Wat doe je in deze grote boze wereld vol oorlogsgeweld? Kop in het zand en Boer zoekt Vrouw kijken! Ik kan het niet helpen, ik hou van datingshows. Wat al deze programma’s gemeen hebben: de hoge mate van ongemakkelijkheid. Zet twee mensen bij elkaar die al vanaf het eerste moment geen klik hebben en je voelt de wanhoop door het scherm. Waar moeten we het over hebben, hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg? Dat kan natuurlijk ook liggen aan de skills van degene die al die beelden moet editen. Zo kan een perfect verlopen date toch als een fiasco overkomen. Maar allez, ik laat me graag meeslepen.
Dit is de aflevering van de speeddates. Gelukkig heb ik zelf nooit een speeddate gehad. Of het moet die ene keer zijn geweest dat ik langs het restaurant reed waar ik had afgesproken met iemand die ik online had gesproken, hem zag staan en zonder te twijfelen op hoge snelheid doorfietste! Die keuze hebben de boeren niet, het is toch echt de bedoeling dat de boer 5 minuten met elke date praat. En dat verliep niet altijd even soepeltjes.
Wat me opviel: de drie zoenen hebben een comeback gemaakt na Corona. Ik had nog de stille hoop dat we deze tijdrovende gewoonte af zouden leren, maar nee. Vooral Evert was enthousiast: “Ik ga gewoon zoenen hoor!” riep hij, om vervolgens iedereen af te lebberen. Er is ook altijd iemand die je niet vergeet, in dit geval was dat Maud. Ik krijg altijd bad vibes bij vrouwen als zij. Ze greep meteen Everts handen vast om ‘connectie te maken’, ze wilde hem voelen en overlaadde hem met complimenten. En Evert trapte met beide voeten in haar val. Geloof me, zij gaat een vervelende rol spelen. Al is het alleen maar omdat ik me ook de volgende week weer enorm aan haar ga ergeren.
Rob had in het verleden de onhebbelijke gewoonte om vrouwen al na één ontmoeting te “bespringen”, als in: nooit meer los te laten en te overladen met aandacht en liefde. In normaal Nederlands: Rob was een stalker. Maar dit heeft hij inmiddels afgeleerd. Jammer, op zich wel leuk voor het programma. Zijn gitaar is inmiddels zijn beste vriend geworden, dus die had hij ook meegenomen als houvast. Rob had een roedel gevoelsvrouwen uitgenodigd die niet zoveel moeite hebben met een man als hij. Het meest opvallende type was natuurlijk de kortpittig gekapte Inge die vibrators verkoopt tijdens huisparty’s. Ze wil mensen blij maken (winkwink). Ik krijg meteen onprettige beelden van een te kleine huiskamer vol hysterische vrouwen die in een kringetje zitten en onder het genot van veel wijn een avondje “lekker gek” gaan doen. Met in de hoofdrol de verkoopster natuurlijk. Dat soort vrouwen staat altijd in een verkoopstandje, vooral als ze nog onderaan staan in dat vervelende piramide-dildo-spel, natuurlijk. Het was dus niet verrassend dat ze haar koffertje met genotsknotsen had meegenomen. Die dacht: als ik Rob niet scoor, kan ik in ieder geval nog wat koopwaar kwijt hier.
Jouke, dat is toch die enorm eigenwijze Fries met een ietwat ouderwetse inslag? Die man die vrouwelijke dierenartsen niet vertrouwt? Maar op elk potje past een dekseltje en in het geval van Jouke een sloep vol. Het gegiechel schalde over het water. Geen idee wanneer dit opgenomen is, maar ik zag voornamelijk vrouwen gekleed in spijkerbroeken en jasjes. Behalve Marion. Die droeg een kittig zomerjurkje. Leer mij vrouwen kennen. Zij was natuurlijk al dagen aan het twijfelen tussen die comfortabele spijkerbroek met sneakers en dat jurkje. In een vlaag van verstandsverbijstering had ze toch voor het jurkje gekozen. Toen ze in de auto stapte, had ze al lichte twijfel over haar keuze en tien minuten later wilde ze eigenlijk omkeren om zich te verkleden. Dat kon niet, omdat ze al te laat vertrokken was door al dat getreuzel. Maar uiteindelijk bleek het een schot in de roos, want guess what? Jouke houdt wel van een beetje blote huid. Winning! Tip voor Marion: als je toch met de auto gaat, neem dan de volgende keer gewoon die spijkerbroek en sneakers mee, zit je altijd goed!
Ik heb een zwak voor Hans, ik kan er niets aan doen. Is het omdat hij uit Brabant komt? Misschien. Maar dat zegt natuurlijk niets, want ook Brabanders kunnen hele vervelende mensen zijn. Shocker, I know! Hij kwam aan als een ware prins. Niet op een wit paard, maar toch, het was een paard. Toen hij “zijn” vrouwen zag staan, rolden de eerste tranen over zijn bolle wangetjes. Maar er zit er altijd eentje tussen die denkt: ietsje minder mag ook wel, Hans! Zoals de nuchtere Sigrid Kaag lookalike, die vindt dat er ook een beetje pit in een vent moet zitten. Hans is een man van weinig woorden, maar toen zijn buurvrouw aanschoof kwam hij los. Ja echt, de buurvrouw wiens man ook gestorven is en waar hij meteen een klik mee had! Laat maar zitten die andere dates, dit is de vrouw voor hem!
De mannen van Janine werden ontvangen in een boerderij die van boven tot onder was volgestouwd met troep. In bepaalde kringen noemen ze dat curiosa. Ik kreeg spontaan last van claustrofobie. Misschien kwam het door het drukke interieur, maar alle gesprekken die Janine voerde, waren ongemakkelijk. Als je omringt bent door zoveel afleiding, kun je je ook niet echt concentreren op degene die voor je zit, dat snap ik. Haar keuzes waren best verrassend. Ik bedoel, als een vent op je eerste date aan komt kakken met een lijmpistool, hoe moet je daarop reageren? Ik had het vakje al rood gekleurd, maar Janine dacht daar toch anders over. Zo zie je maar weer, er schuilt geen koppelaarster in mij.
Tot volgende week, dan volgen de dag-dates!
bron: pixabay.com 63083 (painting by Grant Wood, CC0)
