Tijdens twee lange, vermoeiende en pijnlijke coronajaren werd ik geregeld uitgemaakt voor complotdenker en wappie. Ik zou een gevaar zijn voor mijn medemens. En dat alleen maar, omdat ik het niet eens was met het beleid.
Op Facebook stelde ik bepaalde zaken aan de kaak, zoals onder andere de vermaledijde mondkapjes. Ik heb daardoor aardig wat ‘Facebook-vriendjes’ verloren, maar wat me het meeste pijn deed waren de haatdragende opmerkingen die ik over me heen kreeg. En als de mens tegenover me te beleefd was om iets lelijks te zeggen, dan kreeg ik toch in ieder geval een meelijdende blik en een hoofdschudden. Het ‘kindje, kindje, kindje…’ klonk niet hardop, maar sprak overal uit.
Ik was verbijsterd. Mensen die ik ken, die behoorlijk intelligent zijn, die zó met beide ogen in de mooipraterij stappen. Waar kwam ineens dat vertrouwen in de overheid vandaan, ook al was dat vertrouwen er eerder nooit? Maar ik was degene die het verkeerd zag en daardoor de complotdenker, de wappie en het gevaar voor de mensheid was.
Ik heb mezelf zelfs laten censureren. Om de lieve vrede te bewaren.
Met lede ogen kijk ik nu toe hoe de media over Hugo de Jonge valt, vanwege de mondkapjesdeal. Diezelfde media die kritiek op het coronabeleid in 2020 verbood (waar ook niemand een vraag over stelde).
Ik vraag me af hoe anders de hele pandemie zou zijn gelopen als journalisten wél gewoon hun werk hadden gedaan en, waar nodig, kritiek hadden geleverd of in ieder geval vraagtekens hadden gezet. Als ze hoor en wederhoor hadden toegepast en objectief waren gebleven. Als ze dit soort deals eerder aan het licht hadden gebracht.
Dan was de mensheid niet zo massaal meegegaan in alles wat ons werd opgedragen. Dan waren we gewoon die nuchtere Hollanders gebleven die ons de pis niet lauw laten maken en zelf wel besluiten wat we wel of niet doen.
Maar nu was er twee jaar lang een splitsing tussen de ‘makke schapen’ en de ‘wappies’, waaronder ikzelf. En geloof me; ik heb daar nog last van. Het heeft er behoorlijk ingehakt. Ik stelde enkel kritische vragen bij het politieke debacle. Maar dat was al genoeg om te worden verbannen. Om als gevaar gezien te worden. Terwijl nu blijkt dat ik het helemaal niet zo verkeerd had.
Maar niemand kijkt meer om naar die wappies. Want dat betekent dat je zelf ‘ongelijk’ hebt gehad.
En daarmee blijven we een bevolkingsgroep die anders denkt, anders doet of er anders uitziet, uitsluiten. Of het nu om huidskleur, seksuele geaardheid, geloof of politieke voorkeur gaat.
Dat wij niets van de geschiedenis leren, komt omdat we niet bereid zijn naar onszelf te kijken.
Maar nu ben ik vast weer zo’n wappie die gelijk wil krijgen.
bron: pixabay.com 5007055
Of je gelijk hebt, of niet; ik weet het niet en de geschiedenis, -die zich eeuwig zal blijven herhalen, dat heeft de geschiedenis wel geleerd-, zal dat (on)gelijk misschien wel aantonen.
Maar ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik aan mijn vader (1916 – 2004) moest denken tijdens het lezen van jouw bijdrage . Zijn reactie erop zou vrijwel zeker geweest zijn “Achtertaf kijk je een koe in de kont”.
Want echt, meer lees ik er niet uit, dan wat achteraf kijken hoe iets onbekends aangepakt had moeten worden. En het is nog maar de vraag of de huidige aanpak de juiste is. Maar daarvoor hebben we de koe van mijn vader dan weer.
Even ter bevrediging van mijn nieuwsgierigheid; waar baseer je het grote vertrouwen in de overheid op dat er de afgelopen jaren geweest zou zijn?
Ja, dat zeggen we hier thuis ook geregeld, dat van die koe en die kont. Toch denk ik dat er ook vooraf genoeg gedaan had kunnen worden; het was te verwachten dat er ooit weer een pandemie ging komen.
Mijn stelling (en mijn hele verhaal ook) is gebaseerd op mijn persoonlijke kring. Die kring vond dat we de overheid gewoon moesten volgen. Wellicht meer om met z’n allen dezelfde lijn te volgen, maar daarmee was de eerder kritische blik (nog steeds: in mijn persoonlijke kring) volledig weg. Ook werd mijn kritiek niet geduld en werd weggeschoven onder de noemer ‘wappie’.
Niet dat dat zo erg is, het gaat mij erom dat men blijkbaar de scherpe blik verliest en alles maar klakkeloos aanneemt en overneemt. Oók (vooral) de media.
De media die wél kritische vragen had werd meteen geblokt, verbannen…
Als je die media wel weet te vinden leer je hele andere dingen als wat de nos en rtl vertellen.
Wat je gelooft is aan jezelf.
Het was binnen een maand al duidelijk dat er nauwelijks iets ergers aan de hand was dan een zware griepgolf, al die maatregelen daarna waren nutteloos en ik snap dus ook echt niet waarom het gros zich zo braaf op stelt.
1 vraag was genoeg… waarom hadden de begrafenisondernemers het niet zo druk?
Je richten op de drukte in ziekenhuizen terwijl dit al jaren zo is en dan worden er ook nog eens ziekenhuizen gesloten…
Vragen genoeg!
Nou Petra, wat is voor jou het begin geweest van de pandemie die je kennelijk geen pandemie wilt/mag noemen.
Uit ervaring weet ik dat de begrafenisondernemers het hartstikke druk hadden en regelmatig de wettelijke termijn moesten overschrijden. Mijn zus is tijdens die pandemie overleden; niet aan corona, maar aan een (uitbehandelde) hersentumor en haar teraardebestelling moest vanwege grote drukte een paar dagen uitgesteld worden. Als ze gecremeerd had moeten worden dan was het uitstel waarschijnlijk nog langer geweest.
Dus kom me niet aan met het sprookje dat begrafenisondernemers wat uit hun neus zaten te vreten bij gebrek aan ‘klandizie’. Ze konden het gewoon niet aan.
En over ‘een gewoon griepje’ ga en wil ik niet met je in discussie nadat ik iemand heb zien sterven aan corona. Die manier van sterven gun je geen mens.