bron: gugabriel.com (with permission) – credits: Rainer Schnabl
Voor de meeste Nederlanders geheel onbekend: De band SheSays. Logisch, want het is ‘maar’ een Weens rockbandje dat maar een heel kort leven beschoren was; opgericht in 2004 en gestorven in 2008. Maar hun nummer Rosegardens is voor mij een juweeltje en komt daarom in mijn Muziekrubriekbijdrage van vandaag.
Waarom een juweeltje? In de eerste plaats vanwege de drumster (Cathi Priemer). Een paar jaar geleden drumde ik namelijk zelf ook; ik oefende me een trommelvliesbreuk op mijn drumstel (dat gelukkig nu weer in mijn kelder staat; voorheen stond ’t bij ex in de kelder, want geen plek in mijn vorige woning). En dit nummer wilde ik koste wat kost meedrummen, wat uiteindelijk zelfs ook aardig lukte. Dus elke keer als ik het hoor, drum ik weer mee, op mijn luchtdrumstel (alias autostuur).
In de tweede plaats vanwege de zangeres: Gudrun Liemberger, die nu als solo-zangeres GuGabriel door het leven gaat. Die stem van haar doet wat met me. Niet eens zó bijzonder, maar tóch speciaal. En ze kan tegelijk zingen en gitaar spelen (hier goed te zien/beluisteren in haar unplugged solo); iets wat ik ook altijd al wilde kunnen. Bovendien kan ze daarnaast óók nog eens virtuoos viool en piano spelen. Een muzikaal talent. Zelf ben ik helaas geen volhouder waar het muziek betreft; ik doe van alles hier en daar een beetje (van gitaar- en drumles tot zangles) en dan weer jaren niet. Schiet niet op 🙁
Anyway, Rosegardens is by far mijn absolute favoriete nummer van wijlen SheSays. Let op het drummens (de band stierf toen zij de band verliet, nondju); gaaf. En de video zelf is ook best geinig, met Gudrun zo gezellig aan dat bed geketend, in de sneeuw en kou, naast een dode vent…
