Zoals het vrouwen betaamt, hebben wij onze verjaardag netjes “vergeten”. Want verjaardagen maken je, althans op papier, nu eenmaal steeds weer een jaartje ouder. Maar als vrouw blijf je, zoals alle vrouwen weten, sowieso eeuwig jong. Of nou ja, in ieder geval in je hoofd.
Hoe dan ook, na een dikke week kunnen we het feit wel openbaren: 1 februari jongstleden vierde HoeVrouwenDenken haar 5e verjaardag. Dat is namelijk de dag waarop onze machtig mooie magazine-site als een feniks uit de as herrezen is.
Ons eerste lustrum!
Vijfwerf HOERA!!!
Nu dus officieel kleuter, kan het beter? Nee. Want als kleuter mag je tenminste nog vrijelijk en zonder enige valide redenen je nukken hebben, onzin uitkramen, spelletjes spelen, verhalen op de mouw spelden, dagdromen en kinderachtig doen. Laten wij daar nou hartstikke goed in zijn…
Bij deze wil ik (Lou) als hoofdredacteur persoonlijk mijn grote dank uitspreken aan alle schrijfsters (huidige én voormalige) voor al jullie teksten en alle moeite en tijd die jullie tot nu toe in HVD gestoken hebben. Het is en blijft vrijwilligerswerk en juist dát houdt het aangenaam, waardevol, vrij en down to earth.
Dikke klapzoen voor jullie: dank jullie wel!
Want zonder jullie was HVD niet de (honds)dolle kleuter geworden die we nu zijn.
Al vijf jaar doen wij ons best om middels artikelen te schilderen hoe vrouwen denken. Let op: niet hoe ALLE vrouwen denken (misvatting!), maar hoe – en vooral wat – allerhande, vaak totaal verschillende vrouwen zoal denken. Wat wíj vinden, (niet) willen, doen, haten en voelen. Waar wij onze wenkbrauwen voor optrekken, wat ons frustreert, wat ons bezighoudt.
Wat wíj denken, dus.
Ben jij een vrouw en vind jij dat jouw mening of denkwijze hier ontbreekt? Ben je het ergens grondig mee (on)eens? Of vind je dat we de plank volledig misslaan? Dat mag! Maar klim dan alsjeblieft ook even in je toetsenbord en stuur jouw mening of gedachtegang door? We zijn steeds op zoek naar (goed schrijvende!) dames die óók wel eens een keer hun ei kwijt willen. Feel free!
Dus bij deze: op naar de volgende vijf HVD-jaren. Minstens. Een tiener zijn lijkt ons namelijk ook lang niet gek. Maar dan wel graag zonder corona. Want van al die platte zoomparty’s krijgen zelfs wij zo onderhand grijze haren.
Waar is dat feestje? HIER is dat feestje!
Wijn!
Epiloogje, want het moet even gezegd worden:
Het lijkt misschien alsof het verschijnen van al die artikelen de normaalste zaak van de wereld is. Maar dat is het niet. Je poept die teksten er niet zomaar even uit. Het is hard werken, náást ons echte werk, want we doen dit enkel in onze ‘vrije’ tijd, graties en voor nietserdenop.
Géén betaalmuur. Géén vervelende banners of schreeuwerige wegklik-pop-ups. Géén abonnementsgedoe en adblockers niet nodig.
Maar ook gratis content wordt tegenwoordig als diezelfde normaalste zaak gezien, waar het online leesvoer betreft. Dagelijks verschijnt er overal op ’t internet nieuwe, (on)interessante, vrij toegankelijke content. Je denkt er als lezer waarschijnlijk niet eens meer over na. En dat is je goed recht!
Let us entertain you! Of niet. Ook goed.
Maar vanzelfsprekend?
Dát is het – in ieder geval tot het moment dat bots al onze artikelen schrijven – werkelijk allerminst.