… is een gevleugelde uitroep hier in huis als er weer eens een baal in elkaar gefrommelde sokken onder aan de trap ligt, vol zand en andere viezigheid waar je eigenlijk niet over na wil denken. Of er in elke kamer wel een paar glazen staan, achtergelaten door één van de mannen in dit huis die voor iedere slok het liefst een schoon glas pakken en niet willen snappen dat er een vaatwasser in de keuken te vinden is. Of die van achttien, die het geen enkel probleem vindt om tegen een uur of elf in de avond nog even een gitaarsolo te oefenen van Jimi Hendrix of zo – met een elektrische gitaar uiteraard.
Maar eigenlijk zijn mannen gewoon leuk – en ja, lieve, beste, brave pseudofeminsten, ik weet het: Niet alle mannen. Je hebt mannen die hun vrouw slaan, mannen die kinderen misbruiken, mannen die ongevraagd vieze foto’s en schunnige opmerkingen naar je sturen – maar een kleine nieuwsflash: er zijn ook vrouwen die dat doen! En die zijn ook niet leuk.
Dan zijn er ook nog de Alfreds (of was het Arie? Adriaan?) die zo gruwelijk saai zijn dat er niets leuks aan te vinden is. Ze zetten geen stap verkeerd, ze deugen aan alle kanten en zorgen er ook voor dat je dat vooral niet zal vergeten. Ze stofzuigen en sparen sigarenbandjes en koken elke maandag nasi op hun papadag, maar als je ze aan ziet komen begin je te gapen van ellende, omdat ze nooit eens iets geks zeggen of doen.

bron: pexels.com 747964 (credits: user ‘Simon Migaj‘)
Dus dan maar de leuke mannen. Je weet wel, mannen met gevoel voor humor en een schaterende lach. Die er sexy uitzien in zowel oude jeans en gympies als opgedoft voor een galadiner. Zo’n vent die op woensdag een enorme bos bloemen meeneemt omdat het kan en je op zaterdag verrast met een zelf gekookt diner voor twee. Zo’n man die van muziek houdt, die om drie uur in de ochtend met een huilende baby door het huis heen loopt zodat je kan slapen en die zonder te klagen meekijkt naar je guilty pleasures op Netflix. Die je stimuleert om je eigen keuzes te maken, ook als het de zijne niet zijn, die meer kan doen met zijn handen dan alleen mooi pianospelen en die van mensen, maar vooral van jou houdt.
Een heerlijke man, die zowel een wijze opa als een ondeugend jongetje kan zijn, een minnaar en een maatje in één. Die bij het ontbijt oude jazz opzet en wil dansen in de regen, die vakanties niet plant maar de wereld rondreist en wel ziet waar hij zijn (en jouw) hoofd ’s avonds neerlegt. Die trouw is aan zichzelf en zijn vrienden en die je wil als de vader van je kinderen en als je beste vriend. Mannen die lachen om zichzelf, een biertje net zo lekker vinden als een wijntje of een glas water, die houden van avontuur en eigenwijs hun eigen gang gaan, tegen de richting in. Mannen die nieuwsgierig en origineel zijn en met een vrije geest en zonder bekrompenheid het leven tegemoet treden. Dat soort mannen vind ik nou leuke mannen.
En zal ik je eens iets geks vertellen? Tenzij je zo’n vrouw bent die van het afzeiken van kerels een hobby heeft gemaakt, zijn er best wel heel veel leukerds te vinden om mee te lachen en te huilen en te ruziën – en het weer goed te maken. Er is voor elk moment is er wel een leuke (en met een beetje mazzel lekkere) vent! Je moet ze alleen wel weten te vinden en niet jezelf en het leven dag en nacht bloedserieus nemen. Denk ik dan, hè. Haat rustig verder als dat je ding is.
Ga ik nu even iets leuks doen met mijn huis vol mannen 😉

bron: pexels.com 173392 (credits: user ‘Snapwire‘)
Helemaal mee eens!!
Meid, doe dat joh. Wat een bagger artikel haha. Er zijn anders genoeg of misschien zelfs wel meer kerels die vrouwen net zo goed lopen af te zeiken haha.