Kunnen we alsjeblieft stoppen met al dat gender-geneuzel? Niet omdat ik niet achter transgenders, transseksuelen en travestieten sta; integendeel! Ik gun iedereen het vanzelfsprekende recht om te zijn wie hij of zij wíl zijn. Om baas over eigen lijf te zijn. Vrij om eigen keuzes te maken.
Nee, ik ben met name gewauwel zat, omdat ik denk dat we teveel nadruk leggen op datgene, wat ieders privé-domein is. Omdat we ons geheel ongevraagd met iets bemoeien als we er niet mét hen, maar óver hen over praten. Iemands geslacht, al dan niet aangeboren, behoeft geen continue nadere uitleg, geen toelichting of meewarigheid. Dat geneuzel is gewoon niet nodig. De tijd is rijp voor acceptatie en emancipatie.
Gelukkig is deze groep in Nederland die felle discussies en bijbehorende wetgeving bespaard gebleven, die veel mensen in sommige Amerikaanse staten ten deel viel. Daar werden scherpe politieke debatten gevoerd en vonden walgelijke confrontaties plaats over wie naar welke wc mag. Hier is al de nodige transparantie en empathie. We hebben zelfs bedacht dat het beter is als we géén onderscheid meer maken tussen seksen, iedereen is gelijk en dat benadrukken we nu liever dan de verschillen. Maar nu zijn we verzeild geraakt in de totale genderneutraliteit. Een genderneutrale wereld lijkt nu het ultieme nieuwe doel te zijn. Allemaal onzijdig.
Gender-issues en de bijbehorende gelijkheidsstrijd blijkt zakelijk en commercieel gezien zelfs te exploiteren. Gender-uitbuiting voor marketingdoeleinden. Ik denk bijvoorbeeld aan de NS, die groots uitpakte in de media met de mededeling dat voortaan aankondigingen starten met “beste reizigers” in plaats van “dames en heren”. Daarmee hebben ze enorm veel (gratis) media-aandacht gegenereerd, positief en negatief. Maar was dit nou echt nodig? Als ze het niet met veel bombarie hadden aangekondigd, maar gewoon hadden ingevoerd, was het geruisloos aan ons voorbijgegaan. Heeft de NS nu transgenders actief gesteund of toch gewoon een slimme marketingtruc uitgevoerd? Dat vraag ik me weleens af. Ik denk in ieder geval niet dat ze námens die groep spraken.
En ik kan me ook niet voorstellen dat alle geneuzel op enigerlei wijze helpt bij de emancipatie en acceptatie van transgenders (of voor mijn part wisselgenders). En hoe is dit voor henzelf? Heb je net die hele worsteling doorstaan om van vrouw naar man te transformeren of vice versa, krijg je vervolgens te maken met een maatschappij waarin alles genderneutraal en onzijdig wordt gemaakt. Lekker dan…
Het is natuurlijk goed bedoeld: door het benadrukken van die inclusiviteit en gelijkheid tussen geslachten en geaardheden hoeft niemand zich nog gekwetst te voelen en zijn we allemaal gelukkig. Je moet wel extra op je woorden letten, want voor je het weet heb je onbedoeld tóch weer iets kwetsends gezegd. Dat zou in ons vorige leven helemaal niet zo opgevat zijn, maar anno nu zijn dingen – álle dingen – nu eenmaal meer beladen. Daar schieten we volgens mij wel gelijktijdig een doel voorbij. En zonder persoonlijk mensen uit de groep transgenders of transseksuelen te kennen, denk ik dat zij hier ook helemaal niet op zitten te wachten. Indien wel, graag je feedback: altijd fijn.
Nog voordat we rekening gingen houden met de gevoelens van transgenders, transseksuelen of fluïden (non-genders), was die trend al ingezet. Het stamt al uit het feminisme en de emancipatie van vrouwen. Er moest een inhaalslag komen en die is met groot succes uitgevoerd. Kijk eens wat er allemaal bereikt is sinds de Dolle Mina’s eind jaren ’60 op de barricades sprongen. Maar het was volgens mij nooit de bedoeling om “de man” als zodanig uit te wissen. Het ging om gelijkwaardigheid tussen de seksen, niet om gelijkheid. We zijn doorgeschoten.
Wie schiet er iets op met die corrigerende tik op je vingers als je nu iets zegt dat ofwel typisch mannelijk of typisch vrouwelijk is? Rolbevestiging is fout! In films worden zelfs stukjes geschiedenis herschreven als het om ongelijkheid tussen mannen en vrouwen gaat. Alsof je iets ongedaan kunt maken door het niet te benoemen of te verzwijgen.
Waarom eigenlijk die focus op sekse? Laat iedereen zichzélf zijn, doen waar hij of zij goed in is of van geniet, zónder naar het sekse kaartje te kijken. Waarom moet álles een eenheidsworst worden, moeten jongetjes worden afgeremd als ze als jongens lekker stoeien en ravotten, maar moeten ze wel in de poppenhoek spelen? Waarom moeten meisjes steeds laten zien dat ze alles net zo goed kunnen als jongens? Waarom moet er de nadruk worden gelegd op sekse in plaats van talent of kunnen? Gelijk salaris voor dezelfde baan ongeacht of een vrouw of man het doet: daar is natuurlijk iedereen het mee eens. Maar waarom moeten mannendingen door zeurneuzen steeds weer “gemansplaind” worden? Ik ben dol op mijn man, juist omdát hij zo verschilt, een typische man is. En andersom werkt dat net zo. We zijn ongelijk, maar absoluut gelijkwaardig.
Ik las laatst bij Reuters over Indy Mellink. Die vond het nodig om het kaartspel te herontwerpen. Want het is me nou toch wat dat de koning meer waard is dan de vrouw… En nóg gekker is dat meer dan 1500 mensen dat spel vervolgens onmiddellijk hebben aangeschaft. Al dat gendergeneuzel, ik doe er niet aan mee. Genoeg is genoeg.
Foto door Magda Ehlers via Pexels.com (1386336)
