Vroeger, toen ik nog jong was (ergens in de vorige eeuw), riep ik altijd dat ik niet ouder dan zestig wilde worden. Want zestig, jemig, dát was oud… Ik vond zestigplussers – eigenlijk vijftigplussers al – vaak maar meelijwekkend, want allemaal hadden ze kwaaltjes en ziektes die bij elke gelegenheid besproken moesten worden en geen echte lol meer in het leven. De kinderen de deur uit, alle hobby’s uitgeprobeerd, cognitieve aftakeling en een mentale koffer volgepropt met wereldse problemen, die werkelijk overal mee naartoe gesleept moest worden. Zó wilde ik niet worden. Dan liever vroeger dood.
Hoe naïef was ik toen, hoe onwetend. Natuurlijk dacht ik op mijn dertigste al dat 70+ ook best leuk zou zijn. Mits gezond. En nu op mijn vijftigste, wil ik gewoon zo gelukkig mogelijk héél oud worden. En onlangs heb ik gezien hoe ik dan wil zijn. Ik keek naar de Duitse versie van Weekend Miljonairs (“Wer wird Millionär”). Daar zat een krasse, fascinerende, ouwe dame, ene Renate Muddemann, op de hoge stoel te pralen.
Wát een prachtig mens! 83 Jaar en vief tot en met. Bij de pinken (anders red je het niet tot op die stoel, hè), met twinkelende ogen, een flinke dosis humor en een gelaat waar menig zestiger jaloers op kan zijn; ze zag er goed uit! Niet veel jonger dan die 80+, maar gewoon-menselijk mooi en – ogenschijnlijk – gezond op leeftijd.
Als Renate (“Reni”) in de stoel geklommen is, durft de presentator (Günther Jauch) haar leeftijd niet openlijk te vermelden. “U bent in ieder geval de oudste vrouwelijke kandidaat in deze show,” murmelt hij.
“Dat ben ik in elke tv show waar ik kom!” grinnikt Reni. Blijkbaar is dit niet haar eerste mediale optreden. Ze maakt ook al snel duidelijk dat ze retetrots is op haar gevorderde jaren: “Ich bin halt im Endzeitalter!” (“Ik ben gewoon in mijn Eindtijd!”).
Wat ze met het geld gaat doen als ze wint? “Ik heb een oude, rammelende Mercedes [há, die heb ik ook!!], dus als ik genoeg win, koop ik een nieuwe, snelle. Want ik ben gek op autorijden. SNEL autorijden. [há, ja, ik óók!]”
Dat wordt meteen geïllustreerd met een paar fragmenten uit een ander programma waar Reni al te gast was: “Alt und Abgefahren” (zeer vrij vertaald: “Ouwe gekken op de weg”, oftewel: ‘oud en maf onderweg’), een reality soap over rondscheurende supersenioren. De snelheidsovertredingen van Reni (inclusief foto op de boete) zijn niet meer op een hand te tellen. Een scheurijzer in persoon, die vrouw.
Eigenlijk heeft ze op alle vlakken een interessant leven gehad: eerste keer getrouwd en gescheiden, samen met tweede man advocatenkantoor begonnen en kinderen in de wereld gezet, man ging vreemd met de magazijnmedewerkster dus na 34 jaar huwelijk maar weer gescheiden, kleinkinderen gekregen, kinderboek geschreven, aan allerlei tv-programma’s meegedaan (ze was nota bene de oudste “Shopping Queen”), autobiografie (“Klein Reni”) geschreven… En het volgende boek – over die achterbakse ex-vent – heeft ze ook al (min of meer) in de planning.
Toekomstplannen en elan zat, in ieder geval. En vooral: nul schaamte en 100% openheid, met een vleugje gepaste ouderdomsarrogantie van ’t kaliber ‘wie doet mij nog wat’. Een guitige, vlotte, mentaal machtige tachtigplusser die de lol van het leven nog volop inziet, actief is en nog fit genoeg om te kunnen genieten.
Ja, zó wil ik wel oud worden. Héél oud. Ook zónder al die televisieoptredens of een autobiografie.
bron: pixabay.com 1082322
