Een Corona-streep door Online Dating

16 mei 2020 door Terra Carta Blanca

“Hoi, met Rudi. Ik ben iets eerder bij je dan gepland. Komt dat een beetje uit?”
Nog nat en poedeltje naakt luister ik naar een onbekende stem. Ik stond net onder de douche toen mijn mobiel afging.

Voor de zekerheid check ik even of het geen video call is. Tegelijkertijd probeer ik te verzinnen wie in vredesnaam Rudi zou moeten zijn. Ik ken helemaal geen Rudi. Bovendien heb ik sinds de Coronacrisis al maandenlang geen enkele man meer gezien of gesproken. De enige man die hier nog wekelijks langskomt, is de man van de Jumbo bezorgdienst.

Oh, wacht eens even… Rudi is de bezorger, die vandaag mijn boodschappen komt afleveren!
“Ik ben over 15 minuutjes wel weer thuis,” lieg ik.
“Oké, dan ik kom er nu aan.”
Snel kleed ik me aan.

Rudi laadt alle etenswaren uit en zet ze netjes voor mijn voordeur. Ik kijk door het raam, maar hij merkt mij helemaal niet op. Geen blik gunt hij mij waardig. Wanneer alles uitgeladen is, legt hij het pinapparaat bovenop de boodschappen. Ik loop naar buiten om af te rekenen. Verschrikt deinst Rudi meteen drie stappen achteruit. Meestal maken accessoires mijn look toch wel compleet, maar blijkbaar zie ik er met mondkap, beschermbril en een paar latex handschoenen niet erg aantrekkelijk uit.

De gratis boodschap moge duidelijk zijn. De Corona crisis vergroot de afstand tussen man en vrouw. Alleen wanneer je getrouwd of samenwonend bent, mag je je gelukkig prijzen dat je naast elkaar mag slapen van het RIVM. Een jarenlange investering in een vaste relatie blijkt zichzelf gemakkelijk terug te verdienen. In crisistijd leer je je thuiswonende partner, die voorheen eigenlijk al over de houdbaarheidsdatum was, ineens weer écht waarderen.

Singles daarentegen gaan een eenzame periode tegemoet. Door het Corona virus blijven de meeste winkelmandjes op de datingsites leeg. Het RIVM adviseert singles dan ook om vooral níét te gaan daten. Het kiezen van een pick-up locatie strekt beslist niet tot de aanbeveling: “We snappen dat het vervelend is, maar raak elkaar vooral niet aan. Blijf zoveel mogelijk thuis en houd anderhalve meter afstand!”

Op internet wemelt het inmiddels van de creatieve tips om het daten tijdelijk een andere invulling te geven, zoals: “Volg samen al Skypend dezelfde serie op Netflix!”
Een raar advies, vind ik. Niet echt een goede start voor een relatie. Want laten we eerlijk zijn; samen ter tijdverdrijf een langdradige serie kijken, is eerder een slaapverwekkende activiteit voor partners die al geruime tijd samenwonen.

Een andere tip klinkt iets commerciëler: “Stuur elkaar een ansichtkaart! Vooral wanneer je zelf een mooie, persoonlijke kaart knutselt, is succes verzekerd!”
Nu ben ik zelf best wel gevoelig voor een mooie tekst of een paar romantische woorden. Maar stel je eens voor dat je een leuke zelf geknutselde 3D reliëf kaart mocht ontvangen, waarvan alleen maar een deel van de afbeelding parmantig naar voren uitsteekt? Dat voelt dan waarschijnlijk toch een beetje als een gemis.

Nog zo’n leuke tip: “Ga via Zoom samen hetzelfde gerecht koken!” Dat is natuurlijk best wel handig wanneer je date niet kan koken en je zijn smakeloze hap wilt ontlopen, maar persoonlijk zou ik er niet erg opgewonden van raken om samen hongerig boven een pannetje waterige groentesoep te hangen, waarin de meeste ingrediënten door schaarste ontbreken.

Kortom, op afstand daten geeft nauwelijks bevrediging. Wakker worden naast een man die je zomaar aan kunt raken, is natuurlijk vele malen aanlokkelijker. En dan het liefst een gepassioneerde man. Zo’n eentje die het aandurft om in tijden van Corona heldhaftig ten strijde te trekken en die het niet eng vindt om op zoek te gaan naar jouw spannende plekjes. Een echte man die zó moedig is, dat hij met zijn tong zelfs de binnenkant van je elleboog durft te beroeren.

Terwijl ik verder fantaseer, onderbreekt Rudi mijn gedachten.
“Echt vers, is toch echt vers! Ook wanneer je online hebt besteld.” Voor het eerst kijkt hij me – gedwongen? – lachend aan. Hij wijst op een plastic tas vol verse groente. Waarschijnlijk is hij verplicht die zin tegen elke klant te zeggen.

“Heb je nog lege kratjes om in te leveren?” vraagt hij dan.
“Nee, alleen maar lege dagen…,” mompel ik onverstaanbaar.
Ik buig me voorover en pin het verschuldigde bedrag. Terwijl ik zelf mijn boodschappen naar binnen sjouw, poetst Rudi met een vies gezicht het pinapparaat schoon, dat ik net heb aangeraakt.
“Zie je wel! Tóch iets te kort onder de douche gestaan,” flitst ’t door mijn hoofd.