Het ganse land staat sinds maandag weer op de achterste benen over een stel dierenactivisten, die een varkensboerderij in Boxtel een middag en avond bezet hebben gehouden. Dat liep uiteraard danig uit de hand. Want hoewel de activisten zelf voornamelijk met hun keurig wit ingepakte reet, rustig op de grond tussen de varkens zaten, was buiten iedereen in rep en roer.
Gestreste varkens?

Bron: pixabay.com
Het dossier is inmiddels duimendik, je struikelt over de filmpjes, nieuwsartikelen en opinies, waardoor het nog best lastig is te reconstrueren wat er nu precies gebeurd is. Voor zover ik het heb kunnen uitvogelen, hebben de actievoerders geen geweld gebruikt, al is het binnendringen van een bedrijfsterrein natuurlijk wel strafbaar (bewijs dat ze ook de boerenwoning hebben willen bezetten heb ik niet gevonden, hoewel dat gerucht wel de ronde deed). Daarna hebben ze een halve dag aan elkaar vastgeketend op de grond in de stal gezeten. Iemand werd onwel van de stank. Ze eisten dat ze bij vertrek een aantal zieke dieren mee naar buiten mochten nemen. Eind van het liedje voor hen was dat de ME de stal kwam ontruimen. Zieke noch gestreste varkens zijn gesignaleerd. Mensen die niet uit zichzelf weggingen en mensen die zich niet konden legitimeren zijn aangehouden. De rest kon gewoon vertrekken.
Gestreste boeren
Om buiten geconfronteerd te worden met een ravage, omdat gestreste boerentegendemonstranten het nodig vonden een aantal auto’s omver te gooien. Onder het genot van een lekker varkenslapje van de barbecue. Dat klinkt eigenlijk bijna als een typisch plattelandsfeestje, maar de sfeer was grimmig. Volgens de tegenprotestleider stonden de vernielingen in geen verhouding tot de bezetting. Dat valt te bezien, daar mag de rechter over oordelen, maar feit is wel dat beide partijen strafbare feiten hebben gepleegd. Gelukkig is het niet verder uit de klauwen gelopen zullen we maar zeggen. De politie heeft het gewoon goed aangepakt, dat mag ook wel eens gezegd worden.
Gestreste samenleving
Wat in de nasleep ontzettend opvalt is de grote afkeuring in de samenleving. Er wordt om het hardst geroepen dat dit geradicaliseerde activisten zijn die hard en snel aangepakt moeten worden. Met snelrecht is niets mis als dat mogelijk is, en natuurlijk moeten er sancties volgen op wetsovertredingen. Maar om deze lui nou meteen radicalisering in de schoenen te schuiven, vind ik wel een beetje ver gaan. Zo niet hysterisch. De tweet van Chris Klomp sloeg de spijker op z’n kop: “Als je een snelweg blokkeert om een racistische karikatuur te behouden, ben je een held. Als je een varkensmartelarij bezet, een ecoterrorist. Right.”
Gestreste activisten

bron: pixabay.com
Dat is inderdaad wel een beetje het discours in het land momenteel. Als je een misstand aan de kaak wil stellen, een verandering ten goede wilt bewerkstelligen, dan heb je dat vooral – nee, uitsluitend – in nette bewoordingen te doen. Op een moment dat niemand geïnteresseerd is en op een plek waar niemand je ziet. Terwijl we wéten dat dat niet werkt. Politici luisteren niet, de politie en andere instanties sturen je van het kastje naar de muur. Media zijn alléén geïnteresseerd als je een grote bek op zet en/of een rel veroorzaakt.
En dan gaat het de helft van de tijd nog over de hoge toon die je aanslaat, vaak na jarenlang welbespraakt met een kluitje in het riet te hebben gezeten. Voor zover het al over de inhoud gaat, worden nog een keer alle argumenten aangehaald die je al tig keer hebt aangehoord. Die dan steevast gaan over traditie/cultuur, veiligheid/orde of over de economie/#wadenkjedadakost?.
Zelden gaat het over de zuivere ethiek of moraal. We zijn een verdomd egoïstisch, star en immoreel volk.
Gestreste inspectie (not)
Want laten we wel wezen. Deze activisten hebben een punt, en we weten het allemaal. De bio-industrie is een verschrikking voor dieren. Van veehouderij is allang geen sprake meer, het zijn gewoon fabrieken. De eisen rondom dierenwelzijn zijn minimaal (ja, vast beter dan in de Unaaitutsteeds en andere Verweggistans… rot op met dat soort argumenten, als je buurman zijn vrouw slaat zeg je dan ook: ‘och, ze is altijd nog beter af dan die laatst in Saoedi Arabië werd gestenigd’. Nee hè, zou je niet zeggen hè? Hypocriet!) en ze worden ook regelmatig met voeten getreden. De NVWA doet wel eens wat aan inspectie en rapportjes en zo, met een geheven vingertje van nou nou, meneer de boer, dat kan beter, vinden we niet? Maar dat is vooral voor de bühne, want met gruwelijke filmpjes van serieuze mishandeling wordt niets gedaan. Sterker nog, dan komt er een geheven vingertje richting de aangevers. Want inbreken, dat mag niet. Dierenmishandeling blijkbaar stiekem toch wel. Het veiligheidsgevoel van de ondernemer vinden we belangrijker dan de daadwerkelijke veiligheid van zijn dieren.
Gestreste tere zieltjes
En de hysterie over hygiëne en ziekteverspreiding in de stallen (iets waar de activisten blijkbaar rekening mee hielden en dat vooralsnog dus ook voorkomen lijkt te zijn)… Nou ja, die is in die zin terecht, dat het “ruimen” van duizenden dieren verschrikkelijk zou zijn. Hoewel, voor hen betekent het hooguit een verkorting van een toch al niet zo prettig leven, maar voor ons collectieve – dan plots even tere – zieltje is zoiets best schokkend. Not to mention the cost. Maar waaróm hebben we 40.000 of meer beesten in een vlees/melk/eierenfabriek geperst? Omdat dat zo lekker compact is, we zijn tenslotte maar een klein kutlandje, dat uitblinkt in efficiency. Alleen ja, als de pestpleurisgrieptyfus uitbreekt moet hup, de hele veestapel de verbrandingsoven in. Dat is gewoon de consequentie van dit bedrijfsmodel.
Gestretcht
Ik heb ’t al eens eerder gezegd, wij produceren vér boven de capaciteit die ons land aan kan. De stretch is er ruimschoots uit. Het overgrote deel van landbouw en veeteelt is voor de export, we zijn een hele grote speler op de wereldmarkt. Dat staat leuk op papier, en daar worden onze politici blij van (al is ons flinke handelsoverschot tégen de EU-regels!). Maar de milieuschade, de ruimte die het inneemt en het dierenleed zijn evident. Terwijl boeren vaak nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden en zwaar aan de subsidiekraan hangen. Over de wereldwijde consequenties zal ik het maar niet eens hebben, dan ben ik zo nog een pagina verder.
En het gaat nu even over het dierenleed in onze megastallen. In die zin is de actie geslaagd, want de discussie is weer los. Ja, dat is heel polariserend, maar soms is dat nodig. De eindeloze herhaling van Marianne Thieme in de Tweede Kamer laat namelijk niemand meer warm of koud worden.
Nog een saillant detail van deze actie. De aanvoerder is de zoon van Chris van Sleuwen, ook bekend als de “varkensbaron”. Als je de boerderij van je eigen vader bezet, dan is er echt wel wat aan de hand. Eigenlijk weten we dat allemaal dondersgoed. Maar ja, zoals ik al zei, we zijn een verdomd egoïstisch, star en immoreel volk. Het gemekker zal nog wel effe duren. Marianne kan het weten.
Ik ga nog maar eens een vega-recept in de steigers zetten. Falafel iemand?
“Nog een saillant detail van deze actie. De aanvoerder is de zoon van Chris van Sleuwen, ook bekend als de “varkensbaron”. Als je de boerderij van je eigen vader bezet, dan is er echt wel wat aan de hand. ”
Lees de tekst nog maar eens goed, want dat is niet wat er staat. Het is een kromme zin, maar toch, zonder deze opmerking is dit stuk veel sterker.
De bezette boerderij is onderdeel van het bedrijf van Van Sleuwen. Dat die daar niet zelf loopt te boeren leek me evident, maar misschien had ik dat duidelijk moeten maken. Niettemin vind ik het saillant dat zoonlief zich zo tegen de bedrijfsvoering van papa heeft gekeerd.
Als democratisch protest al 60 jaar niets aan het lot van varkens veranderd heeft, wat kan je dan nog?
Wettelijke middelen om bezwaar te maken tegen stallen en te vragen om inspectie zijn bij voorbaat kansloos en uitgeput. Nederland heeft niet eens een landbouwinspectie (nadien vromiod, nadien linkse hobby) meer. Het is allemaal belegd bij een halve man en een paardekop in een omgevingsdienst, waar nog geeneens een omgevingswet voor is die er in 2018 zou zijn. Bestemmingsplannen handhaven, stankcirkels, stikstofuitstoot, het is een grote klucht. Varkens zijn stuks en hoe meer stuks hoe meer subsidie, p.s. het is maar 0,001 cent. Je hoeft dan niet dieren te mishandelen, maar het gebeurt. Het gebeurt en we zien het niet.
Ik was eerst mee gaan denken dat ze zo naar binnen waren gelopen. Maar ik zie nu dat de actievoerders er echt goed over nagedacht hebben, in witte broeken zitten en zich gedesinfecteerd hebben. Netter dan dit kan je je punt niet maken en ook nog gehoord worden. De agenten zijn meteen naar binnen geracet zonder ontsmetten, dat is dus verkeerd. Huisvredebreuk wordt gezegd maar is geen sprake van als de kinderen van de boer aan de kant van de actievoerders staan.
Ik eet hierom al 20 jaar geen vlees. Al 20 jaar is het alleen maar erger. Wat moet je dan doen om te zorgen dat iets dat onmiddellijk op had moeten houden, eindelijk ophoudt?