Een dag of wat geleden is de architect die de verbouwing c.q. renovatie van het Binnenhof zou leiden, Ellen van Loon van bureau OMA, eruit gesodemieterd door het Rijk(svastgoedbedrijf). De Tweede Kamer heeft namelijk geen vertrouwen meer in haar ‘ideeën’. Wegens grootheidswaanzin.
Ze kreeg nog een slordige 2,7 miljoen mee voor geleverde diensten (?) en als contract-afkoopsom (??), maar die vallen sowieso in het niet bij de geplande 475 miljoen die de renovatie gaat kosten. Gepland. Budget. Dat dat budget overschreden gaat worden, is natuurlijk duidelijk. Want zelfs de onderste steen moet naar boven gehaald en allerzorgvuldigst gerenoveerd en gerestaureerd worden. Het is net Jenga spelen met belastingcenten.
(Bron: eigen tekening Lou Bartels)
Ik kan er maar niet bij. Wát een bedragen… Een half miljard voor een renovatie. Voor circa 1300 mensen die op ’t Binnenhof werken. Dat is per Binnenhofmedewerker een slordige 385.000 euro. Mijn hele huis voor één hofbewoner! Ik krab me nog maar eens achter de oren. Gooi er een miljardje meer tegenaan en je hebt de hoogste en duurste toren ter wereld: de Burj Khalifa in Dubai (gebouwd in 5 jaar, bouwkosten: 1,5 miljard dollar). Wat ís dit?
Een paar jaar geleden werd er bij de planning zelfs nog gesproken over mogelijk 600 miljoen. Maar het Rijk wenst het nu toch echt ‘sober en doelmatig’ te houden. Aha. Sober. Doelmatig. Prachtige woorden voor een megalomaan verbouwingsprojectje, dat overigens een meer dan vijf jaar durende ‘kwelling’ voor de medewerkers gaat worden. Want die moeten nu ‘weg van een plek waar ze toch heel graag zijn’. Luuk Koelman dacht daar destijds al het zijne van.
Maar afgezien van die arme ambtenaren die tijdelijk in een ander krot luxueus onderkomen moeten debatteren, is het voor de doorsnee burger totaal niet te bevatten. Voor mij in ieder geval niet. Een verbouwing waarbij een gevel wegens betonrot gerenoveerd, wat tegels weer vastgeplakt, een aantal liften, verwarmingen en roltrappen gerepareerd en lekkages verholpen moeten worden. Een renovatie waarbij hier en daar nieuwe kabels getrokken en leidingen bijgelegd moeten worden, zodat onze politici weer naar hartenlust kunnen WhatsAppen via de staats-wifi. Dat dat zó ontzettend veel geld moet kosten.
Goed, het Binnenhof is groot. Maar je kunt het ook overdrijven, bijvoorbeeld door een heel tropisch regenwoud als binnentuin te plannen (‘goed voor de luchtkwaliteit!’) en de grootste vergaderzalen even te willen verplaatsen. Oma van Loon vond dat zelf allemaal blijkbaar heel normaal en helemáál niet megalomaan. Ik denk dan: een gewone binnentuin met Hollandse eikenboompjes en wat nieuw, zacht pluche onder de aambeien doet ’t ‘m toch ook? Maar dáár kan en mag de oma van OMA niet over praten, want wat architecten in de ontwerpfase doen, is héél vertrouwelijk en ook nog eens héél gevaarlijk. Of, zoals ze zelf in een Elsevier-interview zegt: “We zitten [dan] in een ton. Buiten weet niemand wat er precies in die ton gebeurt, maar af en toe lekt er zoutzuur uit.‘
Aha. En zo’n zoutzuur producerende architect, die nu weg moet wegens onvermogen en megalomanie, krijgt dan ook nog eens een paar miljoen oprotpremie mee. Even heel kort door de bocht, maar eh, ergens doe ik toch iets héél erg fout in dit beroepsleven. Ik had gewoon een mislukte architect moeten worden.
bron: pixabay.com
