Nou, ik moet mij dus laten testen op Chlamydia. Heb ik weer. Vol schaamte maak ik telefonisch een afspraak.
Gelukkig mag ik het wattenstaafje zelf door mijn punani halen. Twee dagen later kan ik bellen voor de uitslag. Haha, ‘uitslag’. Laat ik dat nu nét niet hebben… Galgenhumor, het houdt mij op de been.
In de twee dagen dat ik duimpjes zit te draaien, besluit ik dat ik mijn sekspartner de deur ga wijzen. Ik heb de afgelopen weken meer orgasmes gehad dan in mijn hele leven daarvoor, maar die orgasmes kan ik ook zelf wel genereren. Daar heb ik geen overspelige sekspartner voor nodig.
Daarbij is mijn zin in seks volledig verdwenen. Als sneeuw voor de zon. Alleen al bij de gedachte aan een erectie gaan mijn gaatjes in totale lockdown. Niks versoepeling; ik voel innerlijk als het ware alles samentrekken. Nee, bij mij komt er niets levends meer in. Hooguit nog iets van rubber of siliconen.
Mijn friend with benefits snapt het best. Sterker nog, het doet hem ogenschijnlijk weinig. Ik vertel het hem via videobellen en hij blijft stoïcijns in de camera kijken. “Best,” zegt hij. “Snap ik. Zal ik je laten weten als ik weer eens naar de sauna ga? Dan kunnen we weer samen.”
Alsof er niets gebeurd is! Terwijl we toch echt met regelmaat schandalig schaamteloze seks hebben gehad. Ik heb dingen gedaan die ik met geen enkele andere man heb gedaan, uit pure lust. En dan reageert hij zó? Zonder ook maar enige emotie? En dat, terwijl ik hem net zit te vertellen dat ik met hem stop? Rare man.
“Trouwens, ik ben gezond. Geen soa.”
Hoezee, de vlag mag uit. Meneer heeft geen soa. Kan hij lekker verder gaan met die sloerie die wél chlamydia heeft. Klootzak.
Nee. Mij niet meer bellen, graag. Ik ben er klaar mee. Voor mij geen partner meer. Fuck dat leven! Trouwens, de eerstvolgende met wie ik de lakens deel, heeft een emotionele connectie met mij. En géén soa. Testen verplicht, anders geen toegang.
Oei, het is 8 uur. De uitslag van de test staat online…
bron: pixabay.com 342446
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<
