Mijn paarse Buddy Vedder, zo noem ik de vibrator die ik van mijn vriendin heb gekregen. Gewoon, omdat ik Buddy wel een lekker snoepje vind. Jong, maar vitaal. Beweeglijk ook, als je zijn dance moves mag geloven. En wat er uit zijn mond komt, is hemels.
Tot zover de overeenkomsten tussen Buddy en een trillend vriendje. Mijn rubberen Buddy is een aangename verrassing gebleken. Toen ik terugkwam van het Kruidvat, met een tas vol conditioner en glijmiddel, heb ik niet heel lang gewacht met het testen van Buddy. Het nadeel is dat je het ding zelf stuurt, dus niet voor aangename verrassingen komt te staan (of liggen). Het voordeel is dat deze Buddy zich niet al na twee minuten zwaar bezweet van je afrolt en de AutoWeek gaat liggen lezen.
Het is een leuk ding. Maar meer ook niet.
Mijn vriendin kon natuurlijk niet wachten op mijn uitgebreide recensie. Ze wilde details en het liefst zo ranzig mogelijk. En ze kon het niet laten om mij ongevraagd allerlei tips te geven. In welke positie het ding delen raakte waarvan ik niet eens wist dat ze aangeraakt konden worden. Laat ik het daar maar bij houden.
Maar ik zit daar niet bepaald op te wachten. Dat vind ik zelf wel uit allemaal.
Mijn paarse vriendje biedt wel uitkomst tegen de extreme negatieve gevoelens. De tijd die ik nu weer voor mezelf ‘neem’, zorgt ervoor dat ik wat beter in mijn vel zit. En dat is heel fijn.
Maar die enorme seksdrive van toen ik nog een sekspartner had, die heb ik niet meer. De behoefte is weer teruggeschroefd naar een normale hoeveelheid. En dus heb ik weer zin en tijd om een avondje op de bank te hangen, Netflix aan te zwengelen en mij te trakteren op schandalig veel chocolade. Samen met mijn zoon en zijn vriendin.
Die samen trouwens net konijnen zijn, als ik de geluiden uit zijn slaapkamer moet geloven.

bron: pixabay.com 2174679 (credits: castleguard)
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<