Bron: Pixabay.com
Laatst bekroop mij het gevoel dat ik niet erg opgelet had. Opeens ging het overal over PSD2. Geen idee wat dat was. Even aan mijn vriend gevraagd of hij het wist. Hij keek me wat glazig aan: of het misschien over een psychische aandoening ging? Of het een hardnekkige SOA? Een nieuwe game console misschien? Nee, het gaat over de Payment Services Directive, de geactualiseerde EU richtlijn voor het betalingsverkeer van consumenten en bedrijven. Ingangsdatum: 18 februari jl.
Aasgieren
Nieuw is dat derden je voortaan toegang tot jouw bankgegevens kunnen vragen. Daar moeten ze dan wel een vergunning voor hebben. Het feit dát ik daar überhaupt naar moet kijken, irriteert me al mateloos. Nee, ik wil niets of niemand op mijn bankrekening laten kijken; wat een irritante vraag. PSD2 klinkt alsof de gieren al boven mijn dak rondcirkelen om toe te kunnen slaan zodra ik een zwak moment heb.
Vooral omdat PSD2 in de campagne verpakt wordt als ‘goed voor de consument’ ben ik al direct op mijn hoede. Om iemand iets in de maag te splitsen, moet je diegene tenslotte het gevoel geven dat het goed voor hem is. Laat het bovendien maar aan banken over om van een drol een taartje te maken. Hoezo is dit goed voor mij? De website juicht dat PSD2 goed is voor mij, omdat ik dan op mijn betalingsprofiel gebaseerde, gerichte reclame zal ontvangen!
Goed voor mij? Echt niet!
En jubel, jubel, het is óók goed voor mij omdat ik dan inzicht in mijn uitgavenpatroon heb! Laat ik dat nu al jaren hebben in internetbankieren, tot en met staafdiagrammen aan toe. Ergo, na het doorlezen van de website en alle argumenten eens goed in me op te nemen, is mijn conclusie dat ik geen enkel voordeel zal hebben van PSD2. Wél nadelen, want als dit eenmaal op stoom is, kun je straks bij elke pin-betaling, of dat nu in een winkel is of op internet, allerlei vragen gaan beantwoorden. Mijn antwoord is standaard NEE, ik geef geen toestemming om op mijn rekening te kijken omdat ik zojuist voor een tientje nieuwe sokken heb gekocht. Rot op! Jammer dat het bijna ondoenlijk is om op contant geld terug te gaan…
Cookies on steroids
Als je vond dat die cookie-meldingen op internet al bloedirritant zijn omdat je op steeds meer sites zelfs een uitvalschermpje met vragen langs moet, dan wordt dit straks in het betalingsverkeer cookies on steroids als je het mij vraagt. Bij PSD2 kun je écht niet achteloos iets weg klikken, daarmee geef je derden dus toestemming om de data van jouw betalingsgedrag 90 dagen lang te komen oogsten. Wat die derden daar dan vervolgens mee mogen en zullen doen, vertelt het verhaal niet. Het gaat o.a. om het verzamelen van gegevens over mijn betalingsgedrag door derden. Het staat er natuurlijk niet zo direct, maar het lijkt verdacht veel op een kredietwaardigheidscheck. Dit gaat verder dan in je blote kont op zondag door een drukke winkelstraat lopen: al je naakte feiten in handen van volslagen vreemden! Die dat vervolgens te gelde maken. Achtung, Achtung!
Overgeleverd
Bron: Pixabay.com
Ik voorzie eigenlijk dat op afzienbare termijn bedrijven (en overheid?) met PSD2 in de hand toegang gaan eisen tot mijn bankgegevens. Weigeren betekent dat ik bij deze partij niets kan kopen, afsluiten of overeenkomen.
En ook al beslaat het inzicht ‘slechts’ gedurende een periode van 90 dagen, wat gebeurt er daarna nog met mijn data? Waar komen ze terecht, hoe worden ze geïnterpreteerd en verwerkt? Wat zijn de gevolgen op korte en lange termijn? En wat als de data onterecht tegen je worden gebruikt? Zie dan als mogelijk gedupeerde wat krom is gegaan maar weer eens recht te krijgen. Dán ben je vaak overgeleverd aan de vinkjeszetters en kun je als Don Quichot tegen windmolens gaan vechten. Succes.
NEE! dus
Met mijn persoonlijke ervaringen met bankiers en verzekeraars kán ik sowieso niet anders dan er nu al vanuit gaan dat die PSD2 mij op zeker moment lelijk in de weg zal komen te staan. Dat je recht houden of halen tegen zulke partijen onmogelijk blijkt . Diezelfde EU of je eigen overheid biedt je dan vast geen enkele bescherming of zelfs maar een loket of meldpunt waar je naartoe kunt stappen. Ik klik dus standaard op NEE in PSD2.
Ook zo onzinnig dit ja! Voor mij ook een dikke NEE!!