“En? Dronken?”
Dat waren haar eerste woorden, nadat ze aan de andere kant van de lijn mijn naam hoorde.
“Niet meer. Ik heb speciaal voor jou koffie gedronken,” antwoordde ik, nuchter.
“Goed zo, dan gaan we daar verandering in brengen. Tot zo.” En de verbinding werd verbroken.
Niet heel lang daarna klopte ze op mijn voordeur. In haar armen droeg ze twee dampende dozen vol pizza, een fles goedkope zoete wijn en een jumbo-doos tissues. “Zo schat. Wij gaan eens even lekker janken.”
Ze stampte mijn huiskamer binnen, schoof wat lege borden van de bank en trapte haar – overigens zeer sexy – laarzen uit. Daarna duwde ze een pizzadoos mijn kant op en met volle mond sprak ze mij toe: “Kut hè, kanker? Wat ik je al schreef, ik heb het ook gehad. Mijn linker borst is uiteindelijk afgezet. Ik zal het je straks wel laten zien. Ze hebben er een nieuwe tiet overheen gemaakt. Dat kunnen ze best netjes. Maar je vrouwelijkheid wordt wel aangetast, ja. En dat is emotioneel een gruwelijke rollercoaster. Moet je niet alleen in willen zitten. Want dan word je heel misselijk en nog véél zieker dan je al bent. Waar zijn jouw wijnglazen? Schone, bedoel ik.”
Heel veel kon ik niet zeggen. Mijn grote ogen staarden haar aan. Ik kon alle informatie niet snel genoeg verwerken.
Ze keek terug en heel even hield ze stil. Daarna barstte ze in lachen uit. “Jezus, moet je zien hoe je erbij zit. Hoeveel kilo alcohol heb je de afgelopen dagen naar binnen gegoten? Oppassen hoor, anders kunnen ze van je overtollig vet wel veertien extra tieten kleien.”
Nog steeds kon ik alleen maar staren. Bijna in shock was ik, omdat ze zo luchtig en banaal mijn aura binnen stormde.
“Laat je gewoon eens even lekker gaan, stom wijf!” Ze trok een raar gezicht.
En toen moest ik lachen. Heel hard. En het lachen werd gieren. En het gieren werd hinniken. Mijn nieuwe beste vriendin deed met mij mee. Samen lagen we op mijn bank naar adem te happen.
Tot het moment dat ze haar hand op mijn onderarm legde.
“Kut hè? Kanker?” zei ze nog een keer indringend.
En samen huilden we. Precies de ontlading die ik nodig had.
bron: pixabay.com
