Valentijnsdag is natuurlijk ontzettend commercieel geneuzel. Net als Pasen, Kerst en Sinterklaas, uitgemolken door de Middenstand. De ‘dag van de liefde’ is ‘de dag van de liefde voor omzet’ geworden.En tóch vind ik het wel wat hebben.
Cactus?
Ik kreeg geen ladingen Valentijnskaarten vroeger, maar bij die enkele kaart die wél kwam, was het leuk om te bedenken wie hem had verzonden. Al viel de afzender nogal eens tegen. En de voorpret van het maken van plannen met vriendinnen vergeet ik nooit meer. De mooiste actie van de middelbare school was toen een vriendin een cactus verstuurde aan haar ex-vriendje. Ik weet niet meer wat hij ervan vond, maar wij vonden het ontzettend grappig. Ze zijn overigens later wel getrouwd, dus hij zal er geen trauma aan overgehouden hebben. Maar mocht je nou echt verliefd zijn, dan is een cactus misschien toch wel een gok.
Beren?
In die tijd heb ik zelf geen geheime liefdes verrast (of laten schrikken). Wel gaf ik een aantal jaren later heel zoetsappig een handgemaakte beer cadeau aan mijn huidige echtgenoot. Kaartjes en andere kleinigheden heeft hij ook nog gehad, maar omdat hij echt nul romantisch is en ik niet mijn eigen cadeautjes ga kopen (“ik weet niet wat je wilt hebben”), ben ik uiteindelijk maar met die éénzijdige acties gestopt. Natuurlijk is het geen ‘voor wat, hoort wat’, maar het voelde wat suf op een gegeven moment. Nu mopperen we gezamenlijk op het verdienmodel rondom deze dag. Als twee sjacherijnige muppets. Schept ook een band. Hoe dan ook, die beer was het ‘m toch nét niet.
Chocolade!
Dochter doet het beter. Deze week liet ze me via Snapchat weten dat ze chocolade ging kopen en besloot ze dat het (hoe fout gespeld ook) tot de eerste levensbehoeften behoort:
Bron: Eigen foto YdL
Dus toen ze in dezelfde week van een bekende – die ze écht niet ziet zitten – als vervroegd Valentijnscadeautje een reep chocolade in haar tas vond, was ze daar zeer tevreden mee.
“Maar je vindt hem helemaal niet leuk!” wierp ik tegen.
“Je snapt het niet hè?” was haar antwoord.
“Om te beginnen weet híj niet dat ík weet van wie het komt. En daarnaast is chocolade ALTIJD goed.”
En tegen dat laatste had ik dus niks meer in te brengen.* Heren, een wijze les van een bijna 15-jarige. Doe er uw voordeel mee.
*Disclaimer: Er zijn uitzonderingen. Merci bijvoorbeeld, lijkt niet iedereen te waarderen. Zorg dus wél voor goede chocolade!
Bron: Pixabay.com
