Een week geleden was ik weer eens jarig. Voor de zoveelste keer. Ze lijken steeds sneller te komen, die verjaardagen. Een voordeel daarvan is, dat met elke nieuwe verjaardag je kinderen óók weer een stukje ouder en volwassener zijn. En dan komt eindelijk de tijd dat je – geheel onverwacht – hele leuke cadeautjes van je engeltjes krijgt.
Dit jaar was ik op mijn verjaardag weer eens niet thuis. Mijn kinderen waren bij hun vader, ik in Nederland. Dat betekende: later nog een keer vieren met de kinderen. Navieren dus! Joepie! Ik houd van navieren. Dat kun je niet lang en vaak genoeg doen. Met de kerst stopt alle verjaardagsgevier wel een keer, maar dan heb je weer nieuwe dingen te vieren, dus dan is het niet zo erg.
En zo vierden wij na. Ik had van mijn verjaardagsgeld (onder andere) een teppan yaki grilplaat gekocht bij de Action. En wij zijn dol op burgerlijk gourmetten, dus dat werd ‘m, deze navieravond.
Teppan Yaki gourmetten
bron: eigen foto (LB)
Al bakkend en bradend hebben hadden we de meest geinige gesprekken. Over dat filmpje waar mannen op zoek zijn naar de clitoris in de anatomie van de vrouwelijke benedenverdieping. (Zoon: “Welk gat is nu wát, dan?”) En over wietrollades. En over de cadeautjes die ik al gekregen had. Voornamelijk Rituals. Héél veel Rituals. Ik kan weer minstens een jaar vooruit met mijn nieuwe voorraad.
Jolig vraag ik of ik nu dan ook nog weer cadeautjes krijg. Ik verwacht niet dat ze eraan gedacht hebben; dochter wil nog wel eens een cadeautje kopen, maar zoon denkt echt nergens aan. Die vindt dat soort ‘gedoe’ maar lastig, man als hij is. Hij komt – als fervent gamer – al nauwelijks buiten de deur, laat staan in een winkel.
Maar dit keer springen ze als paarden met gember in hun kont tegelijk op. “Ja! Echt wel!” Kijk aan; dat is nog eens een ware verrassing. Ik ben meteen benieuwd naar de tekeningen en handvaardigheidsknutsels. Ik had beter moeten weten; 14 en 17 zijn niet echt leeftijden waarop ze nog aan de knutsel gaan voor hun mammie.
“Voor jou, Matroesjka!”
bron: eigen foto (LB)
Mijn dochter duwt haar pakje in mijn handen. Terwijl mijn champignons aan liggen te branden op de plaat, ros ik het papier eraf. Het is een heel sierlijk en heel lekker parfum.
Ze vertelt me in geuren en kleuren hoe ze het heeft uitgezocht; ze heeft haar best gedaan om mijn favo ‘fun’-parfum van Desigual te bestellen, maar die is er niet meer. Daarom heeft ze deze uitgezocht; zelf op de reuk geselecteerd. En ja, hij ruikt redelijk hetzelfde! Ik ben er heel blij mee. “Speciaal voor jou, Matroesjka!” Zo noemt ze me vaak gekscherend; ik bolle boerenmoeke alias baarmachine.
Meer, meer, méér Rituals!
Dan tovert zoon twee op z’n mans ingepakte cadeautjes van achter zijn rug tevoorschijn. “Eerst die!” wijst hij naar het pakje waar niet “eerst deze” op staat. Ik snap de logica niet helemaal, maar goed. Het eerste pakje bevat, je raadt het niet, meer van Rituals. Yesss! “Dat was het enige waarvan ik wist dat jij dat graag wilt, dus dat heb ik maar gekocht,” legt hij ernstig uit. “Nu mag je dat andere uitpakken.”
bron: eigen foto (LB)
De rare vorm in het papier blijkt een heel origineel ding te zijn: een zilveren (zilverkleurig) hert. Hoe kómt hij erop…
“Ik zag hem in de etalage staan. Volgens mij was het kerstdecoratie van de winkel, maar ik vond hem zo mooi en het leek me écht iets voor jou, als Harry Potter-fan. Expecto Patronum, hè. Dus ik heb ‘m gepakt en gevraagd of ik die kon kopen. De verkoopster moest eerst navragen of het ding wel te koop was, maar uiteindelijk mocht ik ‘m meenemen. Gaaf hè?” Hij kijkt me verwachtingsvol aan. Ja, heel gaaf zelfs. Maar ik verwacht nu voor de navolgende jaren inderdaad wel een patroon, ja. Expecto patroontje!
Beschermengeltjes
Ik ben overdonderd. Dit is zó niet mijn zoon. En blijkbaar toch wel. Hij heeft echt moeite gedaan om iets origineels voor mij te vinden. En dat is hem meer dan gelukt, net als mijn dochter.
En nu heb ik dus mijn eigen Patronus. Ik hoef maar te roepen en daar is ie, mijn eigen ‘Silver Stag’. Mét een lekker geurtje. Ik heb echt de beste kinderen van de hele wereld. Nu zijn ze niet alleen mijn engeltjes, maar zelfs mijn beschermengeltjes.
