“Mevrouw, de gasprijs is inmiddels flink gestegen.”
“Dat weet ik ook wel, maar wat is er met mijn oude contract gebeurd? Daarin had ik een prima vaste gasprijs bedongen.”
Aan de telefoon voer ik een gesprek met een medewerker van het leveringsbedrijf van gas en elektra. Voor mijn neus ligt een nieuwe overeenkomst, die ik gisteren heb ontvangen.
“Uw contract verloopt binnenkort, daarom bieden we u alvast een nieuw energiecontract aan.”
“Met een flexibele gasprijs! Dat wil ik helemaal niet.”
“We bieden iedereen automatisch een contract met een flexibele gasprijs aan,” legt de man geduldig uit, “juist omdat die gasprijs inmiddels zo hoog is geworden. Het zou erg onverstandig zijn om op dit moment een hoge prijs vast te leggen in het nieuwe contract.”
“Maar ik denk juist dat de prijs nog verder zal gaan stijgen,” houd ik hardnekkig vol.
“Hoe weet u dat nou?” Hoor ik daar enig ongeduld?
“Nou gewoon, ik heb een voelspriet. Eh, ik bedoel, ik heb een soort voorgevoel, dat de gasprijs nog veel meer omhoog zal gaan.”
“Mevrouw,” de stem van de man klinkt ineens licht geamuseerd, “ik heb óók een voelspriet, alleen voelt die heel iets anders dan die van u…”
“Misschien dat uw voelspriet geen opwaartse lijn laat zien, maar…”
“Mijn voelspriet functioneert anders nog prima, mevrouw,” interrumpeert hij me haastig. “Maar de gasprijzen zijn toch echt sinds vorige week alweer aan het dalen.”
“Weet U, meneer,” gooi ik het over een heel andere boeg, “waarom ik zo blij was met mijn vaste gasprijs? In deze moderne tijd is er niets meer wat nog enige zekerheid biedt. Alles is constant aan verandering onderhevig. De traditionele samenleving met haar vaste structuren verdwijnt steeds verder. Zo biedt het huwelijk geen garantie meer voor levenslang geluk, vriendschappen worden vroeg of laat beëindigd, geliefden overlijden, het vertrouwen in de overheid wankelt en zo kan ik nog wel even door gaan.”
“Eh… Wat heeft dat met de gasprijs te maken?” vraagt hij een beetje overrompeld.
“Denk alleen maar eens aan het weer!” ratel ik door. “Geen dag hetzelfde! Verwarming aan. Verwarming uit. Maar ook de koopkracht verandert als gevolg van die steeds grilligere inflatie. Ziet u wel? Álles verandert. Geen vastigheid. Zelfs de voelspriet in je onderbroek bepaalt tegenwoordig niet meer of je als man of als vrouw staat geregistreerd.”
“Dus…?”
“Dus die vaste gasprijs bood mij in ieder geval nog een béétje zekerheid en dat was heel prettig. Een van de laatste, standvastige strohalmen om aan vast te houden, begrijpt u wel?”
“Tja, als u er zó over denkt… Nou ja, zal ik U dan maar een contract aanbieden met een vaste gasprijs met een looptijd van één jaar?”
“Voor slechts één jaar? Kunt U daar geen drie jaar van maken?”
“Drie jaar? Mevrouw, u weet niet wat u zegt! Natuurlijk is dat mogelijk, maar dan zet ik wel onder het contract dat ik niet degene was, die u dit geadviseerd heeft. Dat is dan uw eigen beslissing.”
“Prima hoor. Wat wordt dan nu mijn vaste prijs?” informeer ik nieuwsgierig.
“Wacht even, de computer is aan het rekenen…”
“Hé, dat is vreemd,” hoor ik hem zachtjes mompelen. “U betaalt nu ineens een veel lagere prijs per m3 dan de flexibele prijs die wij U oorspronkelijk hadden aangeboden.”
“Ziet u wel, standvastigheid loont,” concludeer ik tevreden.
“Ik laat het voor de zekerheid toch nog een keer door de computer uitrekenen.”
“Prima. Ik ben benieuwd.”
“Eerlijk gezegd snap ik niet hoe het mogelijk is, maar het klopt toch echt. Ik zal een contract met deze verlaagde vaste gasprijs voor u in orde maken.”
“Fijn, dank u wel.”
“Dan rest mij nog één laatste vraag: welke aanhef kan ik boven uw contract zetten? Ik bedoel, wilt u als mevrouw of toch liever als meneer worden aangesproken?”
bron: pixabay.com 580342
