Zij kent ze maar al te goed, die mensen die áltijd prijs hebben. Die staan altijd in de goeie rij bij de kassa, hebben tijdens vakanties in Nederland altijd zon en stoplichten staan voor hen altijd op groen. Ze stinken ook niet uit hun mond, hun winkelwagentjes hebben geen afwijking naar rechts en ze hebben ook nooit last van opkruipende onderbroeken. Maar boven alles heeft zij de grootste hekel aan mensen die almaar prijzen winnen.
Overal en lukraak valt hen alles toe. Nou, haar maat is er vol van!
Met stugge volhardendheid doet ze mee met elke prijsvraag en verloting. Ze kijkt allang niet meer naar wát ze kan winnen, áls ze maar wat kan winnen. Haar geduld is ernstig op de proef gesteld, maar eindelijk is ook zij in de prijzen gevallen. Toen ze de brief met het goede nieuws las, stopte haar hart van vreugde bijna met slaan.
En vandaag gaat ze haar prijs incasseren.
Het mag dan pijpenstelen regenen, daar laat ze zich niet door weerhouden; ze trekt gewoon haar regenponcho aan. Een tikkeltje wijdbeens vanwege de extra Tena’s in haar onderbroek, plakt ze met een dikke klodder spuug een dwarse haarlok plat. Tot slot zet ze haar mooiste regenkapje op.
Voldaan kijkt ze naar haar evenbeeld in de spiegel: ook al gaat ze al een flinke tijd mee, ze ziet er nog best fruitig uit. Dankzij haar steunzolen staat ze bovendien fier rechtop in haar comfortschoenen. Zij is er helemaal klaar voor.
De prijs die ze gewonnen heeft, duurt maar een paar uur. Wat ze gewonnen heeft, weet ze niet precies. Het woord kent ze niet, maar het rolt wel lekker over de tong.
Ach, de prijs maakt haar ook niet zoveel uit, zolang het maar chic blijft. Bij voorbaat voelt ze verwachtingsvolle tintelingen langs haar ruggengraat kriebelen. Ze kan enkel nog aan haar prijs denken. Aan het feit dat ze iets gewonnen heeft. Wat dat dan ook mag zijn, ze gaat ongetwijfeld véél plezier beleven van hetgeen dat in de brief een “gigolo” genoemd wordt.
bron: pixabay.com 501716
