
bron: pixabay.com 2615796 (credits: user ‘KELLEPICS‘)
Laveloos is een groot woord, maar ik kan gerust vaststellen dat ik de afgelopen maanden in een roes heb geleefd. Lang leve de drank. Ik heb dankzij de lockdown hier in Maleisië, waarbij iedereen verplicht thuis moest blijven, een bovenmatig vernuft ontwikkeld voor het creëren van de meest spannende cocktails. Toch blijft de good old gin & tonic mijn favoriet. Als een volleerd mixologist gooi ik met een fraaie boog een handvol ijsblokjes in een groot glas. Daarbovenop komt een stukje limoen – een beetje uitpersen – en dan een mooie gin er bovenop. Hop, nog maar een scheut. Want één scheut is geen scheut. Nu een klein beetje tonicwater… En klaar!
Laat me met rust
Fring fring fring… Mijn hemel, wat een irritant geluid! Net nu ik mij op mijn comfortabele schommelstoel op het balkon installeer. Dat gebeurt niet al te vaak de laatste tijd. Als het eens per dag is, dan is het veel. Dus alles wat dan afleidt, is de klos. Vorige week nog sloop de kat van de buren langs. Op fluwelen kousenvoetjes. Die heeft ie nu niet meer. Maar ja, als je dood bent, dan voel je dat toch niet. Ja, die woede-aanvallen, daar moet ik wellicht wat mee doen. Wellicht een pre-menopauze probleempje? Gewoon negeren, net als mijn corona-kilo’s. Als ik dat maar blijf doen, dan gaat het vanzelf weg. Net als zielige zeehondjes. Of vervelende geluiden.
In een heldhaftige poging het geluid te negeren, neem ik een flinke slok. Het geluid stopt – vast door die slok – en tevreden keer ik terug naar mijn bedwelmde toestand. Waar was ik…? Genietend neem ik nog een slok. Tonic in combinatie met gin en limoen: het ultieme genieten. Wat is het toch een koningsdrank.
Fring fring fring! Getver… met een luide grom sta ik toch maar op en ga zoeken waar dat irritante geluid vandaan komt.
Wat mot je?
Ha. Het is mijn telefoon. FaceTime. Zonder op het scherm te kijken wie er zo dom is om mij te storen, pak ik de telefoon op en druk op ‘belletje accepteren’. Dat wil ik eigenlijk helemaal niet, maar het lijkt mij de enige manier om de beller te vertellen hoe vervelend hij is. Het scherm springt tevoorschijn en een niet onaardig uitziende man kijkt mij onderzoekend aan. Met blauwe ogen, van een intensiteit waar ik meteen een beetje van ga blozen. Huh? Ik ken die gozer niet eens! Dan een glimlach. Die ik voor geen anderhalve meter vertrouw.
“Hello…”, zegt de man. Op een verleidelijke toon, die veel wegheeft van die leuke Joey Tribbiani van Friends. Hij lijkt heel blij te zijn om mij te zien. Maar waarom? In mijn wattige hoofd malen allerlei gedachten, maar ik kan deze vent toch echt niet plaatsen. Weer zo’n verkoper zeker.
Krijgen we nou…
“… Hallo…?”, probeer ik minzaam glimlachend terug, in gedachten alvast antwoorden voorbereidend op zijn sluwe verkooppraatjes. Ja zeg, hij moet niet denken dat hij mij zo maar in één keer om zijn pink kan winden. Zo zijn we niet getrouwd!
Mijn groet levert een “Hoe gaat het, schatje?” op. Het moet toch niet gekker worden. De brutaliteit! Wie is deze vlerk? Door de dichte nevel van alcohol heen sluipt nu toch een bekend gevoel langzaam via mijn ruggengraat naar boven. Het komt van heel ver. Vanuit mijn tenen ongeveer.
Maar mijn glas wenkt weer en ik overweeg met één druk op mijn scherm deze malloot te laten verdwijnen. Iets weerhoudt me. Net als ik wil vragen wat voor onzin hij eigenlijk verkoopt, loopt kindje nummer twee voorbij. IJsje in haar hand, glitterdiadeem in ’t haar en de hond aan de lijn. As-you-do.
“Hi pap!” klinkt ze blij, als ze het gezicht van de man op mijn scherm ziet.
Pap?! Het moet niet veel gekker worden! Oh wacht. De herkenning wikkelt zich nu als een slang om mijn keel. Snel slik ik mijn vraag over zijn verkooptechnieken in. Met het schaamrood op de kaken zet ik mijn glas weg, en mijn eenzame-echtgenote-wacht-op-man-gezicht op en zwaai heel blij naar hem.
“Hiiii…”
Naschrift: Manlief zit sinds februari (!) in Saoedi-Arabië (en ik met de kinderen in Maleisië). Helaas zijn daar de grenzen gesloten. Met smart, en af en toe wat (veel) gin, zitten we te wachten tot deze ein-de-lijk weer open gaan…

bron: pixabay.com 3308747 (credits: user ‘SocialButterflyMMG‘)