Een vrouw met een beperking… niet te daten!

30 mei 2019 door Yone

Ik heb een beperking. Meerdere overigens, net als vrijwel iedereen. Sommige van mijn beperkingen zijn alleen wat zichtbaarder dan die van anderen, onder andere doordat ik een groot deel van de tijd een rolstoel gebruik om me voort te bewegen.

(Un)Dateable?

Het is dat ik mijn status op ‘getrouwd’ heb staan en waarschijnlijk ook te oud ben, want anders had het feit dat die beperking zichtbaar is me recent zeer waarschijnlijk een FB-chatbericht  opgeleverd van ene Floor Hilversum. Deze Floor Hilversum – vást haar echte naam – nodigt namens het programma The Dateables van BNNVARA met privéberichten via Facebook potentiële kandidaten uit voor deelname. 

Het programma heette voorheen overigens The Undateables, maar die naam heeft men na het nodige commentaar gewijzigd. Want iedereen is ‘dateable’, zo zeggen ze (nu) op hun site: 

“In The Dateables volgen we mensen met een aandoening, ziekte en/of beperking op zoek naar liefde. The Dateables ja. Dat is de nieuwe naam van The Undateables, want iedereen is Dateable, laten we daar duidelijk in zijn.”
^{[Er staat overigens ‘Wat is de nieuwe naam van…’, maar we gaan ervan uit dat dat een taalvautje is  van iemand met een dyslectische beperking – red.]}

Handje helpen

Huh, wat? Als volgens hen iedereen dateable is, waarom dan tóch een programma hierover, speciaal om deze uiterst dateable mensen een handje te helpen? Toch niet om over hun ruggen kijkers te trekken, BNNVARA? Jullie zouden niet durven. Dan toch omdat jullie denken dat ze hulp nodig hebben? Want mensen met een beperking (of aandoening, of ziekte), die kunnen dat vást niet zelf? Een vrouw met een beperking… niet te daten! (of man, of trans, of… maar ja, we zijn hier op Hoe Vrouwen Denken). 

Bron: Pixabay. En nee, BNNVARA beperkt zich niet tot rolstoelers, maar dit staat het dichtst bij mij.

Naar mijn bescheiden mening zijn dit soort programma’s, waarin mensen met een beperking worden weggezet als anders en hulpbehoevend, één van de redenen waarom mensen opeens anders tegen me gaan praten wanneer ik rol in plaats van loop. Alsof mijn IQ acuut met 50 punten is gedaald. Niet allemaal, maar ze zijn er. Meer dan genoeg. Als je het mij vraagt is het programma stigmatiserend en hokjesdenkenbevorderend (nieuw galgje-woord).

Opdringerig tot en met

En nee, ik hóéf natuurlijk niet te kijken of me op te geven. En ja, voor alles is een markt; er zijn blijkbaar mensen die hopen de liefde op deze manier te vinden. Zij nemen daarbij het feit dat alle kijkers daarvan meegenieten maar voor lief. Hun keuze; leven en laten leven, zou je denken. Dacht ik ook, de keren dat ik het programma voorbij zag komen en verder zapte. Ik vond het hooguit jammer dat hier gemeenschapsgeld aan werd verspild.

Totdat ik de laatste dagen in Facebookgroepen met mede-rolstoelgebruikers zag wat de twijfelachtige wervingsmethode van deze omroep (of de door hen ingehuurde productiemaatschappij) met mensen doet. Een algemene oproep om deel te nemen aan het programma lijkt niet voldoende. Daarom sturen ze mensen privéberichten via Facebook. Dit doen ze aan mensen zoals jij, jouw buren, jouw collega’s, met slechts de selectiecriteria: single én een – op Facebook te vinden – beperking.

In een hokje gepropt

Ondertussen gaan ze compleet voorbij aan het feit dat het grootste deel van die mensen zich helemaal niet undateable of ‘anders’ voelt, maar door deze benadering wel even door een onbekende met grof geweld in een hokje gepropt wordt. En dit gebeurt dus zonder dat de vertegenwoordiger van de omroep ook maar een moment stil staat bij wat dat privébericht doet met degene die benaderd wordt.

Ik heb verbaasde reacties voorbij zien komen, maar ook mensen die compleet geschoffeerd zijn. Anderen zijn verdrietig, van hun stuk. Een enkeling vindt het niet zo’n probleem, maar dat is eerder uitzondering dan regel. De afwijzende reacties naar de productiemaatschappij zijn overduidelijk en ondanks dat gaan ze onvermoeibaar door. Alles voor de kijkcijfers, al seizoenen lang. 

Halfzachte excuses

Ze blijken namelijk al 2 jaar eerder in het Parool hun halfzachte excuses te hebben aangeboden voor hun werkwijze en zijn zich dus wel terdege bewust van wat ze losmaken. Ze liegen niet in hun verklaring van twee jaar geleden.  Ze zeggen in hun eerste contact tegenwoordig inderdaad alleen dat ze op zoek zijn naar leuke vrijgezellen die ze willen helpen in de liefde. De beperking, aandoening of ziekte wordt niet meer gelijk genoemd. Maar het blijft dezelfde werkwijze, enkel in een andere verpakking.

Denken ze nu écht dat de mensen die ze benaderen niet doorhebben dat ze aan het hokjesproppen zijn met fluwelen handschoenen? Mensen met een beperking, dus die hebben dat niet door? Zoiets?

Omroep met een beperking

Hoe dan ook, als je dan zo nodig kijkers wilt scoren met dit soort programma’s, hou het dan bij een algemene oproep? Benader mensen niet ongevraagd met jullie uitermate beperkte manier van denken en toon wat respect voor de medemens? Of die mens nu ‘afwijkt van de norm’ (jullie woorden in het Parool, twee jaar terug), of niet.

Moraal van het verhaal: BNNVARA heeft de grootste beperking van ons allemaal.