier kost mij al moeite; bij mij is die fitheid ver te zoeken.
Tijd dus om op zoek te gaan naar de Lara Croft in mij.
Dag 1: spuiten maar
“Benen wijd en armen omhoog.”
Huh? Dat commando krijg ik niet elke dag te horen. Zeker niet van een lange, donkere, gespierde, niet onaantrekkelijke man, die mij grijnzend aankijkt. Omdat deze sessie niet gratis is, geef ik hem het voordeel van de twijfel en ik doe maar braaf wat hij zegt.
Daarna begint hij mij nat te spuiten, met (gelukkig warm) water uit een grote plantenspuit. Ik sta mij quasi-nonchalant-zeer-ongemakkelijk te voelen, in het strakke zwarte shirt en dito broek die ik van de gym heb gekregen. Na de spuit-sessie word ik in een pak met elektroden gehesen, dat stevig wordt aangesnoerd. Ik voel mij nú al een sexy Lara. Zijdelings gluur ik in de spiegel. Ah, mooi niet dus. Ik moet er blijkbaar eerst wat voor doen. De EMS-machine waar mijn elektrodenpak met een lange kabel aan vast zit, wordt aangezet en het voelt al snel alsof mijn spieren in een ijzeren greep zitten. Dat is eerst eng, maar het went snel. Dan volgen 20 minuten met een warm-up en eenvoudige oefeningen onder begeleiding van mijn personal trainer Khairul. Voor ik het weet, is het voorbij.
Voordat ik weg mag, word ik nog even op een grote weegschaal gezet, die mijn vet- en spiermassa’s meet. Ik zie nog net hoe Jinie ‘slightly obese’ op mijn intake formulier schrijft. Ze blijft er lief bij glimlachen.
Een dag later weet ik niet hoe ik het heb; de spierpijn is onvoorstelbaar.
Dag 2: een beetje meer Lara
Twee dagen later kan ik weer een beetje lopen en meld mij toch maar weer bij de Impulse Studio. Ik sta nu iets relaxter in spreidstand voor de Grote Donkere Man, klaar voor zijn plantenspuit. Nog steeds word ik verneus bij de degachte aan het warme water, maar mijn knieën voelen nu wat minder slapjes aan. Tijdens de training voel ik mij steeds meer als Lara. De stroomstoten die door mijn lijf gieren, dragen ongetwijfeld bij aan dit gevoel.
Dag 3: geworstel
In de sessie van vandaag ligt de focus op de buikspieren. Hoe is het mogelijk dat de pulsen hun weg kunnen vinden door die lagen vet?! Toch voelt het alsof een grote hand mijn buik in een stalen greep heeft. Met haar kiezen op elkaar worstelt Lara zich door de tijd heen. Nog tien minuten.
Dag 4: duistere krachten
Vandaag worden alle spiergroepen aangepakt, met name die in mijn armen. Terwijl ik gehoorzaam op aanwijzingen van Khairul mijn oefeningen doe, kijk ik eens goed in de spiegel. Wacht. Nee. Echt! Waar vóór mijn kennismaking met de duistere krachten van EMS nog slechts lubberend vel zat, zitten nu twee heuse spierheuveltjes op mijn armen. Eentje links, en eentje rechts. Minimaal, maar toch…
Dag 5: tevreden
De 90 seconden plank aan het eind van de workout lijken wel 90 minuten. Uitgeteld laat ik mij op de grond vallen. Ik ga nog even op de spier- en vetmassa-meetmachine staan. En jawel: iets meer spieren en wat minder vet.
Ik verlaat vandaag de Impulse Studio met een tevreden gevoel. Zo, nu nog even wat boeven vangen.
My name is Lara.
bron: eigen foto (MN)
NB: EMS staat voor Electronic Muscle Stimulation. Deelname aan deze vorm van workout is geheel op eigen risico.
De schrijfster van dit artikel staat niet garant voor het al dan niet succesvolle resultaat van de EMS workout. Resultaten zijn individueel en een streng dieet zonder ijsjes, alcohol en andere dingen die het leven zo aangenaam maken, wordt ten zeerste aangeraden naast het regelmatige bezoek aan welk soort gym dan ook.
