Een van de veelgehoorde argumenten in het klimaatdebat is dat overbevolking het échte probleem is. Al die mensen die maar aanspraak maken op voedsel en grondstoffen, dat kan niet goed gaan.

Bron: pixabay.com
Nu wil ik die stelling niet direct afserveren. Het is wel degelijk een probleem dat de wereldbevolking groeit, al is mijn insteek een beetje anders. Velen leven in armoede, kinderen gaan nog steeds bij bosjes dood en de druk op ruimte en natuur zijn ook niet uit te vlakken.
Maar dat is natuurlijk niet wat er bedoeld wordt. Het komt op mij vooral over als een lui argument van mensen die zelf geen verantwoordelijkheid willen nemen. Die bevolkingsgroei vindt plaats in delen van de wereld waar de ecologische voetprint vele malen lager is dan in ontwikkelde landen. Bovendien; wat wil je eraan doen? Volgens mij zijn er maar 2 opties.
Welvaart
Welvaart brengen schijnt een goede remedie te zijn, goed onderwijs en gezondheidszorg voor met name vrouwen zorgt voor lagere geboortecijfers. Maar welvaart verhoogt – in het huidige systeem – ook weer de ecologische voetprint van mensen, omdat ze meer energie zullen verbruiken (dat hoef ik neem ik aan niet uit te leggen).
Daar ben ik overigens helemaal voor, begrijp me niet verkeerd, hoe minder mensen in armoede leven hoe beter. Maar het haalt de stelligheid van de “overbevolkings-roepers” (OBR’s) wel een beetje onderuit. Want het maakt in dit geval voor het milieu en het klimaat dus niet zoveel uit; meer mensen met een kleine voetprint of minder met een grotere.
Eenkindpolitiek
Een andere optie – en dat is vermoed ik ook wat deze OBR’s voorstaan (stelletje hypocrieten!) – is puur repressief beleid. Zoals China met haar eenkindpolitiek, waar gedwongen anticonceptie, abortussen en sterilisatie niet geschuwd werden. Well, that worked out great! Nu, jaren later, is er een gigantisch probleem omdat er meer mannen dan vrouwen zijn (met mensenhandel in “bruiden” als extra hufterig gevolg). Dat is een cultureel probleem natuurlijk, maar in heel veel culturen wordt de man nog steeds gezien als kostwinner en de vrouw als minderwaardig. Het is niet voor niks dat we vooral jonge mannelijke migranten op ons af krijgen. Die worden nog altijd gezien als het meest kansrijk. Daar valt het nodige op af te dingen, maar krijg mensen dat maar eens aan ’t verstand gepeuterd. Iedereen weet, die cultuurverandering die vanmiddag om 16u begint, gaat niet gebeuren.

bron: pixabay.com
Overigens is in nogal wat landen repressief geboortebeleid gevoerd. India steriliseerde in de jaren ’70 gedwongen 8 miljoen mannen. In Australië, Canada en de VS gebeurde het bij veel inheemse vrouwen, zonder toestemming en zelfs zonder dat ze het wisten (al was dat uiteraard om andere redenen dan het klimaatprobleem – zeg maar gewoon vanwege racistische motieven – maar het illustreert prima hoe dergelijk beleid uitwerkt) . Ik word daar persoonlijk gewoon misselijk van. Is dat wat we willen? De persoonlijke, lichamelijke integriteit van mensen, hun vrije wil, geweld aan doen?
Overbevolking? Nee, zeven procent is het probleem
Ik citeer even van Krapuul: “In feite is er geen direct verband tussen bevolking en klimaatvernietiging. In zijn boek PeopleQuake stelt wetenschapper Fred Pearce dat ‘de armste drie miljard mensen op de planeet (zo’n 45 procent van het totaal) verantwoordelijk zijn voor slechts zeven procent van de uitstoot, terwijl de rijkste zeven procent (ongeveer een half miljard mensen) verantwoordelijk is voor vijftig procent van de uitstoot’”
De roofbouw op mens en planeet wordt niet veroorzaakt door overbevolking. Die wordt veroorzaakt door een ziek systeem, dat mens en planeet slechts als productiefactoren ziet. Zeven procent van de wereldbevolking is het probleem. Daar horen jij en ik waarschijnlijk ook bij. Ik heb al een paar tandjes lager geschakeld, en probeer zo zuinig mogelijk te leven. Verbeter de wereld, begin bij jezelf, niewaar. Wie weet steek je een ander aan. En als er genoeg kritische massa is, dan zal de rest (moeten) volgen.
En nou opzouten met je overbevolking, jij zeven procent.