Ga jij vanavond ook weer lekker bebloed en besmeurd de straat op? Nou, ik niet. Ik ga mooi níét los. Ook al ben ik dan een heks, volgens velen, en stap ik momenteel zelfs regelmatig als een zombie door ’t Corona-leven.
Ik heb een bloedhekel aan Halloween. Altijd al gehad. Verkleedpartijen, ALLE verkleedpartijen, kunnen me gestolen worden. Vroeger, toen mijn kinderen nog kleuters waren, was je als ouders verplicht om al dat soort ‘leuke feesten’ mee te vieren. Dos je zo belachelijk mogelijk uit en hos mee met je kinderen onder het genot van een glaasje waterige ranja.
En dan vooral heel hard doen alsof je het leuk vindt; alles voor de kindekes. De ellende straalde destijds letterlijk van mij af, ik verloren ouder. The lost generation revisited. Ernest H. eat your heart out, met je Moveable Feast. Moven! Het is er een perfecte dag voor. Eet smakelijk. Gelukkig is mijn kroost nu groot.
Daarnaast ben ik vooral wars van al dat commerciële gedoe. Dagen en feesten als Halloween, Carnaval, Pasen, Sinterklaas, en Kerstmis worden enkel nog maar gepusht om nóg meer te kunnen verkopen. Als er niks aan te verdienen zou zijn geweest, waren al die feestelijke aangelegenheden al lang en breed afgeschaft en in de vergetelheid geraakt, want tradities doen er sowieso meer toe (en nee, ik ga het níét over die eeuwige Zwarte-Pieten-shizzle hebben).
Enfin. Ook met Halloween word je geacht ‘lekker mee te doen’. Je huis stemmig versieren, pompoengrimassen uitsnijden en met een waxine-lichtje erin voor je deur neerzetten. Snoepgoed inslaan, originele verkleedkleren in huis halen en je falie toetakelen met nepbloed. Het real-life bloedvergieten valt er – zij het slechts kortstondig – bij in ’t niet.
En blijkbaar doet minstens de halve wereld vol overgave mee, gezien de jaarlijkse massa’s foto’s op social media, ter ere van All Hallows’ Eve. Afgezien van de échte heksen – alle respect voor de ware Samhain-vierders en hun rituelen – weet geen hond meer waar het gebruik überhaupt vandaan komt. Maar consumeren zullen we het hele gedruis. Wel, ik weiger.
Iedereen gaat hier – in het superkatholieke en nog steeds godvrezende Oostenrijk – de 31e als een halfdode suikercollector over straat, om vervolgens de dag erna, op Allerheiligen nota bene (foute dag, lieve Oostenrijkers, foute dag!) nog eens uitgebreid de ‘helemaal doden’ te herdenken op het kerkhof. En ik? Ik vier dan in alle stilte dat er wéér een jaar van mijn leven om ’t hoekje gegaan is (en ik zelf nog steeds niet, hoezee!)
Ik zal, zoals het een heks betaamt, een rondedansje doen in mijn pentagram en celebreer het aanbrekende, zo bij mij passende donkere seizoen. Het feit dat moeder aarde nu in ruste is en krachten verzamelt voor het nieuwe leven in het voorjaar. Ik ga wel achter een kale boom staan en laat je schrikken, gewoon als mijn pure zelf. Moet lukken. Maar doe verder vooral wat je wilt; vind jij het wél een geweldig leuk, hilarisch, briljant en/of spannend feestje, vier het dan lekker. Maar bel alsjeblieft niet bij mij aan voor een paar suikeroogbollen.
Ik ben een geboren Halloweenweigeraar. Oftewel, zoals ik een paar jaar geleden op deze dag al in een geschiedenislesje schreef: val dood met dat commerciële Halloween. Mij niet gezien.
bron: pixabay.com 984032
Halloween vindt toch zijn oorsprong in Allerheiligen dat een dag later ‘gevierd’ wordt? Of is het een combinatie van Hervormingsdag (31 oktober) en Allerheiligen 1 november)? Het lijkt me een pikante combinatie, maar Amerikanen weten wel meer zaken te combineren die helemaal niet gecombineerd kunnen worden.
Anders gezegd; ik heb ook geen idee wat de oorsprong is van Halloween, maar dat het door Europese landverhuizers/emigranten meegenomen is naar de overkant van die visvijver lijkt me evident. Wat mij dan weer bevreemdt is dat het nu weer als een boemerang terugkomt in Europa.
Vreemd volk die Amerikanen zou Obelix gezegd hebben, al kunnen Nederlanders er ook wat van
Alleen de naam Halloween komt van All Hallows Eve, de avond voor Allerheiligen. Maar de inhoud van het feest is hartstikke heidens. Het is het Keltische Oud en Nieuw, en op die nacht zou de sluier tussen doden/geestenwereld en de onze het dunst zijn. Er zijn veel verschillende verhalen over hoe dat precies gevierd zou zijn, maar het belangrijkste is natuurlijk dat de Katholieke Kerk op haar kenmerkende manier een heidense feestdag heeft gekaapt. Als je er een beetje induikt valt op dat heel veel christelijke feestdagen op of rond heidense vieringen zijn gepland. Dat deden ze omdat de mensen, ook al waren ze bekeerd, toch wel vasthielden aan hun tradities en om nou íedereen op de brandstapel te zetten is ook zo wat, dan hou je geen volgelingen meer over. Dus die slimmeriken hebben een en ander gewoon samengevoegd, en er zijn heel wat oogjes dichtgeknepen zijn als rituelen toch nog werden aangehouden. Daarom hebben we een kerstboom en paaseieren, en dus ook verkleedpartijtjes en trick-or-treat met Halloween – vnl. door de Ieren (Kelten dus) meegenomen naar de VS. Zoals wij Sinterklaas brachten, die nu Santa Claus heet.
Dus hoezo vreemd dat dingen ook weer terug waaien? Toendertijd was cultuurbesmetting een kwestie van maanden, minstens, want zo lang deed een brief van het ene continent naar het andere erover. Nu knipper je met je ogen…. ’n ’t is al ‘beurd.
Het is trouwens ook niet alsof tradities en gebruiken in steen gebeiteld staan en eeuwen overleven, toen ook al niet. Als dat zo was, zaten wij nog met piekhaar, behaarde benen en een kinderschare, al bessen en noten etend, in een grot af te wachten tot manlief de miezerige buit van zijn jacht kwam brengen