Ik heb nog een paar dagen aan sexting gedaan. Mijn ‘friend’ vroeg niet meer om foto’s en, eerlijk is eerlijk, hij wist mij tóch op te winden. Puur met zijn teksten.
Maar de échte spanning was weg.
De gedachte dat hij misschien een back-up van al mijn foto’s zou hebben gemaakt, en dat ik nu in al mijn glorie online te vinden ben, is niet echt heel opwindend. En het idee dat er een of ander viezig ventje met zichzelf aan het spelen is, terwijl hij door mijn afbeeldingen scrolt, ook niet. Terwijl de kans natuurlijk klein is dat mijn ‘friend’ daadwerkelijk mijn foto’s online gegooid heeft.
Maar het idéé alleen al…
Ik heb geprobeerd om het van mij af te schudden. Spannend zijn de avonden met mijn telefoon namelijk altijd. En ik heb gemerkt dat ik heel erg kan genieten van mijn solistische avontuurtjes. Meer dan vroeger.
Maar toch heb ik het volledig afgekapt.
Meneer is namelijk nogal dominant. Wat ik fantastisch vind hoor. Ik heb hem met alle liefde gehoorzaamd, wekenlang. Misschien zelfs wel maanden achter elkaar. En daar heb ik intens van genoten.
Tot op zekere hoogte kon ik erin meegaan, was het opwindend. Alleen werden zijn orders steeds ranziger. Hij was druk bezig om mijn “harde grenzen” te laten vervagen. Wat absoluut spannend kan zijn. Maar toen bereikte hij een punt waarop ik het zat was. Grens overschreden.
Ik moest naar de groenteboer. Allerlei groente en fruit kopen, dat de vorm van een fallus heeft. Ik ga ze niet opratelen, je kunt zelf wel een beeld vormen. Dat heb ik ook nog gedaan; kan mij het schelen. Ik houd van alle groente en fruit.
Maar toen moest ik er dingen mee doen. Handelingen uitvoeren. Want daar werd hij heel opgewonden van. En of ik dan tóch niet een foto van die komkommer of aubergine kon sturen, waar dan wat lichaamsvocht op zat?
Nee.
*blokkeer*
bron: pixabay.com 3587786
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<
