Het moment was daar; de dag dat ik met mijn kennis naar de sauna ging. Ik vond het toch best spannend, ook al is hij het blijkbaar gewend om zonder bijbedoelingen met vrouwelijke kennissen naar sauna’s te gaan. Ik ben dat zéker niet gewoon.
Bij de receptie liet ik het hem nog maar eens weten hoe spannend ik het vond.
“Oh, dat snap ik helemaal. Maar je kent mij toch? En ik ga echt niet ineens anders naar je kijken, als ik weet hoe je er zonder kleding uit ziet.” Ik moest hem maar op zijn woord geloven.
Het moment was daar. Ik kwam naakt de kleedkamer uit. En ik zag hem. In volle glorie. Met zijn brede borstkas, zijn gespierde bovenarmen en een pielemuis waartegen je U mag zeggen. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden.
“Joehoe Emma, zeg eens, welke kleur ogen heb ik?” grapte hij. Ik keek beschaamd naar boven, recht in zijn ogen. “Kom, waar wil je het eerste in? De stoomkabine of de kruidensauna?”
Ik moet heel eerlijk zeggen dat hij er een handje van had om mij op mijn gemak te laten voelen. Natuurlijk zag ik hem een kleine seconde mijn lichaam scannen, maar de rest van de dag keek hij mij gewoon recht aan. We spraken niet heel veel, we hadden beiden voornamelijk behoefte aan ontspanning en rust.
Toch betrapte ik mezelf erop dat ik regelmatig naar zijn piemel keek. Gewoon heel even. Vluchtig. Maar ik keek. Omdat ik onder de indruk was. En ik merkte dat ik mij de hele tijd afvroeg hoeveel groter dat ding zou kunnen worden, in opgewonden toestand.
Geen idee of hij het door had. Wie weet zat hij ondertussen wel de hele tijd naar mijn punani te kijken, of staarde hij schalks naar mijn borsten. Ik bedoel, voor een vrouw die een kind gebaard heeft, zit ik nog steeds best lekker in mijn vel. Dus ik kan het hem ook niet kwalijk nemen.
Ik begon het zelfs een beetje opwindend te vinden, bemerkte ik enigszins beschaamd.
Bron: pixabay.com 936549 (en ik was dus wél naakt, maar naakte plaatjes mogen nu eenmaal niet)
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<
