bron: pixabay.com
Mocht je inmiddels genoeg hebben van het dagelijkse Corona-journaal, de niet te vermijden tirades van Trump of de ellende rond Black Lives Matter, wordt het misschien tijd voor verstrooiing waar je niet al teveel bij hoeft na te denken.
Gewoon languit op de bank met een bak chips, een glas wijn en hersenen op standje “Laat Me Effe, Oké?”
Real-life tv bitch to the rescue: De Real Housewives serie! Sinds vorige week staan namelijk drie “franchises” op Netflix: New York, Atlanta en Beverly Hills.
Goede voorbereiding, ’t halve werk
Voordat je nu geheel opgewonden meteen Netflix opstart en op play drukt: wacht even! Er is namelijk enige voorbereiding nodig, vooral als je een real-life soap-maagd bent.
Stap 1: Schakel je verstand uit, want diepgang ga je niet krijgen.
Stap 2: Ga rap op zoek naar dat setje oordopjes – vast ergens in je rommella – want die dingen heb je keihard nodig. Ik weet niet waarom, maar Amerikaanse vrouwen (zeker in deze serie) hebben bijna zonder uitzondering een harde, schelle stem. Misschien is krijsen is een betere omschrijving.
Stap 3: Bereid je voor op ordinair veel geld en bijzonder slechte smaak. Als je denkt dat mensen met geld goede smaak kunnen kopen, think again. Toegegeven, de ‘afdeling’ New York begon in 2008, dus de outfits en inrichtingen zijn enigszins outdated. Bovendien wordt Trump zonder schaamte ge-quote, dus dat zegt wel genoeg.
Stap 4: De onbenulligheid en leegheid is bij vlagen niet te doen. Die mensen staan heel ver af van de echte wereld, dus als je een lage irritatiegrens hebt, ben je gewaarschuwd.
Heb je alle stappen succesvol doorlopen? Begin dan met New York. Dit om te voorkomen dat je al na één aflevering afhaakt. De vrouwen in de New York spin-off zijn namelijk nét iets beschaafder en iets minder extreem. Hoewel ik het wel zou begrijpen als je na vijf minuten afhaakt en vol afschuw door zapt naar een serie met iets meer niveau. Maar mijn eens zo mooie, onschuldige ziel is inmiddels totaal verrot door al die real-life meuk, dus het kan mij niet meer raken.
New York: stelletje rotwijven
New York dus. We maken in de eerste serie kennis met 5 dames en het lijkt of ze geen reet uitvoeren behalve shoppen, naar de Hamptons gaan en feestjes bezoeken waar ze ruzie met elkaar maken om de onbenulligste zaken. En die ruzies, geloof me, zijn echt next level. Entree oordopjes. Er wordt veel door elkaar heen geschreeuwd en per definitie niet geluisterd.
Zij verkeren in een wereld van schone schijn en roddels. De belangrijkste vraag is: waar sta ik op de society ladder in Manhattan. Kortom, wat een stel vervelende rotwijven, excusez le mot. Wat zei ik ook weer? Beschaafd? Dat was een leugen. Het is gewoon achterbuurtvolk met iets teveel geld.
Atlanta: I want it, Big Daddy!
Atlanta is een totaal ander verhaal. Het is namelijk een stad met een hoog percentage zwarte bevolking. Denk echter niet dat de rijke zwarte mens zich anders gedraagt als ze geld hebben, integendeel. Het is flashy, het is in your face, het is veel. Maar het is vooral LUID! Eigenlijk is het dezelfde opzet als New York: zoek een paar vrouwen die qua karakter enorm botsen, teveel geld hebben (in Atlanta is de man meestal een prof sporter, dus dan weet je het wel) en een te grote bek.
Spoiler alert: dat is gelukt. Het is borderline trailerpark. Zo zien we het enige blanke lid van de cast (Kim Zolciak) naar de autodealer gaan, want ze wil een nieuwe auto en wel meteen. Girl heeft namelijk een sugar daddy die na een telefoontje (“I want it, Big Daddy, I want it!”) de portemonnee trekt, waarna zij wegrijdt in een belachelijk dure, witte SUV. Op de achtergrond zien we nog net de verkoper die de Dance of Joy doet, want: Hallo Commissie! Als het niet zo schunnig was, zou ik lachen (en het zal je niet verrassen: dat deed ik ook).
In New York is Ramona Singer degene waarvan je denkt: ga alsjeblieft weg met je idiote ADHD-gedrag en je hysterische gebabbel. De Atlanta-versie van Ramona is NeNe Leakes. Zij konkelt, roddelt en ruziet zich door de afleveringen heen. En zoals we dat inmiddels weten, gaat dat niet geruisloos.
Beverly Hills: waar het echte geld zit
Beverly Hills is een klasse apart. Dit is serieus geld. Hier zitten de erfgenames, de multi-multimiljonairs en actrices. Beverly Hills is extra in alle opzichten . Ik heb het over privéjets, plastische chirurgie en nep in het kwadraat. Hier worden kinderfeestjes voor 4-jarigen gehouden die ruim 60.000 dollar kosten (in 2010, dus nu waarschijnlijk een ton). Want omdat de buurvrouw vorige week een compleet circus op liet draven voor kleine Dave die 1 werd, kan jij niet aan komen zeilen met Bozo de clown en een zakje snoep als traktatie. Lachende derde? De partyplanners.
Wie is de Ramona van Beverly Hills? Camilla Grammer, de (toen nog) vrouw van Kelsey Grammer (Frasier). Altijd tiptop gekleed, perfect body, perfect life, perfect husband, 8 huizen, 6 grannys, kok, the works. Helaas heeft ze een rotkarakter. Het is zo’n type wat zichzelf enorm gul, aardig en hulpvaardig vindt en dat niet onder stoelen of banken steekt. Ze speelt heel goed het onschuldige blondje, maar is in werkelijkheid een stiekeme, achterbakse, omhoog gevallen trut.
Kortom: volop kijkplezier! Maar ik zou het niet doen als ik jou was, want voor je het weet heb je net zo’n gitzwarte ziel als ik.
bron: pixabay.com
