Ik heb van die fases dat ik opeens ergens obsessief mee bezig kan zijn. De afgelopen paar maanden heb ik vooral moeten wennen aan mijn nieuwe baan en heb ik, behalve veel series kijken, niet zoveel uitgevoerd. Zeker in het begin zat mijn hoofd ook erg vol met nieuwe dingen, logisch dat ik verder weinig puf had om me met andere zaken bezig te houden. Maar hoewel ik echt een toffe baan bij een heel leuk bedrijf heb, kan ik daar lang niet al mijn creativiteit in kwijt, en op den duur ga ik dat toch missen. Dus van de week heb ik maar weer eens een oude hobby opgepakt; sieraden maken. Het is weliswaar een volstrekt nutteloze bezigheid, maar ik word er nou eenmaal blij van. Ik ben altijd al een knutselmuts geweest.
Vage shit
Bron: eigen foto KvdS
Als meiske pielde ik met wol en kartonnetjes (ponpons! Niemand weet wat je ermee moet, maar het ziet er wel leuk uit), of lovertjes en kraaltjes. Destijds werd dat nooit echt wat, maar sinds ik in de jaren ’90 voor de verkoop aan de slag ging, ben ik er stukken beter in geworden. Ik maakte hangertjes van Fimo-klei, voornamelijk aliens, paddenstoelen en meer van dat soort vage shit. Elastieken armbandjes met rare kralen. Het liefst in glow-in-the-dark of fluorescerende kleuren, want dat doet het lekker in blacklight. Je hebt een alienwinkel of niet, natuurlijk. Then life happened, ik ging een andere weg en werd kantoorslaaf. Ik deed nog wel eens wat met mandala’s tekenen en kleuren (ook leuk), maar een tijdje was de knutselmuts in mij ver te zoeken.
O ja…
Tot ik het een paar jaar geleden opeens weer op mijn heupen kreeg. Ik kwam een opbergdoos met tangetjes, kralen en modeleergereedschap tegen, wat een enorm O-ja-gevoel teweegbracht. Ik ontdekte Pinterest, nou dan weet je het wel. Heel inspirerend ja, ahum. Ik begon met wat pakjes Fimo en een beetje geklooi, een tijdje later had ik voor honderden euro’s aan materiaal in de kast liggen. Er hangen ook tientallen kettingen, oorbellen en armbanden die ik sindsdien in elkaar heb geflanst, alleen raak je dat nu aan de straatstenen niet meer kwijt. Niet via Marktplaats en ook niet via Etsy; het aanbod is te groot. Ik was daar teveel mee bezig en dat is nogal tijdrovend. Foto’s maken, uploaden, beschrijvingen maken, advertenties bijhouden blablabla…en het levert geen flikker op. Bij Etsy kost het zelfs geld. Ik raakte ontmoedigd en liet de boel de boel.
Gedoe met Fimo
Bron: Eigen foto KvdS
Tot vorige lome zomer, die te warm was voor lichamelijke inspanning. Je moet toch wat doen. En ik bedacht dat het kneden van Fimo wel makkelijk zou gaan met die hitte. Dat was een misvatting, maar eenmaal in handen leg je het toch niet snel weer weg. Vooral omdat je dan al de hele handel uit de kast getrokken hebt; mijn laptop-werkbankje met zeiltje en lamp op schoot, modeleertools in de aanslag, zilveren pinnetjes paraat. Dan ploeter je toch even door, raapt de verkruimelde troep steeds weer bij elkaar, gooit er wat vloeibare Fimo door voor een betere consistentie. Frommelt uiteindelijk een en ander in een vormpje en dan komt het bakken, schuren, polijsten, lijmen, bijverven en lakken.
Een paar dagen later hingen er alweer een stuk of 15 hangers aan een zilveren kettinkje. Je hebt er niks aan, maar het is toch wel geinig. Maar Fimo is dus nogal een gedoe, je krijgt er ook ontzettend vieze handen van (the horror, maar echt, ik haat vieze handen).
Gedoe met kralen
Gelukkig heb ik ook bergen kralen. In alle vormen en maten. Ik bedacht dat ik nog nooit iets voor mannen had gemaakt, dus maakte ik een hele collectie mannenarmbanden. Ik vind ze heel stoer, met halfedelstenen, zelfgemaakte kralen en metalen tussenkralen. Wat ik ermee moet? Geen idee, mijn vriend draagt geen sieraden. Ik zal ze vast wel een keer weg kunnen geven aan familie of vrienden. Maar het punt is natuurlijk vooral dat ik er lol in heb.
Nu ben ik bezig met een armband van seadbeads (kleine kraaltjes). Dat is ook nogal een gedoe, erg gevoelig voor fouten, dus dat doe ik heel rustig aan. Het is heerlijk pielen, terwijl ik ’s avonds voor de tv zit. Het enige nadeel van dit soort projecten, is dat je niet aan het eind van de avond 1 of meer afmaakte sieraden hebt. Hier ben ik dagen, soms zelfs weken mee bezig. Maar de voldoening over het eindresultaat is wel veel groter. Dat heb ik dan toch maar mooi gemaakt, als simpele knutselmuts.
Bron: Eigen foto KvdS
