Ja, uw razende Corona-reporter meldt zich toch maar weer eens. En nu om eerlijk en ruiterlijk toe te geven, dat ik vrees dat ik geheel fout zat met mijn “het zal allemaal wel meevallen” en “mensen, het is maar een griepje”. Inmiddels denk ik er heel anders over. Niet dat ik nu ook paniekerig rond ga blaten; met paniek schiet nog steeds niemand iets op en allerlei media- en clickbait-gebaseerde angsten al helemaal niet. Maar hardere maatregelen zijn NU, naar mijn mening, daadwerkelijk geheel op zijn plaats.
Drastische maatregelen: niet voor niks
Zoals de meesten waarschijnlijk nu wel weten: ik woon in Oostenrijk. De Oostenrijkse media zijn naar mijn mening al weken erg goed bezig: redelijk objectief, niet paniekzaaierig, gewoon feitelijk. De maatregelen hier zijn inmiddels echter behoorlijk vergaand: bijna alle grenzen dicht (met Duitsland is nog open, alsmede de luchthavens voor bepaalde vluchten), alle scholen dicht, skigebieden en hotels worden gesloten, bars en restaurants mogen nog maar tot 15 uur open blijven. Vanaf maandag zijn alle winkels die niet levensnoodzakelijk zijn, dicht. Supermarkten, apotheken, tankstations en banken blijven open.
Mensen moeten thuisblijven en mogen enkel het noodzakelijkste buitenshuis doen. En men doet dat dus ook, voor zover ik kan bekijken. En ik kan me simpelweg niet voorstellen dat een ‘laissez-faire’ regering als de Oostenrijkse de eigen economie zó dermate beschadigt voor iets wat slechts ‘een griepje’ is. Deze economie hier draait op toerisme en die branche wordt vanaf maandag de nek omgedraaid. In het hoogseizoen. Dat doen ze toch niet voor niks, lijkt me?
Italië: oorlogstoestanden
Daarom ben ik nu gestopt met nuchter en laconiek roeptoeteren en heb ik me toch maar eens verder verdiept in de materie. Hier te lande wordt namelijk de situatie in Italië zeer nauwkeurig gevolgd (buurland, hè). En die is echt heel schrijnend. Italië had óók zo’n nonchalante houding in het begin. De eerste gevallen werden weer naar huis gestuurd of zelfs niet eens getest: ziek maar uit. Of niet.
In Italië is het sociale leven erg intensief, met name onder ouderen. De mensen daar worden nu eenmaal ouder (demografische factor) en wonen niet, zoals bijvoorbeeld in Nederland, in verzorgingshuizen maar vooral bij elkaar en bij hun familie. Daardoor werden juist veel ouderen ziek. Die werden thuis verzorgd door hun naasten. En stierven. De verspreiding ging daardoor extreem snel en zo belandden er uiteindelijk ook steeds meer gevallen op de intensive care.
En nu is daar het hek van de dam. De ziekenhuizen zijn totaal overbelast en aan werkelijk álles is een tekort. Artsen moeten continu kiezen wie nog hulp krijgt en wie dan in godsnaam maar moet sterven. Geloof het of niet, het is écht een oorlogstoestand.
Beter uitgeruste zorg, tóch collaps
En dat terwijl in Lombardije/Noord-Italië de gezondheidszorg erg goed is: vergelijkbaar met hier in Oostenrijk. Even een paar cijfers: het aantal IC bedden in Noord-Italië per 100.000 inwoners bedraagt ca. 19. In Duitsland zijn dat er krap 30 (Nr. 1 in Europa), in Oostenrijk ca. 22 en in Nederland… maar 6,4. (bron). Laat dat even tot je doordringen: slechts een krappe 1.100 Critical Care bedden. Voor heel Nederland. En die zijn NU al goed gevuld… Om van het aantal ventilatoren (kunstmatige beademingsmachines nog maar even niet te spreken.
Dit artikel van Ilja Pfeiffer over de Italiaanse collaps en de toestanden daar was voor mij het keerpunt: ook ik ben nu overtuigd geraakt van het feit dat dit virus inderdaad geen ‘simpel griepje’ is. En dat de maatregelen van de Oostenrijkse overheid bittere noodzaak zijn om niet ook zoals Italië te ontsporen. Dit virus is extreem besmettelijk (veel besmettelijker dan de griep), er is (nog) geen vaccin en erger: er is op dit moment ook geen enkele medicatie die helpt. Beademen in kunstmatige slaap is het enige wat er gedaan kan worden.
Oók jongeren en middelbaren!
Inmiddels belanden in Nederland de eerste jongeren op de intensive care. Hier in Oostenrijk verdubbelt zich het aantal geïnfecteerden elke twee dagen. In Nederland ook. Exponentiële groei dus. En een nieuw bericht bevestigt nu tevens dat de meeste patiënten op de intensive care zijn niet bejaard (bejaarden die op de IC liggen, willen óf niet meer behandeld worden, óf sterven redelijk snel). Nee, ze zijn rond de 50 jaar. Ook in Oostenrijk is dit nu het geval.
Ja, inderdaad. Middelbare ouderen (zoals ik). Die worden dus wél zwaar getroffen, maar hebben ook nog een sterke wens en lichamelijke kracht om te overleven. Maar dat kan dus alleen als ze twee weken in kunstmatige slaap op hun buik aan de beademing worden gehouden. Dat, vóórdat er überhaupt weer enige kans op herstel is. En die IC-beademingsapparatuur is snel op: een krappe duizend kritieke gevallen en dan is het “een momentje geduld alstublieft…” want er zijn geen apparaten of bedden meer vrij.
Eén week. Dan is het te laat.
En die duizend bereik je al snel: ca. 20% van de Corona-patiënten heeft een ernstig verloop. Ca. 6% daarvan belandt op de IC. Nu zijn het ‘officieel’ 10 mensen op de IC aan de beademing. Het zijn er in werkelijkheid 40 tot 50 op dit moment, maar houden we het even op die 10. Bij een exponentieel infectieverloop dat niet afdoende geremd wordt, duurt het dan slechts 7 dagen (!) voordat er meer dan 1000 IC-Coronagevallen zijn: bedden vol. Even ervan uitgaande dat ze nu allemaal leeg zijn. Wat niet het geval is. Sterker nog; bijna al die Critical-Care bedden ZIJN al vol! En de ernstige gevallen zijn gemiddeld 4-6 weken ziek, waarvan minimaal (!) 2 weken op de IC. Tel uit je winst. Dan stort dus volgende week al de boel in elkaar in de zorg.
Eerder snapte ik de algehele overreactie niet. Nu snap ik het tegendeel niet: ik begrijp niet dat de Nederlandse regering nog steeds zo laconiek is en zo halfslachtig reageert. Scholen zijn nog steeds open, slechts een gefaseerde ‘lockdown’ (hoewel een echte lockdown er anders uitziet), en vooral: veel teveel mensen die het allemaal niet zo nauw nemen.
Zelfs de Federatie van Medische Specialisten roept nu wanhopig om hardere maatregelen. Scholen dicht, mensen moeten hun sociale contacten drastisch beperken. Thuisblijven. Maar ja, mensen nemen het niet zo nauw. En dat onder andere door berichten als de mijne, hiervoor. En dat spijt mij oprecht.
Hadden we maar…
Want door dat aanvankelijk ‘niet zo nauw nemen’ en pas veel te laat beginnen met de echt harde maatregelen, is de situatie in Italië compleet ontspoord. En juist door meteen heel drastische maatregelen te nemen, heeft China het nu wel onder controle (als we de getallen mogen geloven): volledige “containment” door een zeer hard regime. Ik heb een documentaire over een journalistenechtpaar in Peking gezien. Dat was een eye opener… Mensen zitten letterlijk gevangen in hun gebouwen. Water op rantsoen. Mensen die tegen het regime handelen, gaan meteen de bak in. Totalitaire, dictatoriale maatregelen.
Maar wat de Chinezen gedaan hebben (en nog steeds doen…), is hier simpelweg niet mogelijk. Gelukkig niet. Wij hebben nu eenmaal onze grondwettelijke vrijheid in een democratisch-kapitalistische economie. Wij hebben (gelukkig) geen communistische dictatuur. Maar dat betekent dus óók dat mensen zich uit zichzelf verantwoordelijker moeten gaan gedragen!
Nederland loopt ca. 2-3 weken achter op Italië. En het Noord-Italiaanse gezondheidssysteem is – voor zover bekend – inderdaad vele malen beter uitgerust dan het Nederlandse. En tóch is het finaal in elkaar gestort. Ik ben daarom ook best wel bang dat we over een week of drie in Nederland zeggen: “Shit, hádden we het maar serieuzer genomen…”
Red zone vs. Green zone?
Even negatief doorfantaseren: straks hebben we misschien wel een Europa met rode en groene zones. Van landen die echt vroeg genoeg afdoende maatregelen namen, en die, die het niet zo nauw namen. Dan mag ik hopen dat ik in een groene zone zit. Maar mijn lief en familie zitten dan in een rode. Wanneer zie ik die dan weer? Over een half jaar? Dan gaat de ellende weer los, want herfst en mensen weer lakser. Hopelijk is er tegen die tijd een vaccin ontwikkeld en een medicijn gevonden…
Na mijn vorige stukken kan ik daarom nog maar één ding doen en dat is aan ieders gezond verstand appelleren:
Mensen, blijf thuis als het enigszins kan? Beperk alle sociale contacten drastisch; 25% minder intermenselijk contact zorgt al voor 50% minder infecties. Sociale onthouding luidt het devies, naast GOED en vaak handen wassen. Ga niet meer naar feestjes, partijen, uitvaarten (als het niet echt moet), houdt behoorlijke afstand van ouderen én middelbaren, doe echt alleen het hoogst noodzakelijke buitenshuis. En bescherm je naasten en liefsten.
Het vergt een tijdelijke levensverandering, waarschijnlijk zelfs voor een aantal maanden. Maar daarna wordt alles dan misschien toch ook sneller weer beter… In Oostenrijk zijn ouders opgeroepen om begeleidend thuisonderwijs te geven. Kinderen werken online met de leraren samen. Volgens mij zijn er in Nederland ook dergelijke initiatieven? Bedrijven krijgen verregaande ondersteuning voor de tijd waarin ze nu omzet missen. Arbeidstijdverkorting en -flexibilisering voor die, die moeten werken; papa ’s ochtends, mama na de middag en ’s avonds, bijvoorbeeld. Meer thuiswerkdagen. Voor alles is een oplossing. Maar de mensen moeten wél meewerken…
En lees dit!!
Nog steeds ervan overtuigd dat het allemaal zo’n vaart niet loopt? Lees dan ALSJEBLIEFT nog even dit artikel:
Coronavirus: why you should act NOW
In het Nederlands vertaalde versie:
Coronavirus – wat nu?
En nu al een enorm hart onder de riem voor al die mensen in de zorg, logistiek en andere branches die de boel draaiende houden. Jullie zijn goud waard.
bron: pixabay.com
Het is idd niet om mee te lachen. Angstaanjagend….
Ik deel je mening. Ik zag gisteren Kurz op tv: objectieve en duidelijke info, daadkrachtig optreden. Het ga je goed!
Insgelijks, maar ik begon al met mezelf in quarantine plaatsen sinds janauri. Deed er zelf een beetje laconiek over, maar onder de noemer, baat het niet, dan schaadt het niet, ging ik toch maar in zelf quarantine. (mijn baas was NOT amused – ontslag op me reet gekregen, heeft nu de toko moeten sluiten ivm corona)
Maar de uiterst laconieke houding van de Nederlandse overheid en het RIVM vind ik dermate gevaarlijk dat, als dit weggetrokken is dat ik eens de overheid bij het Tribunaal en de UN ga proberen aan te klagen.
Eerst maar eens afwachten… Niemand weet wat de beste ‘strategie’ is; dat weet je – zeker in dit geval – pas achteraf. En achteraf is het makkelijk kletsen. Een slecht plan is altijd nog beter dan geen plan.