bron: pixabay.com 352589
Deze week gaan we van links… naar rechts… qua emoties. En we komen erachter dat de editor van dit programma een evil genius is, die ons elke keer op het verkeerde been zet.
Over van links naar rechts gesproken… in huize Rob is weer volop ambiance. Het leven is een feestje en als we nergens heen kunnen, hangen we de slingers zelf wel op. Zoiets. En dus zien we het trio van links naar rechts door de keuken springen en een playbackshow opvoeren. Voor hen was het vast heel gezellig, maar voor de nietsvermoedende kijker het zoveelste WhatTheFuck moment. Tijdens een wandeling laat Wendy Rob weten dat ze nog steeds geen diepere gevoelens heeft, gevolgd door: “Wat dóé je toch met me?” Over mixed signals gesproken! Rob heeft schijnbaar alleen die laatste zin gehoord en hij neemt ter plekke een voortijdige beslissing: hij kiest voor Wendy! Sonja krijgt een exitgesprek waar ze vrij laconiek op reageert. Zij had die vruchtbaarheidsdans tussen Rob en Wendy natuurlijk allang gezien. Sonja is pleite en wij gaan zien hoe deze ramp zich gaat voltrekken. Ik weet het al. Eén woord: desastreus.
Eerlijk is eerlijk, Hans verbaast me. Na het hartverscheurende afscheid van Dinie was ik er van overtuigd dat hij op haar zou wachten. Maar zie, na een goede nachtrust ziet de wereld er weer heel anders uit en zit Hans weer helemaal in de wedstrijd. Annette vindt hem leuk en lacht om al zijn grapjes, zelfs als hij haar Dinie noemt. Wat wil een man nog meer! Het feit dat Annette überhaupt zijn grapjes verstaat, vind ik best knap, want ik versta maar de helft van wat die man zegt. Toch geeft Hans haar tijdens het evaluatiegesprek slechts een 6,5 voor humor, verrassend! Gelukkig vallen de cijfers voor uiterlijk, lachen en algemene indruk hoger uit, dus Annette is geslaagd. Hij wil graag met haar op city trip. Annette weet niet waar ze het moet zoeken van blijheid. Ik ben ook blij, hoewel ik de match nog steeds niet zie. Maar goed, als er iets gebleken is de afgelopen tijd, is ’t dat ik niet in de wieg ben gelegd voor matchmaker. Sterker nog: ik bak er niets van. Dus dit zal wel de romance van de eeuw gaan worden, vermoed ik.
Laat ik ter afwisseling maar even de psycholoog uithangen. Janine heeft een vervelende relatie achter de rug en worstelt met haar gevoelens. Ze zoekt dus iemand die dat begrijpt en niet bang is om vragen te stellen als ze het moeilijk heeft. Ze heeft daarvoor nog twee mannen over. De ene is ongetwijfeld hartstikke lief, maar er zit nul pit in. Gesprekken verlopen moeizaam, over gevoelens praten is lastig. De andere man is speels, vrolijk en is niet bang om alle emoties uit haar te trekken. En waar Christiaan en Janine voornamelijk zwijgend tussen de schapen staan en naar hun schoenpunten staren, zien we dat Sander, begeleidt door luide carnavalsmuziek aan komt rijden. Wat een contrast! Het is meteen feest. Daarnaast is Sander niet bang om directe vragen te stellen én biecht ook nog eens op dat hij verliefd is! Bingo! Helaas, Janine ziet dat toch iets anders. Ik denk dat ze stiekem Christiaan wil omdat zijn hart niet op zijn tong ligt en dat is lekker mysterieus. En hij heeft natuurlijk mooie, blauwe ogen. Schiet mij maar lek.
Bij Evert nadert het keuzemoment en de twee dames voelen de spanning toenemen. En Evert? Die eet op zijn gemak zijn ontbijtje en beantwoordt een paar telefoontjes. De dames besluiten dat ze elk nog een apart momentje met Evert willen en hij vindt alles goed.
Maud besluit een spreekbeurt te schrijven met de titel: En dit is waarom ik zo van Evert hou. Hij staat namelijk erg op “voel”. Ze denkt dus dat het beter is om het voor te lezen en niet met hem te praten, want dan kan hij de informatie beter tot zich nemen. En terwijl Maud bezig is met deze belangrijke taak, sjouwt Nans achter Evert aan. Op de tractor, door de velden, door de koeienstal. Ze praten honderduit. En zie ik daar af en toe een handje van Evert op haar rug? De verwarring is compleet, want waar komt dit ineens vandaan!? De editor van dit programma heeft ons al die weken zand in de ogen gestrooid! Eerst Nans totaal onzichtbaar maken en dan is ze ineens met een opmars van heb-ik-jou-daar bezig. Iets klopt hier niet, het is allemaal onderdeel van een groot satanisch complot, wedden? Als slagroom op de taart gooit hij er en passant ook nog een filosofische volzin uit: “Als je een leeuw wilt vangen, moet je hem eerst dichterbij laten komen.” Zonder te stotteren!!
De spreekbeurt van Maud verloopt desastreus. Als we de beelden mogen geloven tenminste (en dat kunnen we niet, weten we inmiddels). Evert zakt achterover, hoort het verhaal aan en weet van pure gêne niet wat hij moet zeggen. Arme Maud. Ze gooit letterlijk haar hart op tafel, maar de reactie is koeltjes. “Zeg maar niets,” zegt ze, “Biertje?”
Ook voor Jouke is het moment aangebroken dat hij een keuze moet maken. De dames zijn helemaal hoteldebotel, ze prijzen de beste man de hemel in. Ook hier is de editor lekker bezig geweest want hij is er in geslaagd hem neer te zetten als een ietwat botte Fries. Wij hebben dus schijnbaar veel gemist. Maar Jouke is aan het ontdooien, want wat blijkt? Hij is verliefd op Karlijn! Zijn hart maakte zelfs een vreugdedansje. De liefde zorgt er ook voor dat hij Lotte op een hele vriendelijke manier afserveert. Dat hebben we anders gezien! Maar op het moment dat ze Lotte uitzwaaien, komt het duiveltje weer naar boven en weet hij niet hoe snel hij Yvonne van het erf af moet gooien. De liefde moet natuurlijk snel geconsumeerd worden! Daar is nog net even tijd voor tussen het melken en het opruimen van de mest, denk ik.
