Stapt daar echt die Van der Schandt nou naar binnen? Ja hoor, verrek, het is ‘m! De nare zelfingenomen kwast die haar ouders tot wanhoop heeft gedreven. Jarenlang stonden ze hun schamele inkomsten aan hem af om hun lening af te betalen. En telkens weer verhoogde hij de rente, de uitzuiger. Haar ouders konden niets anders dan berusten in hun droeve lot.
Winkelafspraak of niet, haar vader zou zich omdraaien in zijn graf als zij deze klojo fatsoenlijk van dienst zou zijn.
De winkel in anti-inbraak apparatuur die Lize met haar man runt, liep tot voor Corona uitstekend. Sindsdien wordt er helaas wat minder ingebroken, maar dat mag niet deren: mensen willen zich nog steeds altijd veilig wanen. Bovendien verkoopt Lize niet alleen het beste van het beste, maar ook betaalbare mogelijkheden voor de gewone man.
“Je moet altijd open blijven staan voor de gewone man!” Dat was haar vaders stokpaardje. En dit is een kans die ze niet mag laten glippen, maar hoe bedenkt ze zo snel een waterdicht plan? Terwijl ze met haar vingers op de balie trommelt, speelt ze onderwijl voor luistervink. Van der Schandt wil een degelijk beveiligingssysteem rondom zijn woning. Die woning kent ze, wie niet in deze omgeving? Geheel vrijstaand, rietgedekt, diverse schuren… Je kunt veel kopen met geroofd geld.
In Lizes hoofd beginnen radertjes te draaien. Hoe zou de gewone man het willen? Op hetzelfde moment dat ze zich de vraag stelt, weet ze het antwoord. Zo simpel! Onmiddellijk loopt ze naar achteren en belt haar broer. Die heeft aan een half woord genoeg. Hij schat het aantal kuub in en berekent de kosten. Met veel plezier zal hij dit klusje persoonlijk op zich nemen. “Spreek voor vrijdagmiddag laat af,” adviseert hij, “dan heeft hij er het hele weekend plezier van.” Payback time! Ze gniffelen.
Met een smoes stuurt Lize haar medewerker naar achteren en helpt Van der Schandt zelf verder. “Wat ik zojuist al zei… ik wil dus het meest simpele systeem. Geen gedoe met alarm op ramen en deuren; mijn vrouw vindt dat te ingewikkeld. Gewoon een waarschuwing die indringers op minstens anderhalve meter afstand van al mijn eigendommen houdt.”
Lize beheerst zich om niet vals te lachen: zijn wensen passen precies binnen haar briljante plan. Ze stelt een simpele overeenkomst op.
“Hoe gaat dat met ’t betalen?” vraagt klant Van der Schandt.
“De ene helft vooruit, de andere helft na levering.” Die tweede helft zal ze nooit krijgen, maar dat hoeft ook niet, want de aanbetaling dekt de gehele lading. Inwendig gloeit ze van triomf.
“Vrijdag aan het eind van de middag?” stelt ze voor.
Ze hebben een deal.
Vrijdag vier uur. Een truck arriveert bij de villa van Van der Schandt. Brutaal draait de bestuurder het erf op, rijdt een rondje om de luxe woning en verdeelt de inhoud met een donderend geraas rond het huis. Hortensia’s, buxussen en rozen die binnen de anderhalve metergrens staan, worden door de zware wielen resoluut verpletterd en onder de lading bedolven. Voordat de bewoners er erg in hebben, is de klus geklaard. En hoe!
Rond het huis ligt een dikke laag grind. Het beste alarm aller tijden.
Voor de gewone man.
bron: pixabay.com 710211
Reacties