
Bron: pixabay.com 709124
In een vorig leven kende ik de luxe van hulp in de huishouding. Fantastische vrouwen die net zo’n grondige hekel aan poetsen hadden als ik, maar de centen nodig hadden. Bovendien waren zij er veel beter in dan ik; mijn huishouden was altijd pico bello in orde.

Bron: www.unsplash.com (credits: @Jonathan_Francisca)
De afgelopen pak ‘m beet twintig jaar is er – met tussenpozen – altijd wel iemand geweest die voorkwam dat ik een bende van mijn huis kon maken. Hoewel ik mij meestal op hun verzoek uit de voeten maakte om niet voor die van hun te lopen, zag je elkaar natuurlijk regelmatig. Dan werd ik nog weleens vermanend toegesproken. Desondanks hebben ze het lang volgehouden met mij; ik heb het namelijk over slechts drie verschillende vrouwen.
Tegenwoordig is één van hen terug in mijn bestaantje om mij het zware werk uit handen te nemen, al is het niet meer wekelijks. Mijn omstandigheden zijn anders. Het is nu niet meer uit luxe, ik heb haar keihard nodig. En eerlijk is eerlijk, de dames hadden het soms zwaar met mij, sloddervos die ik ben, ik had – en heb – ook echt wel te lijden onder hún terreur. Ik versprak me laatst en toen rolde er precies de juiste term uit m’n mond: huishoudelijk geweld. En het is niet mals hoor, soms zelfs gevaarlijk. Maar vooral ongelooflijk grappig.
Mijn huidige hulp – die zelf ook van alles mankeert – is zó fanatiek, dat ze laatst met emmers en al van de trap gestort is. Hulp in de kreukels, emmers aan stukken, gaten in de muur, het was een slagveld. Deze keer had ze ook zichzelf helaas behoorlijk bezeerd, doorgaans houdt ze het vooral bij het slopen van mijn spullen. Ik was er helaas niet om haar bij te staan, word namelijk na haar aankomst altijd m’n huis uitgebonjourd. Zij heeft een broertje dood aan pottenkijkers.

Bron: www.unsplash.com (credits: Oliver Hale)
Overigens is zij niet de enige die hier bij tijd en wijle gewond raakt. Ze maakt van mijn huis regelmatig een soort booby trap. Plaatst na het ontkalken de wateraansluiting van de douche zo dat deze als een ongeleid projectiel in de rondte schiet als je de kraan aanzet. Draait voor het schoonmaken de douchekoppen naar het plafond en vergeet die terug te kantelen waardoor ik verrast word door een schitterende fontein. Laatst was ze zo kwistig met zeep in de badkamer dat de vloer door douchewater spiegelglad werd. Ik was daar niet op bedacht en ging in een soort spastische pirouette onderuit, waarna de bloeduitstortingen nog weken mijn ledematen gesierd hebben.
Mij mentaal op de proef stellen is ook deel van het huishoudelijk geweld. Mijn spullen krijgen – met bijna satanische voldoening – ineens een nieuwe plek. Dat is werkelijk killing voor iemand met een beschadigd brein. Ik vind ze hooguit bij toeval ooit nog eens terug. Soms pas na jaren.
Mijn muren en vloeren zijn beschadigd door lompe stoten en botsingen, fanatieke poetsacties, bijtende schoonmaakmiddelen en vallende voorwerpen. De trap op en af met de – inmiddels derde – stofzuiger heeft een spoor van vernielingen getrokken, zowel aan trap én apparaat. Laatste wordt nu met kabelbinders en ducttape bijeengehouden en het snoer lijkt waarachtig een bosje dreadlocks.
Dit is de prijs die ik betaal voor huishoudelijk geweld; véél hilariteit en wat schade.
En wat bén ik dankbaar voor de deze steun. Ik kan en wil nooit meer zonder!

bron: pixabay.com 5476952