Ik ben mijn huisman zat. Zo, ik heb het gezegd. Ik had die gedachte al een tijdje, maar wilde (durfde?) hem niet uit te spreken. Het is niet erg aardig om te zeggen dat je iemand zat bent die heel erg zijn best doet. Maar toch is het zo. Ik ben mijn huisman hartstikke zat.
Vóór Corona werkte mijn man 4 dagen en ik 2 1/2 dag in de week. Hij hielp in het huishouden en met de kinderen, maar ik deed het meeste. Logisch: ik werkte ook minder. Nu we allemaal zo veel mogelijk thuis moeten werken, gaat mijn man nog maar 2 dagen naar zijn werk. Ik sta voor de klas, dus bij mij gaat alles gewoon door. Gevolg: mijn man werkt nu dus een stuk minder dan ik. En hij doet nu óók veel meer in huis.
Geweldig toch, zul je vast zeggen. In het begin was het dat inderdaad, ja. Maar er blijken ook een hoop nadelen aan te zitten, aan dat thuiszitten van mannen. Want mijn man zeurt. Hij zeurt dat de kinderen ’s ochtends teveel treuzelen. Hij zeurt dat ik hem te weinig help. Hij zeurt dat wij onze kleren niet omdraaien voordat we ze in de wasmand gooien. Hij zeurt over de rommel die wij maken, nadat hij nét opgeruimd heeft. Kortom: hij zeurt over dingen waar IK normaal over zeurde.
Mijn man verandert in een zeurende huisman en dat vind ik absoluut niet sexy. In het begin had zijn grotere aandeel in ons huishouden een positieve invloed tussen de lakens. Ik wilde hem natuurlijk graag belonen voor al zijn huishoudelijk werk. En we hadden sowieso meer tijd samen en ik was minder moe. Als we samen thuis waren en de kinderen naar school, doken wij weer in bed. Maar nu… Nu ik weet het niet meer…
Ik houd zielsveel van mijn man en natuurlijk heb ik hem echt graag om me heen. Maar inmiddels zou ik hem wel onder de bank willen swifferen. Ik hoop dan ook vurig dat hij snel weer ‘gewoon’ volledig aan ’t werk mag. Terug naar 100% werkman. Zodat we afscheid kunnen nemen van de huisman. Want die ben ik spuugzat.
bron: pixabay.com 4753379
Ik heb de neiging t zeggen “Gewoon doorgaan op deze manier” De tijd dat hij de hakken in de wal trekt en een ander onderkomen zoekt lijkt dichterbij dan je denkt.
Het tweede wat ik zeggen wil is “als je uitdeelt moet je ook kunnen incasseren” Getuige de zin ‘ Kortom: hij zeurt over dingen waar IK normaal over zeurde.’ lijkt het er erg op dat jij je het recht op uitdelen exclusief hebt toegeëigend, maar het incasseren uitsluitend aan anderen is voorbehouden.
Kortom: ik mis de gelijkwaardigheid in de relatie.
Lieve Willem,
Bedankt voor je adviezen. Ik zal proberen om mijn man voortaan beter te behandelen. Ik hou namelijk ontzettend veel van zijn input en wil natuurlijk niet het risico lopen dat ik hem kwijtraak!
Gr. Sanne