Onze broers van HoeMannenDenken zien ons vrouwen klaarblijkelijk maar wát graag als sportgodinnen, zo bleek onlangs. Niets mooier voor mannen dan een wereld vol langs joggende goddelijke vrouwenlichamen. Zij gaven ons dan ook meteen allerhande tips om onze – klaarblijkelijk standaard – goede voornemens met betrekking tot ‘meer bewegen’ en ‘een goddelijk uiterlijk verwerven’ te kunnen verwezenlijken. Daarbij vergaten zij één dingetje: niet alle vrouwen willen in het nieuwe jaar sportgodinnen worden. Sommigen zijn met minder ook heel tevreden.
Tuurlijk, bewegen is belangrijk; niets fijners dan relatief soepeltjes door het leven stappen. “Gewicht en gewricht in balans”, zeg maar. Iets wat je mobielstarend en rondhobbelend op pumps niet echt echt niet voor elkaar krijgt.
Nu wil ik best iets doen voor een goed lichaam, maar het moet wél leuk blijven. En betaalbaar. En te doen zijn als het regent (of sneeuwt, iets wat vroeger, voor de klimaatverandering, nog wel eens voor wilde komen). Vroeger, toen ik nog superfit was, liep ik al graag hard. Er is zelfs een periode geweest dat ik drie keer in de week 10 tot 12 kilometer liep. Een beetje weemoedig denk ik terug aan die superfitte tijd. Want die drempel om weer te gaan lopen, is zó hoog… rotweer, pijnlijke overgangsbotten, naar de sportschool fietsen, omkleden, genoeg uitvluchten om toch maar weer een dagje verstek te laten gaan.
Daarom heb ik afgelopen zomer een loopband aangeschaft. Ja, echt waar. Dat loopt namelijk ten eerste een stúk soepeler en gelijkmatiger dan op natte, hobbelige, harde paden.
Ik heb zelfs twee paar hardloopschoenen: een paar voor binnen op de band én een paar voor buiten op de bult. Perfect, want verschillende demping; voor buiten heb je als vrouw echt heel goede hardloopschoenen voor dames (!) nodig. Géén herenstappers. En het allerbeste is: het lopende bandgeval staat in mijn eigenste eigen kelder; na de koffie in je ochtendkloffie de trap af denderen, hardloopschoenen aan en gáán. Weg drempel. Weg uitvluchten. Ideaal.
Maar wat nog véél belangrijker is voor mijn persoonlijke hardlooproutine: de juiste muziek in de oren. Mijn optimale tempo ligt bij 160 beats per minute. Met een mijn eigen perfecte BPM-playlist op mijn Huawei P20 (ik ben echt gek op die telefoon; afgezien van het prachtige uiterlijk heeft ie echt een awesome sound en beat) loop ik er niet eens meer de kantjes vanaf. Misschien wordt het dan tóch nog wat met mij en dat sportgodin zijn.