“Mam, we vieren toch wel Sinterklaas dit jaar?” polst mijn dochter voorzichtig.
“Nou nee, eigenlijk. Dat was ik niet van plan. Sinterklaas is toch voor kleine kinderen? Jij bent inmiddels al officieel volwassen!”
“Bij papa vieren we het ook gewoon, hoor. Met lootjes en surprises. Voor de gezelligheid, zeg maar.”
“Oh? En wie heb jij getrokken?”
Ik informeer maar alvast terloops voor wie ik straks op het laatste moment een surprise in elkaar moet draaien.
“Ik heb papa’ s vriendin getrokken. Wat zal ik maken? En kopen?”
Ik zeg het natuurlijk niet hardop maar ik bedenk dat zijn vriendin al een lot uit de loterij heeft getrokken: mijn ex. Die is verrassend genoeg. Als er iemand geschikt is om surprises te maken, dan is hij het wel. Hij belooft dat hij het huis zal opruimen en presteert het om juist nog meer rommel te maken. Wanneer hij je met een uitgebreid diner wil verrassen, komt hij aanzakken met wat waterige soep. En als hij je verzekert dat jij de enige ware bent, schrijft hij ondertussen zijn secretaresse op zijn verlanglijstje. Surprise!
Maar ik houd me in: “Hoe dan ook, goed idee van papa, lieverd. Je vader zit echt vól leuke verassingen.”
“Ik ga maar eens even googelen voor een mooi cadeau, mam.”
Even later zit mijn dochter achter de computer te proesten.
“Waarom moet je zo lachen?”
“Geen idee waarom, maar ik krijg tussendoor steeds pop-up reclames van vibrators.”
“Oh, echt? Hmm, ik weet eigenlijk niet of zo’n cadeau bij papa’s vriendin in de smaak zal vallen?”
We moeten er samen om lachen.
bron: pixabay.com 999794
“Oh jemig, het zijn er wel zes!” schrikt mijn dochter.
“Een verrassingspakket met zes vibrators, wie verzint er nou zoiets?” verbaas ik me. “Stel je eens voor dat je zo’n cadeau op pakjesavond krijgt. En iedereen kijkt vol spanning toe terwijl je het uitpakt. Hoe moet je dan in vredesnaam reageren?”
“Eh mam, niemand krijgt een set vibrators op pakjesavond, hoor.”
“Ja, dat weet ik ook wel. Ik vraag me alleen af hoe ik zelf zou moeten reageren wanneer ik zo’n cadeau op pakjesavond zou krijgen…”
“Nou, dan sta je natuurlijk gigantisch voor schut.”
“Voor lul,” verbeter ik. “Misschien zou ik dan zoiets zeggen als…”
”Wat een origineel Sinterklaascadeau! Maar wel eerst even netjes bedanken en een liedje zingen,” vult dochter aan.
“Hij komt, hij komt… Wie komt er alle jaaaaaren…” blèr ik uitbundig.
“Mam!”
“Of: Sinterklaasje, kom maar binnen met je knecht!”
“Die knecht is helemaal uit de tijd, hoor!”
“Oh ja, da’s waar ook. Ik moet natuurlijk wel met de tijd meegaan.”
“Ja. Zwarte Piet is tegenwoordig een ietwat beladen onderwerp,” grinnikt ze.
“Nou, zoiets dan maar: ‘Leuk zeg, al die vibrators! En nog in verschillende kleuren ook! Ik zie een regenboogexemplaar met heel veel bonte kleurtjes, een hele grote zwarte, en natuurlijk ook een hele kleine witte… Het wegwijsexemplaar voor beginners, een acrobaatmodelletje voor gevorderden… Oh en misschien nog een grote, gouden stafdildo voor de hoogopgeleiden als bonusoptie…”
“Mam, doe eens normaal!?” hikt mijn dochter. “Je hebt me echt totaal verkeerd begrepen! Ik kreeg zes pop-up reclames van heel verschillende producten achterelkaar. Geen zes vibrators in één pakketje natuurlijk.”
“Oh. Juist. Nu ik snap het. Gelukkig maar, want daardoor is dat besmeurde roetveegexemplaar nog nét niet aan de beurt gekomen.”
Bron: pixabay.com 542926
