“De overheid werkt op verschillende manieren aan het bestrijden van terrorisme. Bijvoorbeeld door mogelijke terroristen in de gaten te houden,” lees ik op de website van de rijksoverheid. Een eenvoudiger voorbeeld om terrorisme vanaf de wortel te bestrijden, had ik zelf niet kunnen verzinnen. Je houdt de eventuele terrorist dus goed in de smiezen, begrijp ik uit deze zin, waardoor het probleem dan eigenlijk al voor een groot gedeelte is opgelost.
Meteen vraag ik me dan weer af: wanneer je iemand in de gaten moet houden, hoe weet je dan wie je in de gaten moet houden? Een signalement zou misschien best wel handig zijn, toch? Anders is het zoeken naar een speld in een hooiberg. Het zou natuurlijk helpen wanneer je op zijn minst wat herkenningspunten hebt, aan de hand waarvan je kunt beoordelen of je met zo’n eventuele levensgevaarlijke terrorist te maken hebt. Loopt zo’n figuur misschien schichtig met een grote rugzak rond, of juist heel zelfverzekerd met een aktetas onder zijn arm? Heeft hij of zij kort of juist lang haar? Casual gekleed, of juist niet?
Maar de enige ‘dresscode’, die ik op diverse sites van de rijksoverheid kan ontdekken, is die ten bate van de bewaking van onze sociale – en daarmee nationale – veiligheid. Zo mag je je in Nederland niet kleden zoals je wilt op locaties waar communicatie onmisbaar is voor de sociale veiligheid of kwalitatieve dienstverlening. Met andere woorden, sinds de invoer van de Boerkawet in 2019 mag je je gezicht niet meer bedekken in openbare gelegenheden. Of je het hiermee nu wel of niet eens bent, is een andere discussie. In ieder geval gaat het hier wel om duidelijke taal.
En dat duidelijke taal tóch voor verwarring kan zorgen, ervoeren mijn dochter en haar vriend toen zij op de kermis door de beveiliging werden weggestuurd, omdat ze een mondkapje droegen. Het gebruik van een mondkapje, dat juist moest bijdragen aan hun veiligheid, door hen tegen de verspreiding van het Coronavirus te beschermen, werd door de security beslist niet toegestaan.
Het dragen van een medisch mondneusmasker zou namelijk de sociale veiligheid ernstig in gevaar kunnen brengen. Volgens de wet, aldus de beveiliger, is gezichtsbedekking in Nederland streng verboden. Ze kregen de keuze: óf hun mondkapjes afdoen, óf zo snel mogelijk de kermis verlaten. Wanneer ze daar geen gehoor aan zouden geven, riskeerden ze ook nog eens een fikse boete, werd er serieus gedreigd.
Hoogst verontwaardigd zijn ze huiswaarts gekeerd. Ze begrepen er werkelijk niets van. Afgelopen jaar werden ze verplicht om op school een mondkap te dragen en gaven daar braaf gehoor aan. Nu wordt hen vanwege diezelfde mondkap de toegang tot de kermis ontzegd, omdat het de sociale veiligheid zou ondermijnen.
Het geeft maar weer eens aan hoe de Coronamaatregelen mee knipperen op de maat van de muziek van alle kermisattracties.
Uit! Aan! Uit!
Soms de mondkap op, soms de mondkap af. Het is touwtje trekken tussen gebod en verbod.
Waarmee het overheidsbeleid, met slechts een visie op de zéér korte termijn, zich weer eens vertaalt in een vermakelijk dagje uit. Een gezamenlijk bezoek van alle beleidsmakers aan de plaatselijke kermis, waar ze met hun hoofd in de wolken zweven. Waar zij in de zweefmolen alle realiteitszin én alle vaste grond onder hun voeten verloren lijken te hebben. Waar virologen, farmaceuten en wetenschappers achter grijpkasten grote prijzen binnenslepen. Waar onze zorgverleners, zonder mondkapje, noodgedwongen riskante loopings in een rammelende achtbaan moeten maken. En waar de Rappe Rups sneller zich voortbeweegt dan Hugo de Jonge.
Het roept bij mij alleen maar nieuwe twijfels op. Want: hoe goed is de Nederlandse overheid eigenlijk voorbereid op het vervolg van deze crisis en eventuele navolgende rampen?
Gelukkig wijdt de Rijksoverheid ook daarover verder uit op hun eigen website:
“De koninklijke luchtmacht bewaakt het luchtruim boven Nederland dag en nacht.”
Dat klinkt in ieder geval zeer geruststellend. We kunnen dus rustig gaan slapen, want onze veiligheid wordt heel scherp in de gaten houden vanuit het overzichtelijke reuzenrad.
bron: pixabay.com 1643076
Die beveiliger kent de wet niet. “Vanaf 1 augustus 2019 geldt een verbod op het dragen van gezichtsbedekkende kleding in onderwijsinstellingen en zorginstellingen. En ook in het openbaar vervoer en in overheidsgebouwen. (…) Op andere plekken en op straat mag u nog steeds gezichtsbedekkende kleding dragen. De politie kan u wel vragen de gezichtsbedekkende kleding af te doen als dat nodig is voor identificatie.“
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/gezichtsbedekkende-kleding-in-de-media-boerkaverbod/gezichtsbedekkende-kleding-gedeeltelijk-verbieden
Allemaal leuk en aardig, maar heb je wel eens geprobeerd zo’n zelfbenoemde Sherlock Holmes te overtuigen van zijn ongelijk? De goeden niet te na gesproken, maar het kost meer tijd, energie en vooral humeur dan een gemiddeld mens kan opbrengen.
Ik neem zonder meer aan dat ze in hun opleiding ook een module rechts- em wetskennis hebben gehad, maar het probleem is dat er bewakers zijn die dan meteen denken volleerd jurist te zijn en je zult het zien en beleven, maar juist daarmee krijg je altijd te maken (op kritieke momenten). Een beetje te vergelijken met EHBO’ers. De meesten kennen en accepteren hun beperkingen, maar je hebt er ook bij die meteen denken volleerd arts te zijn na het behalen van hun basisdiploma.