Ik heb ‘nee’ gezegd. Op zijn oneerbare voorstel. Om me eens door hem (en zijn tong) te laten verwennen, zonder wederzijdse verplichtingen of ‘strings attached’. En eigenlijk heb ik daar best wel spijt van.
Ik bedoel, het is best een lekkere vent. Goed lijf, aardig, mannelijk, aantrekkelijk. En eerlijk is eerlijk, ik kan momenteel wel eens een keer een goed orgasme gebruiken. Sinds ons gesprek fantaseer ik dagelijks over wilde vrijpartijen. Maar ik moet wel een hóóp grenzen verleggen als ik daadwerkelijk zomaar met iemand het bed in wil duiken.
En toch. Waarom niet? Wat houdt mij tegen? Misschien is het juist wel prettig om zo af en toe eens vleselijk contact te hebben, zonder dat ik mezelf meteen in wéér een relatie verlies. En het verlangen is groot. Ik kan dat niet ontkennen. Misschien moet ik die grenzen dan toch maar eens wat oprekken.
Wat als ik eenmalig akkoord ga? Als mijn zoon bij zijn vader is, heb ik het rijk alleen. Niemand die mij kan controleren. Al zou ik ook daar niets om moeten geven.
Eén keer. Dat kan ik mijn kennis ook wel duidelijk maken. Eenmalig met elkaar het bed delen, met hem en zijn tong. En ik kan hem natuurlijk ook vragen waar hij behoefte aan heeft. Ik ben voor best in voor méér.
“Stel, je zou mij verwennen, wat wil je dan als “bedankje” van mij?” app ik hem, doodnerveus. En toen bleef het heel lang stil. Wel een hele dag! Ik werd gek. Hij had mijn appje zeer zeker gelezen, dat kon ik zien.
Pas heel laat in de avond appte hij terug. “Daar heb ik geen antwoord op. Stel, we zouden dit door laten gaan, dan wil ik voorstellen dat het in eerste instantie totaal om jou gaat. Om jouw genot. En als je dan nog een keer wilt afspreken, kunnen we altijd nog bekijken hoe ver we willen gaan…”
Bron: Pixabay.com 2028555
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<
