In de tram vanuit mijn werk naar huis scroll ik gedachteloos door Facebook. Elke dag bedenk ik weer wat een stompzinnig gedoe dat is. En elke dag vormt het tóch weer een rustmomentje na een drukke dag.

Bron: Pixabay.com
Blijkbaar ben ik niet de enige die er zo over denkt. Werkelijk iedereen zit naar een schermpje te staren als ik om me heen kijk. Zonde van de tijd, eigenlijk. En je mist ook nog eens alles wat er buiten en om je heen gebeurt. Morgen ben ik alweer vergeten wat ik gezien heb. Toch scroll ik stug door op zoek naar iets interessants.
Op mijn scherm is inmiddels een gesponsord filmpje gestart over een nieuwe mascara of zoiets. “Dé toevoeging in uw dagelijkse wimperroutine!” kopt het filmpje. Mijn wát? Nieuwsgierig geworden blijf ik kijken. Wat volgt is een vijf minuten durende verhandeling over een wimperserum, een goedje dat wimpers stimuleert met eiwitten.
Ik app mijn vriendin dat ik er tot mijn grote schrik achter kom dat ik geen eiwitgestimuleerde wimpers heb. Sterker nog, het ontbreekt me volledig aan een ‘wimperroutine’. Dat was misschien toch wel voor veel dingen een oplossing geweest. Want als je je wimpers met eiwit behandelt, bespaar je een hoop tijd, volgens de advertentie. Wat ik toch allemaal wel niet kan doen met de tijd die ik overhoud… Oh, de mogelijkheden!
Nog even doorlezend zie ik dat ik blijkbaar ook al heel veel tijd bespaar door géén routine te hebben. Er is namelijk ook nog zoiets als een algehele ‘make-uproutine’. Ik google make-uproutine. Primer, foundation, concealer, afpoederen, bronzen, shapen en blushen. Dat is de bedoeling. En dan heb ik nog steeds niks op mijn ogen zitten; dit is slechts de basis. Daarna begint het gelazer pas echt.
Ik denk aan mijn toilettasje met wat treurige HEMA-spulletjes en een uitgedroogde mascara. Ik ben benieuwd of ik daar ook een gedegen routine mee kan ontwikkelen. Ik app mijn vriendin weer. Dat ik moet shoppen. Blijkbaar is het hebben van een make-uproutine en een duimendikke laag meuk op mijn gezicht dé sleutel tot succes en heb ik in al die jaren maar wat aangerommeld. En daar kom je dan in een onbewaakt ogenblik op maandagmiddag in de tram ineens achter.
Kutfacebook.
Ik heb wel een wimperroutine, ik smeer er elke (werk!)dag mascara op. Maar niet volgens de boekjes en de tutorials. Ik zie er na afloop nl uit! Bizar. Eerst oogschaduw en als laatste mascara, zoals het heurt, dat kan ik niet doen. Want dan veeg ik er ook alle schaduw weer af.
Kortom: het is een getob.
Make-up.