Summer of ’69 (de paardenstaarttruc)

24 mei 2019 door Merel Nahuijsen

In 1969 keek de wereld met open mond naar de wandeling van Neil Armstrong op de maan en Shocking Blue scoorde een hit met ‘Venus’. John Lennon en zijn Yoko stageden een “love-in” in het Amsterdam Hilton Hotel en in België werd de postcode ingevoerd. Ja ja. Wat een jaar.

Het was ook het jaar waarin ik vandaag, precies 50 jaar geleden, werd geboren. Het was een puik bouwjaar, waarvan akte en bewijs, want ik besta nog steeds. Ongelooflijk, als ik even stilsta bij de aanslag die járen van veel eten, nog meer drinken, een huwelijk en het baren van twee kinderen op je gestel pleegt.

En nu is het is dan zover. Vandaag is de dag dat ik 50 jaar geleden werd geboren. Niet leuk. Eng.

Maar ik sta gewoon op uit mijn bed en het lijkt op elke andere dag.
Brrrp. Een sms-bericht van Kiki, mijn Duitse BFF die in Rome woont.
“Schatzli, don’t forget: it’s just a number. Happy birthday!”
Ze bedoelt het goed, maar ik antwoord niet. Ik sta op en doe de gebruikelijke ochtendrituelen die ik gisteren ook deed, toen ik nog een blije en onbezorgde 49-jarige was. Alleen nu lijkt alles iets minder soepel te gaan. Zie je wel! Dat linkerbeen in die broekspijp te krijgen, dat ging gisteren toch echt véél sneller.
Verdorie. Dus toch. Het verval heeft toegeslagen. Wat voor grollen gaat deze dag nog meer brengen?

bron: pixabay.com

Ik loop naar mijn grote vriend (mijn laptop) en check mijn mailtjes. Ha leuk, eentje van mijn lieve hoofdredactrice Lou, van Hoe Vrouwen Denken.
“Hi Merel, ik heb even met de redactie overlegd en omdat je vandaag dus 50 bent geworden, denken we dat dit een goed moment is voor een overstap naar de ouderengroep ‘Hoe Ouderen Denken’. Succes met schrijven daar! Enne, gefeliciteerd natuurlijk met je promotie!”

Hmpf. Gelukkig schreef ze helemaal aan het eind van de mail toch nog het vergoelijkende woord (“Geintjuhh!”).

Wat is dat toch met die 50? Het lijkt een magisch getal, een titel die aangeeft dat de drager ervan nu echt van ‘middelbare’ leeftijd is, hard op weg naar de tweede en tevens laatste helft van het leven. Zou ’t leuk zijn? Een vrouw van 50 zijn in een wereld waarin ‘jong, sexy, snel en vlot’ de modus vivendi is? Ik weet het zo net nog niet. Tot nu toe deed ik vooralsnog bijzonder hard mijn best om er vooral niet uit te zien als een ‘vrouw die de 50 nadert’.

Graag wil ik bij deze mijn beste jongblijf-truc delen: die van de paardenstaart. Als je lang haar hebt, zoals ik (altijd gehad en dat zal op m’n 80ste nog steeds zo zijn), dan doet een hoge paardenstaart namelijk wonderen. Niet alleen zie je eruit alsof je naar je eerste middelbare schoolfeestje gaat, maar als je ‘m extra strak trekt en je haar hoog op je hoofd bindt, dan trekt dit kapsel de huid van je gezicht minstens een centimeter of twee naar achteren. Gegarandeerd vijftien jaar jonger! Heeft dan wel weer als nadeel dat je bij het kopen van drank om een identiteitsbewijs wordt gevraagd.

Ik geef mijzelf nog één kans om deze dag leuk te vinden en doe mijn ogen dicht. Op de tast vind ik de weg naar mijn badkamer. Stevig houd ik mijn ogen dichtgeknepen, op zoek naar de wastafel. Há, gevonden. Ik houd mij met beide handen vast aan de rand en terwijl ik in de richting kijk waarvan ik vermoed dat daar zich de spiegel zich bevindt, doe ik voorzichtig een oog open. En dan het andere. De mevrouw die mij met een bange blik krampachtig aanstaart, is nog precies dezelfde als die van gisteren. Hè. Wat een teleurstelling. Om mij beter te voelen, doe ik mijn paardenstaart truc. Kijk aan, m’n kop ziet er meteen jonger uit. Perfect, nu lijk ik 35. Dat is meer de leeftijd die bij mij past.

bron: eigen foto (MN)

Dan laat ik de staart los en al het vel lubbert weer keihard terug in positie, met zoveel enthousiasme en energie dat het meisje in de spiegel er dubbel om ligt.
Oh wacht, dat meisje, dat ben ik. 50?! Haha. Het is inderdaad maar een getal. Kom maar op, leven! Ik teken gerust voor nog eens 50 jaar bij. En voor alle 50-plussers: proost, op je gezondheid!

“Je stopt niet met lachen, omdat je oud wordt. Je wordt pas oud als je stopt met lachen.”