Vanavond weer 2 artiesten die totaal niks met elkaar te maken hebben, behalve dat ze in de categorie K zitten. Die hele categorie mag van mij blijven, dus er volgt nog een deel 2.
Bron: pixabay.com
King Swamp was een Britse band die geen lang leven heeft geleid, ze hebben slechts 2 jaar bestaan. Ik zou nooit van de gehoord hebben, ware het niet dat de broer van mijn toenmalige vriend ermee aan kwam zetten. Die woonde in Zwitserland, misschien dat ze het daar wel goed deden.
Heel misschien kun je ze kennen van Is This Love?, een zeer bescheiden hitje.
Hoe dan ook, hij bracht ons hun tweede album Wiseblood, en ik was meteen verkocht. De stem van Walter Wray en de wat donkere muziek paste toen precies in mijn rockstraatje. Later heb ik hun eerste ook nog gekocht, maar die vond ik stukken minder. Vreemd genoeg werd die plaat in het VK redelijk ontvangen en de tweede afgebrand. Ik moet zeggen dat ik het nu allemaal een beetje minder vind, mijn smaak is behoorlijk veranderd. Maar Floating World is me altijd bijgebleven en hoor ik nog steeds graag. Bijzonder donkere tekst ook. Zomaar een fragmentje:
Well he bought a Smith and Wesson
He was really going to do it
He left a letter for his mother
Saying, “God I’m sorry I put you through it
But they give the money to the rich man
To make another man his prisoner.”
They found him drunk
In his bed the next day
He had the barrel in his mouth
But he couldn’t pull the trigger
En doorrrr naar Kosheen, ook een beetje een vreemde eend in de bijt. Ik hou namelijk helemáál niet van Drum&Bass. Ik heb dan ook geen idee wat ze sinds ik dit kocht hebben uitgespookt, maar ze bestaan blijkbaar nog steeds. Ik heb alleen dit ene singletje van ze; hun debuut Hide U met als B-kant Empty Skies. De laatste vind ik eigenlijk nog beter. Maar what the hell, we doen ze gewoon allebei.
