Van ons, voor jullie, mannen.
Bron: pixabay.com
Mijn telefoon is zaterdag uit mijn handen gejat. Wat ben je dan meteen ongelooflijk onthand(haha)! Nu het allemaal (eindelijk) is opgelost, ben ik gewoon bekaf. Het hele verhaal komt een andere keer. Maar de Muziekrubriek! staat vanavond in het teken van “telefoon-liedjes”.
Telephone – Lady Gaga ft. Beyoncé
Payphone – Maroon5
Hung Up – Madonna
Don’t Lose My Number – Phil Collins
Call Me – Blondie
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
“Wááát? Dacht hij serieus dat je maar 33 jaar was?” Mijn moeders verbazing is groot. Te groot. “Ja hoor, dat zei hij echt. Drieëndertig jaar!” bevestig ik, nu licht beledigd. Ik mag dan retro zijn, maar ik mag er nog wezen.
Het hoogtepunt van de inauguratie was voor mij het optreden van Lady Gaga. Die vrouw stelt nooit teleur. Zoveel talent, oneindige creativiteit en een mooie persoonlijkheid, allemaal in één vrouw. We love Lady Gaga!
Wat is dat toch, dat ik altijd weer de verkeerde man tref? Waarom kan ik niet gewoon vallen voor een putjesschepper uit Appingedam die wél trouw is en mij elke avond een kopje thee brengt en “wat hou ik toch veel van jou...” toefluistert? Nee hoor. Ik moest weer zo nodig vallen voor iemand met twee gezichten.
Ze weten, kennen en kunnen ook werkelijk alles, die pubers van vandaag de dag.Ik ben eigenlijk best benieuwd of hun kinderen nóg erger worden. We gaan het vast binnenkort zien.
Inmiddels ben ik - ondanks vergeten mobiel - veilig thuisgekomen. Geen autopech, geen ongeluk, geen telefoongemis, omdat ik per se op dat moment iemand moest bellen. Het kán dus, onbereikbaar zijn.
Onderweg naar kantoor kom ik erachter dat die prepaid geen service heeft. O kut, die had ik zeker online moeten registreren of zo. Het was wel handig geweest als die Mediamarkt-muts dat er even bij had verteld.
