Deze aflevering staat bol van de hoogtepunten (onder andere in het reuzenrad) en een enorm dieptepunt (in de champagnekelders van Reims). Kortom: Rob was weer lekker bezig!
Eerlijk is eerlijk: ik begin een beetje medelijden met Rob te krijgen. Voor zover je natuurlijk medelijden kunt hebben met een man met een enorm bord voor zijn kop. Hij trekt letterlijk alles uit de kast om de liefde van zijn uitverkorene te winnen. Hij strooit met complimenten en vindt voortdurend redenen om Wendy lieve kusjes te geven. Zij is op haar beurt vooral bezig om hem op afstand te houden, maar doet dat zo slecht dat hij het als een aanmoediging ziet om haar op die 100% aanbidding te krijgen, waar hij zo naar snakt. Ondanks zijn hoogtevrees stapt hij in een reuzenrad voor het mooie uitzicht (op het gezicht van Wendy) en daalt af in de diepe kelders van Reims, waar de gids hen een lesje geschiedenis geeft. Rob, verblind door liefde, negeert zijn verhaal volledig en ziet alleen maar een groot hart op de muur staan. Dat hart refereert aan de eerste wereldoorlog, maar daar heeft Rob lak aan. En dus moet die arme gids een foto van hen maken voor het hart als een symbool van hun liefde. Ik heb plaatsvervangende schaamte. Als uitsmijter krijgt Wendy een concert in het park, waar hij True Colors voor haar zingt. Nou ja, zingen, als hij dit bij Holland’s Got Talent had geflikt, had hij binnen 10 seconden drie kruizen gehad.
Rob denkt dat ze stappen hebben gemaakt, maar Wendy voelt letterlijk niks. “Moet ik nu snoeihard zijn,” vraagt ze zich af. Een paar miljoen kijkers roepen eensgezind: “JA!”
Split is de tweede stad van Kroatië en normaal gezien is het een zeer aantrekkelijke toeristische stek. Maar niet in de periode dat Maud en Evert daar verblijven. De regen valt namelijk met bakken uit de hemel en dan ziet zelfs de meest mooie stad er treurig uit. Zo ook Split. Maar dat zal Evert en Maud worst wezen want ze hebben elkaar en belangrijk: ze slapen samen! (Evert: “Af en toe voelde ik wat gekriebel en dan kriebelde ik maar terug!”) Maud barst bijna uit elkaar van verliefdheid en vreugde. En Evert kruipt langzaam maar zeker uit zijn schulp, aangemoedigd door Maud die voorstelt om de komende dagen hartstikke eerlijk te zijn. Ik vind Maud en Evert echt het mooiste paar ooit en als volgende week blijkt dat zij uit elkaar zijn, heeft het leven voor mij geen zin meer. Maar ik geloof in die twee. Evert die zo gesloten is als een oester, maar er af en toe wel een poëtische volzin uitgooit en Maud die letterlijk alles benoemd. En in de stromende regen, met op de achtergrond een wilde rivier, zegt Evert: “Je bent heel lief en ik hou van jou”. Nou, veeg mij maar op.
Het is wel duidelijk dat Janine issues heeft. Een ex vriendje heeft Janine echt een enorme streek geleverd, waardoor ze alle vertrouwen in zichzelf en de liefde is kwijtgeraakt. “En dat heb jij gedaan” zou MEAU zingen. Ik respecteer haar struggle, maar dat neemt niet weg dat Janine zichzelf had moeten beschermen en eerst die shit uit het verleden had moeten verwerken, voordat ze aan zo’n programma had meegedaan. Want nu kijk ik al weken naar een onzeker meisje dat heel erg in de war is. En dat is niet alleen irritant voor haar, nee nee, ook voor de kijkers! Vlak ons niet uit, want wij worden met z’n allen meegesleept in haar verwerkingsproces en dat is niet per se iets waarop ik nou zit te wachten. Maar het doet me wel goed dat ze al een stuk is bijgetrokken. Hoe kan dat ook anders als je zo’n lieve man als Sander aan je zijde hebt en met hem het mooie Lissabon mag ontdekken! Hij voelt haar perfect aan en gelukkig voelt zij zich veilig genoeg om hem te vertellen welke last ze met zich meesleept. Ze spreken af dat ze het rustig aan gaan doen. In de vooruitblik zagen we Janine wel, maar Sander niet, maar dat wil natuurlijk niets zeggen, want we weten inmiddels dat de knip-en-plakker van dit programma de duivel zelf is.
Over Jouke en Carlijn ben ik snel uitgepraat. Zij verkeren namelijk in de volledige harmonie.
Jouke heeft graag de touwtjes in de handen, Carlijn vindt dat prima.
Jouke is rustig en Carlijn is chaotisch.
Jouke biedt houvast en Carlijn is meer in beweging.
Jouke houdt van plagen, Carlijn kan dat heel goed hebben.
Jouke is gestructureerd en Carlijn doet maar wat.
Jouke wordt langzaam een genuanceerder mens door Carlijn en hij vindt dat fijn.
Over een paar maanden samenwonen en binnen het jaar hun eerste kind.
Strik erom en klaar.
Ach, en Hans en Annette… Ik word zó blij van die twee! Elke keer als Hans in de camera kijkt, denk ik dat hij in huilen uit gaat barsten. Maar dat zijn dan traantjes van vreugde, want “hij is zo blij met zijn grietje!”
Hij geeft ons nog een levensles over de liefde: “Je hoeft niets te zeggen als je samen wakker wordt, alleen maar van elkaar te genieten.”
Ja, ik houd van Hans. Ze wandelen wat, ze varen wat, ze bekijken historische gebouwen en voor je het weet verklaren ze elkaar de liefde in een knus Iers cafeetje. Zo mooi! Lieve Hans en Annette voor altijd samen, joehoe!
bron: pixabay.com 1866559
