Toen ik op mijn dieptepunt zat, met de rode striemen in mijn hals, wist ik dat ik uit de situatie moest.
Maar – en ik weet hoe paradoxaal het klinkt – ik was hoteldebotel van de man die mij sloeg. En wat doe je dan, als vrouw? Je gaat hem helpen.
Ik wel, tenminste.
Zo zijn we in therapie gegaan. De relatietherapeut heeft een zwijgplicht. Zo kon mijn ex zonder gevolgen praten over zijn motivaties. Of over zijn angsten. Of over whatever. En dat deed hij ook. Want hij voelde zich ongelooflijk schuldig. Tegenover mij, tegenover onze zoon en zeker ook tegenover zichzelf. Daar zit dan een man die álles heeft, maar toch ontevreden is en daardoor zijn handen niet kan thuis houden.
bron: eigen foto (LB)
Maar we zijn er tot nu toe nog steeds niet echt achtergekomen, waarom hij mij nu werkelijk sloeg. Geweld en agressie zit in zijn familie, dat wel. Maar zelf zegt hij nog nooit te zijn geslagen door zijn vader. Vroeger. En eigenlijk maakte de reden mij ook niet uit. Als het maar stopte. Maar dat deed het niet.
En daarom moest ik weg. Weg van deze man. Weg van dat korte lontje van hem. Ik moest uitbreken. Weg uit deze vier muren van pijn.
Ik houd nog steeds bizar veel van hem. Hij is de liefde van mijn leven. Daarom ben ik zo blij dat we nu betere ouders zijn dan we ooit waren. We doen de opvoeding samen. We gaan samen naar rapportbesprekingen, we vieren samen de verjaardag van onze zoon. Mijn ex en ik kunnen heel, heel goed praten. En, sinds ik bij hem weg ben, heeft hij mij niet meer geslagen.
Wat ik lastig vind, is dat niemand mij lijkt te geloven. Ik ben een hele grote vriendenkring kwijtgeraakt. Vooral aan de kant van de ‘jetset’. Zij gaan om met andere rijken; zij geloven de rijke kant van de kring. En daar hoor ik niet meer bij.
Mijn oude vriendenkring blijft vallen voor de charmante kant die mijn ex heeft. In combinatie met de goed gevulde bankrekening, daar ben ik inmiddels van overtuigd. En eigenlijk vind ik het ook wel prima. Ik hoop enkel maar dat niemand zijn korte lontje ooit nog zal moeten voelen.
Alle voorgaande blogs van Emma vind je >> hier <<
