Mag ik je even met je neus uit de toiletrollen halen? Er gebeuren namelijk ook nog andere dingen in de wereld. De “Excuses van de Koning” bijvoorbeeld.
Vorige week tijdens zijn staatsbezoek aan Indonesië, bood koning Willem Alexander stotterend zijn excuses aan het Indonesische volk. Maxima stond haar stamelende man hierbij vanuit haar ooghoeken bezorgd aan te staren. Jarenlang (zo’n slordige 350 jaar) had Nederland zich immers verrijkt aan de vruchtbare bodem van de Gordel van Smaragd. Olie, rubber, koffie en specerijen hebben de Nederlanders schatrijk gemaakt. Kijk maar eens naar de mooie herenhuizen aan de Amsterdamse grachten. De heipalen ervan zijn geplant op de ruggen van de Javaanse koelies.
‘Gewapende uitspattingen’
Hè?! Wat? Daarvoor bood hij zijn excuses helemaal niet aan?!
Nee, de koning bood excuses aan voor de po-li-tio-ne-le acties. Prachtig woord voor galgje, maar het duidt ook op een periode aan waarin 120.000 soldaten, tot aan de tanden bewapend, tussen 1946 en 1949 op de boot werden gezet om ‘de orde en rust te herstellen’ in Indonesië. Het beste -isme, is tenslotte kolonialisme. Indië verloren, rampspoed geboren! Met grof geschut van tanks, amfibievoertuigen, schepen en vliegtuigen werd Java tijdens die politionele acties weer onder controle gebracht. Dat ging zo: dorpen werden platgebrand en de bewoners ervan werden doodgeschoten. Makkelijk genoeg toch? Ook elders, met name op het eiland Sulawesi, kregen troepen carte blanche van de Nederlandse regering om ‘den opstandige inlander’ neer te sabelen. Het was een dolle boel.
Gewapende uitspattingen. Gezien het hakkelend relaas van zijn uitgesproken excuses, had W.A. met deze term zelf blijkbaar ook wat moeite.
Medailles op de grond
“Fock you, Nederland”. Een Nederlandse oorlogsveteraan van Indische afkomst gooit huilend zijn hard bevochten medailles op de grond. Indrukwekkend uitziende medailles, hem uitgereikt voor moed betoond in een strijd die hem werd opgedragen door de Nederlandse overheid. Een strijd die hij voerde in naam van de Nederlandse vlag, voor Koningin en vaderland.
Foutje. Bedankt.
30.000 dode Nederlanders
De Indonesische bevolking liet zich echter ook niet onbetuigd. Tijdens de Bersiap periode tussen 1945-1946 brachten de Indonesiërs zo’n 30.000 Nederlanders en Indo’s om het leven. Jonge Indonesische ploppers gingen de straat op om Belanda’s te tsjingtsjangen, want daar waren ze goed in. Dat gaat zo: met vlijmscherpe zwaarden of bamboesperen breng je dusdanig veel schade toe aan het slachtoffer, dat het niet meteen dood gaat, maar nog urenlang lijdt. Heel naar. Excuses graag…?
Ach ja.
En zo kunnen we bezig blijven natuurlijk.
Sorry, voor het wreed vermoorden van jullie bevolking. Ja, dank je wel. Enne ook sorry trouwens, voor het wreed vermoorden van júllie bevolking. Oh en dit keer zullen we leren van de fouten die wij in het verleden hebben gemaakt. Echt waar.
Zo. En nu kun je weer terug naar de orde van de dag. Ga maar weer toiletrollen bakken. Of ermee jongleren. Of… wat je er ook mee wilt doen.